ေႏြရာသီမွာ ရင္ခုန္သံကိုအေႏြးထည္၀တ္

ၿပီးေျခာက္တီးေျခာက္ကပ္ ေတာင္ၿပီး ေျမာက္လွည့္ တည့္ရာေျခဦးကို တိမ့္ေနတုန္း….

ငါဆိုတဲ့လူက မာနကို ပုခုံးမွာထမ္း၊ ဆရာေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ပင္မွည့္ေတးကလို

ကုိယ့္ေမးရိုးကို ခုိင္ေအာင္လုပ္ၿပီး ေလာကကိုထိုးဖို႔ႀကိဳးစားေနတဲ့လူေလ။

မင္းကအေၾကာင္းတရားေတြကို ပုန္းေရွာင္ေနတာေတြးမိပါရဲ႕။

လူတိုင္းကိုေမးစမ္းလိုက္ပါ အေၾကာင္းတရားေတြအမ်ားႀကီးမရွိတဲ့ ႏွစ္သက္ မႈက ရွိတတ္သလားလုိ႕။

မင္းမရွိတဲ့မနက္ျဖန္ေတြမ်ားမ်ား ရွိဖို႕မေမွ်ာ္လင့္ဘူး

ကုန္သြားတဲ့ငါ့ရဲ႕နာရီေတြထဲက မင္းကိုလိုက္လိုက္ေကာက္ေနရလို႔ေလ။

မင္းရဲဲ႕နရီတိုးသံေတြ က်ယ္ေလာင္လြန္းလို႔

ငါ့ကိုငါေတာင္ မၾကားတခ်က္ၾကားတစ္ခ်က္ပဲ။

မင္းရဲ႕ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ သတ္ျဖတ္မႈေတြေအာက္မွာပဲ

ငါ့ႏွလုံးသားက ခဏခဏႏူးညံ့စြာ ရွင္သန္ခဲ့ရတာပါ

မင္းရဲ႕ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ေထ့ေငါ့ မႈေတြေအာက္မွာ

ခဏခဏႏိႈးထခဲ့ရတာငါ့ႏွလုံးသားပါ။

ငါ့ဘ၀ရဲ႕မျပည့္စုံႏိုင္တဲ့ကြက္လပ္မ်ားစြာထဲမွာ

မင္းဆိုတဲ့ကြက္လပ္ေလးကိုေတာ့ ျဖည့္ဖို႔ႀကိဳးစားေနေလရဲ႕

ငါ့ရဲ႕မာနေကာင္းကင္တစ္ခုလုံး ျပိဳက်ေအာင္မင္းလုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္ကြယ္။