တခမ္းတနားၿမိဳ႕ေတာ္ (မေနာ္ဟရီ)

တံခါးကိုုေခါက္ၾကည့္လိုုက္ေတာ့ အၾကည့္ေတြအားလံုုး ေမွာင္က်သြားတယ္

တိတ္တိတ္ကေလး လွည့္ထြက္ခဲ့လုုိက္ေတာ့ ေနာက္က ေၿခသံတရွပ္ရွပ္နဲ႕ ..

ၿဖဴၿဖဴစင္စင္ လမ္းေလးအတုုိင္း မေလွ်ာက္ႏိုုင္သူေတြကေတာ့ ၾကံဳသလိုုပ်ံသန္းသြားၾက

ဗီဇ ဆုုိတာက ေဖ်ာက္လုုိက္လိုု႕ မရေပမယ့္ ခဏေတာ့ ဖံုုးထားလုုိ႕ ရတဲ့အရာ …

မၾကာခဏ ဖူးပြင့္ႏိုုင္တယ္ ဆုုိေပမယ့္ အဲဒီသံစဥ္ေတြက ႏွလံုုးသား သိပ္ေရြးတယ္ ..

မရြယ္ပဲၿဖစ္သြားတဲ့ ေစာ္ကဲမင္းေတြေတာ့ ၾကားနာႏိုုင္လိမ့္မယ္ မထင္ဘူး ..

မေနာ္ဟရီ

၆.၉ .၂၀၁၃

In: ကဗ်ာ,မေနာ္ဟရီ Posted By: ၿဖိဳးၿဖိဳး Date: Jan 27, 2015

Leave comment commentinfo