သံေယာဇဥ္ေတြ ေႏွာင္ဖြဲ႔ေလသလား
( ငါကတာ့ ငါ့ႏွလံုးသား ကိုငါ )
အရြဲ႕ တိုက္လိုက္ခ်င္တယ္ .. ။

အလြမ္းေတြ ေန၀င္မသြားေပမဲ့
ဆည္းဆာကေတာ့ မႈန္မႈန္ျပျပ
ဘ၀ ဆိုတာ မွန္တစ္ျခပ္လို
တန္ျပန္မႈေတြ ရွိခဲ့ရင္ ေကာင္းသား … ။
 
အခ်စ္ဆိုတာ ေႏြးေထြးမႈ ေတြ နဲ႔ ေပါင္းစု ထားတဲ့
ျဒပ္ထု ဆို …
ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို  ျဖိဳခြင္းခဲ့တဲ့ လက္နက္ တစ္လက္ အတြက္
အမည္ တပ္ရခက္ေနေသးပါတယ္ … ။

ငါ့ဆီ ဦးတည္ မလာတဲ့ ေျခလွမ္း ကို
ငါက ေမွ်ာ္မွန္း
ညိႈးႏြမ္း မသြားတဲ့ အလြမ္းေတြ
ေန႔ည ငါ့ကို ပက္သက္ေနတုန္းပဲ …။

အအိပ္ခက္တဲ့ ညေတြ
စိတ္ပ်က္စြာ နဲ႔ ျဖတ္သန္း
အိပ္မက္ ေတြေတာင္ ေမာပန္းလြန္းတယ္ … ။

နင့္ေၾကာင့္ လဲျပိဳခဲ့ရတာ မဟုတ္ရင္ေတာင္
နင္ထူမွ ပဲ ငါထ ခ်င္တယ္ ..
ဒီလို အတၱ ေတြ အတြက္
လူေတြ သတ္မွတ္ ခ်က္က
” မိုက္ကန္း ” တဲ့

( ေ၀ဖန္ၾကစမ္းပါေစ … )
ငါ့ႏွႈတ္ခမ္း တစ္စံု မဲ့ မသြားခဲ့ပါဘူး
ျပံဳးလ်က္ အျမဲ ပဲ
ႏုန္းလ်က္သာ ေနတတ္ခဲ့သူ
ငါ့ရင္ထဲ အပူ ဘယ္သူနားလည္ႏိုင္ခဲ့လို႔လဲ .. ။

နင္ကေတာ့ မမုန္းပါဘူး
ငါကေတာ့ ရံႈးသြားခဲ့သူ
ဒါ … ဘယ္သူ သတ္မွတ္ခဲ့တာလဲ

မင္းမၾကည့္ခဲ့ တဲ့ အရာေတြက
ငါ့ရင္မွာ တည္ရွိေနတယ္ …
ေကာင္းကင္ ဆို မိုးျပိဳခဲ့တာ ၾကာေပါ့
နင့္ကို စိုသြားတယ္ဆိုယံုေလးပါ

သမာန္ကာ လွ်ံကာ ၀မ္းနည္းျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘူး

ရူးသြားေလာက္ေအာင္ ငါခ်စ္ခဲ့ေပမယ့္
ငါ့အခ်စ္ေတြက ၀တ္မႈန္မွ မကူးခဲ့တာ ပဲ ………… ။

လြမ္းလိႈင္း

11:50 pm
( 27.11.09 ) Fri