” ညီမေလးရဲ႕ အိမ္မက္ေတြထဲမွာသာ…….”

ညီမေလးေရ….

ညေနခင္း ဘူတာရုံေလးထဲ.. ရထားဆိုက္မယ္႔အခ်ိန္က

ေဖေဖ႔အိမ္ျပန္ခ်ိန္မဟုတ္ေတာ႔ဘူးကြယ္

လာလမ္းအတုိင္း ျပန္ၾကစို႔….

ေက်ာင္းစာေတြလည္း က်က္ရဦးမယ္….။

ညီမေလးရဲ႕ ခဲပန္းခ်ီေလးေတြကို

အသက္သြင္းေပးဖို႔….

ဒီေျမကမာၻမွာ တန္ခိုးရွင္မရွိဘူးဆိုတာ…

ညီမေလး သိေအာင္ ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲ….

မုန္တိုင္းသံေတြ တိတ္ဆိတ္ေစဖို႔

ကြာရွင္းျပတ္စဲျခင္းက သိပ္အသံုး၀င္တယ္ဆိုတာ…

ညီမေလးအရြယ္နဲ႔ ဘယ္ေတြးေခၚမိပါ႔မလဲ…..။

ညီမေလးေရ

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြ ရင္ဘက္အျပည္႔ရွိခဲ႔ၾကမွာပါကြယ္….

ဒါေပမယ္႔……

ေရစက္ေတြကုန္လို႔….ခြဲခြာၾကျပန္ေတာ႔

ညီမေလးရဲ႔ ႏွလံုးသား ႏုႏုေလး ေျမစာပင္ျဖစ္ခဲ႔ရတယ္….။

တကယ္ေတာ႔ ညီမေလးရယ္…..

မိသားစုပံုစံဆိုတာ တို႔တေတြ ေရြးခ်ယ္ခြင္႔မွ မရွိခဲ႔တာ….။

စာခ်ဳပ္ေလးတစ္ခုကို

ညီမေလး အသံထြက္ စာလံုးေပါင္းရြတ္ဖတ္ခဲ႔တဲ႔ညမွာ

ေႏြးေထြးမႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ႔တယ္…

ႀကိဳးျပတ္သြားတဲ႔ အိမ္ေထာင္မ်ဳိး သီခ်င္းၾကားတိုင္း မငိုမိေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္ပါ႔မယ္ ညီမေလးရယ္

ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုတဲ႔ ညီမေလးရဲ႕အေမးကို ေျဖဖို႔ မမကိုယ္တိုင္ အင္အားမဲ႔ေနေသးတယ္….။

ညီမေလးေရ…..

တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္…… တစ္ႏွစ္ၿပီးတစ္ႏွစ္….ကုန္ဆံုးလာတဲ႔အခါ

မသိတာေတြ သိလာရလိမ္႔မယ္

မယံုၾကည္တာေတြ လက္ခံလာရလိမ္႔မယ္…

ဒီ႔အတြက္….ခံႏိုင္ရည္ရွိေစခ်င္တယ္ကြယ္…..

အသိုက္အၿမံဳေလး ၿပိဳကြဲျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပၿပီး…

လမ္းမွားေရာက္သြားတဲ႔ အျဖစ္ဆိုးမ်ဳိးေတြ…

မက်ေရာက္ေစေအာင္ ညီမေလးကို အစြမ္းကုန္ ကာကြယ္ပဲ႔ျပင္ေပးပါ႔မယ္…။

ညီမေလး…..

ညအိပ္ယာ၀င္တုိင္း….

ေမြးမိခင္ ေနရာသစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ….

ေကၽြးဖခင္ ဓမၼာ႔အရိပ္မွာ ေအးခ်မ္းပါေစလို႔

ဘုရားစဥ္ေရွ႕ ၀တ္ခ် ဆုေတာင္းၾကမယ္…

အျပစ္ေတြလည္း မျမင္သင္႔ဘူးေလကြယ္….

အလိုရွိတဲ႔ ဘ၀မ်ဳိးေလးကို ပံုေဖာ္ဖို႔ အိပ္ယာ၀င္ၾကစို႔

ညီမေလးရဲ႕အိပ္မက္ေတြထဲ….ေဖေဖရယ္ ေမေမရယ္ ဒို႔ႏွစ္ေယာက္ရယ္….ဘယ္ေတာ႔မွ မခြဲၾကဘူးေလကြယ္….။

အလြမ္းေကသရီ