ယခုအခါ
ရိႈက္သံမဲ့ ကမၻာ မွ ပန္းသီးကို ခူးခ်င္ေသာ ဆူး…
ကမၻာဦးက အာဒမ္၏ နံရိုးသည္
ကိုယ့္ရင္ကို တည့္တည့္ စူးေလၿပီ…။

ေတးသီငွက္၏ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါတို႕ကား
စိန္ပန္းနီနီ နွင့္ ေတေလလမ္းမ တို႕ကို
တိုးလ်ိဳေပါက္ လင္းေစၿပီလား…..ကိုယ္မသိ
ကိုယ့္ရင္ခုန္သံ ကို တိုးၿငင္းစြာ ကိုယ္ၿပန္ႀကားမိေပ၏..။

ပိုးသားထက္ နူးညံ့သိမ္ေမြ႕ေလေသာ…
ထိုလက္နွစ္ဖက္ၿဖင့္
ထိုေသာတံဆိတ္ကို ခပ္နွိပ္ခဲ့၏..
ကိုယ့္၏ စိတ္အစဥ္တြင္
နတ္ဘုရားမေလး၏ ေသြးတို႕စီးဆင္းခဲ့ေလၿပီ….။

ငါသည္ သူမ၏ ကိုယ္ပြားၿဖစ္၍
သူမသည္ ငါ၏ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ၿဖစ္ေသာအခါ
ငါ့လက္ကို ငါကိုးကြယ္မိေတာ့မည္..
စီးဆင္းေနေသာ ေသြးေႀကာမ်င္မ်ားကို
ကိုယ္ ညႊတ္တြား နွိမ္ခ်လိုက္ပါရဲ႕..။

တစ္ခ်ိန္တစ္ခါက
မ်က္ရည္ ခဲၿခစ္ ကစားပြဲ မ်ားတြင္
နွလံုးသားကို အထားမွားခဲ့ဖူးသူ….
ယခုအခါ ထိုသူသည္ပင္
ငလ်င္ ပိုင္းဇံုမွာ ေၿခစံုရပ္မိေလၿပီၿဖစ္၏..။

ကိုယ္ ခ်စ္သည္….
ထို႕ေႀကာင့္ ကိုယ္ ရံႈးသည္..
ကိုယ့္ အတြက္
အရံႈးထက္ၿမတ္ေသာ အဓိပၸါယ္သည္ မရွိ…..။

သူမသည္ ဂီတေတြကို မိုးလိုရြာခ်တတ္၏..

မ်က္၀န္းနက္၏ ေရာင္စဥ္သည္ကား လ်ပ္စီးမ်ားကို ဖန္ဆင္း၏

သူမ၏ အၿဖဴေရာင္ ေမြ႔ေပ်ာ္မႈမ်ားသည္ မိုးသီးေပါက္မ်ားပမာတည္၏..

သူမ၏ အနုပညာ ပံုေဆာင္ခဲတို႕သည္ လူငယ္၏ တိမ္ၿဖဴေတြကိုခ်ိဳး…
မုတ္သံု တစ္ဥတုကို နိႈးယူလာခဲ့ၿပီၿဖစ္၏….။

မိုးေတြရြာေတာ့မည္…..
ေဟာသည္ကိုယ့္ ကမၻာတစ္ခုလံုးမွာ
မိုးေတြရြာေတာ့မည္……….
မိႈခ်ိဳး မွ်စ္ခ်ိဳးရြာေတာ့မည္…………
ကိုယ္သိသည္…။

သိုု႕ေသာ္
နွလံုးသား ၿပတ္ေရြ႕ေႀကာေပၚမွ
ယခုတိုင္..
ရိုက်ိဳးစြာ ၿဖင့္ တစ္ဖ၀ါး မခြာမိေသး…………..။။။

နိုးဆက္ ေန႔