တမ္းတတ

“ရွင့္မ်က္လံုးထဲမွာ ကြ်န္မကို ထည့္ထားရဲ႕လား”

ရွင္က အခ်စ္ကို ေဆးလိပ္ေသာက္ခါနီးမွ အသံုးျပဳတယ္။

အခ်စ္ဆုိတာ ရွင္ထင္သလုိ ကုတင္ေပၚက ရူးသြပ္မႈ

မွမဟုတ္ဘဲ။ ကြ်န္မက ျပတ္သားတယ္။ ခ်စ္တယ္

လုိ႔ေျပာတုိင္း အေျဖမေတာင္းဘူး။ ျပကၡဒိန္အစုတ္ေတြကို

အတူတူရွိခဲ့တဲ့ေႏြရာသီေတြထဲ လႊင့္ပစ္လုိက္ေတာ့

ရွင္နဲ႔ကြ်န္မ အနည္းဆံုးေတာ့ အနတၱေတြ ျခားသြားၿပီ။

ရွင္က ကမာၻမီးေလာင္ရင္ ကြ်န္မကို ခ်နင္းဖုိ႔ အခ်စ္ကို သဲႀကိဳးလွလွတပ္စီးတယ္။

ကြ်န္မ မႀကိဳက္တာ အဲဒါပဲ။ ရွင္ေျပာတဲ့ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေျခကားယားလက္ကားယား

ရွင္သိတဲ့ ဓာတ္တုိင္တခ်ိဳ႕လည္း မီးမလင္းတတ္ၾကေတာ့ဘူး။

ရွင္ကမနက္ျဖန္။

ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့စကားတစ္ခြန္းနဲ႔

ေနဝင္ခ်ိန္ဆုိ သူေတာင္းစားအျဖစ္ခံတယ္။

ကြ်န္မေျပာခ်င္တာ အဲဒါပဲ။ ကမာၻႀကီးအသည္းအသန္ျဖစ္တဲ့ေန႔က

ရွင္အိမ္မွာမရွိဘူး။ ရွင္မသိလုိက္ဘူး။

တကယ္ေတာ့ ရွင္က အခ်ိန္မေစ့ေသးတဲ့ အသုဘတစ္ခု

မတည့္တာေတြ အလြန္အကြ်ံစားတယ္။

ၿပီးမွ ကြ်န္မကိုသတိမရဘဲ ခ်စ္တယ္လုိ႔ေျပာတယ္။

ကြ်န္မ အမွားအတြက္…

ေသခ်င္းေကာင္းနဲ႔ ေသပါေစလုိ႔ သံေယာဇဥ္ရွိထားတယ္။

ေနပိုင္

၁၁.၀၆.၂၀၁၂

၂၃း၃၄

In: ကဗ်ာ Posted By: nay-paing Date: Mar 11, 2013

Leave comment commentinfo

1 Comment & 201 views

he.he.
so much lovely
can c true love obviously.