အျပန္အလွန္ မာေက်ာခဲ့ၾကၿပီးမွ
ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးေနာက္ကြယ္မွာ
တဖက္သတ္ ငါ….မ်က္ရည္လြယ္ေနတတ္တာ ခံရေတာ့ခက္သား….။

ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရပ္တန္႔ ပိတ္ပင္ေစခဲ့သူပါ
သတိရျခင္းေတြ မိုးေလာက္ၾကီး…ႀကီးမားေနလည္း
ရႈံးနိမ့္ခဲ့ရျခင္း အတိတ္ကိုသာ ေျခရာေကာက္လွ်က္
လြမ္းစရာကို နာစရာနဲ႔ ေျဖခဲ့သူကလည္း ငါပဲ….။

စိတ္နာျခင္း အေဆာင္အေယာင္ေတြ ရံျခယ္ထားတဲ့
ရာသီခြင္ထဲမွာ….
ျပတ္သားႏိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ အေနအထားေလးနဲ႔….
တစ္ရက္ၿပီး….ေနာက္တစ္ရက္ ေရွ႕ဆက္
မေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္ေနတာကလြဲရင္
ခြဲခြာျခင္းတစ္ဖက္္မွာ ငါ အလြန္ က်င့္သားရေနၿပီ…။

ရင္ထဲက ရႈိက္သံကို ရယ္သံ အသြင္ေျပာင္းၾကည့္တဲ့အခါ
၀မ္းနည္းျခင္းေတြက ငါ့ကို တိုး၀င္ေဖာက္စားလို႔….
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို မာနက ဘယ္လိုပဲ အားေပး အားေပး
ႏွလံုးသားက ရင္ခုန္သံေတြ ေပ်ာက္ဆံုးလို႔….
လူမသိ သူမသိ ငိုေျကြးေနျပန္တယ္….။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရွိပါေစေတာ့ေလ….
ငါ့အတြက္ အက္ေၾကာင္းပါတဲ့ နိဂံုးဟာ
သာယာဖြယ္ ကင္းမဲ့ေနလို႔….
ဒီလို ေ၀ဒနာေတြထဲမွာ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူး ငါ့ကိုယ္ငါ စေတးလိုက္မယ္….
အခ်စ္ဆံုးနဲ႔ ထာ၀ရေ၀းရလို႔ ဘယ္သူေတြမ်ား….
ေသဆံုးခဲ့ဖူးလို႔လဲ ?????

အလြမ္းေကသရီ