” ၅၂၈ ဥယ်ာဥ္ “

သူမ လ်ွာခလုတ္တိုက္လို႔ တနဂၤေႏြနံေလး ျပဳတ္က်သြားတဲ့ မနက္ခင္းေလးကို လြမ္းတယ္

အ႐ုဏ္ဦးမွာ အေမွာင္ပါးပါး ၿခံဳထားတဲ့ ပန္းပြင့္ေလး ေနျခည္ျဖန္းေတာက္လိုက္သလို

လင္း …… ခ်င္း ….. ဝင္း …. ပ ….. ပြင့္ ……. လန္း

အဲဒီ ခပ္ရွရွ ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြရဲ႕ ရန္ေတြ႕သံတစ္ခ်က္ေတာင္ ငါ တမ္းတခြင့္ မရခဲ့ဘူး

သူမကေတာ့ ကိုယ့္အက်ၤ ီစေလးကို လက္ညွဳိးလက္မနဲ႔ ညွပ္ၿပီး ႏူးႏူးညံ့ညံ့ ကယ္တင္လိုက္တာပါပဲ

ကိုယ့္မွာသာ ကိုယ့္အသက္တစ္ခုလံုး သူ႔ကို အပ္ႏွင္းလိုက္ရတာ လူမသိ သူမသိ

တခါတခါ ကိုယ္က သူ႔ထက္ အႀကီးျဖစ္ရတာ ဗလာမပါတဲ့ ကံစမ္းမဲ လက္မွတ္

ဆိုးႏြဲ႕မႈဟာ အႏိုင္က်င့္ျခင္းနဲ႔ အတူတြဲလာေတာ့လည္း ကိုယ္ ႀကိဳဆိုခဲ့ဖူးပါရဲ႕

ပလတ္စတစ္ဗူးေလးေတြကို စာၾကည့္စားပြဲေပၚတင္ၿပီး လြမ္းခဲ့ဖူးတယ္ သူမရယ္

ေမာင္ႏွမသံေယာဇဥ္ဟာ သူမနဲ႔ အတူစားခဲ့ရတဲ့ ပင္လယ္စာေတြထဲ ျပဳတ္က် ငံတူးခဲ့ဖူး

ထီးတစ္လက္ .. ေရခဲမုန္႔ … ေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ လမ္းက ေျခရာေတြ I’m yours သံစဥ္နဲ႔ ေလလံရႈံး

အို တမန္ေတာ္တို႔ … အခ်စ္ဆိုတဲ့ … တဲစုတ္ေလးမွာ ပလက္ေဖာင္းကို လမ္းျဖတ္မေလွ်ာက္ေစသင့္

၂.၉.၂၀၁၂ ရဲ႕ ရီေဝေဝ ၆ နာရီခြဲဟာ အဝါေရာင္ေတြ ခပ္ရိုင္းရိုင္း က်ဲခ်သြားတယ္

ေက်ာသပ္ႏွစ္သိမ့္သြားတဲ့ မ်က္ရည္ေတြၾကား စစ္တုရင္ခံုကို ဆြဲလွန္ေမွာက္ဖ်က္

ႏွာေခါင္းေသြးမထြက္တဲ့ အပ်က္ေတြနဲ႔ စံုတြဲမွတ္တမ္းေလးကို ေၾကေၾကကြဲကြဲ ေငးရတာပါပဲ

ကၽြဲခတ္တာထက္ … အသည္းပ်က္တာ ပိုနာတတ္တယ္ …ဥေပကၡာ အပ်ဳိမရယ္

လက္က်န္ေဆးစက္နဲ႔ … ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္း သံုးလြန္းတင္ဖို႔ … ၅၂၈ ကို မဇိၨမ ပို႔ထားရတယ္

တခါတခါ သံေယာဇဥ္ကို စိုက္ပ်ဳိးရတာ ထင္သေလာက္ မလြယ္ဘူးကြဲ႕

ခ်ီရြန္ ( ပုလဲ )