အဆိုးနဲ႕အဆိုး ဒြန္တြဲတဲ့အခ်ိန္တိုင္း

အေရာင္ငတ္မ်က္လံုးေတြ

ေၿမေပၚကို ပစ္ခ် ၊ နိမ့္က်..

ငိုေႀကြးရတာ ႀကာေတာ့ ခါးလာၿပီ။

ပ်က္ကြက္လြန္းတတ္တဲ့ အိပ္မက္ေတြအတြက္

ကိုယ္တိုင္ မေက်နပ္တဲ့အနာဂါတ္ကို

 ႀကတ္ေၿခၿပန္ခတ္လိုက္တယ္…

နွလံုးသားတစ္ခုကို  အမဲလိုက္ဖို႕

ညာသံေတြစိုက္ပ်ိဳးသူတို႕လက္က ရုန္းထြက္..

ကဗ်ာအတြက္ သက္သက္ ရင္ဘတ္ကို ေသာ့ခတ္ပစ္လိုက္ၿပီ..။

ကဗ်ာေႀကာင့္ တစ္ခါၿပန္ရွင္တဲ့ အသက္နဲ႕လူ…

ဇာတ္သိမ္းကြက္ကို

ကိုယ့္လက္နဲ႕ဘဲ ဖန္တီးယူမယ္…

နတ္ဆိုးေတြ ၀င္မစြက္ေႀကး……….။။။

အဲလိုနဲ႕ဘဲ ကိုယ့္ကဗ်ာေတြဟာ

ကိုယ့္ေသြးကိုသာ ၿပန္ၿပန္ ငတ္ငတ္လာ…။

စကား ကပ္ကပ္ ေတြ ေအာက္မွာ

အသြားထက္ထက္ ဓါးစက္ ေတြေအာက္မွာ…

ေလွာင္ေၿပာင္ သေရာ္သံမ်ားႀကားမွာ

ေဇာက္က်သြားတဲ့ မာန္မာနေတြကို ကိုယ့္လက္နဲ႕ၿပန္ေကာက္

မနက္ၿဖန္တိုင္းမွာ ၿပန္လည္ေတာက္ပေစမယ္…။

အရႈံးဆီ ဆြဲခ်ဖို႕ႀကံရြယ္..

ႀကိဳး၀ိုင္းတစ္ခုထဲကို ၿဖားေယာင္းေခၚေဆာင္ ဖို႕

ခ်ဥ္းကပ္သူ ပံုရိပ္ေယာင္မ်ား….

သင္တို႔နွလံုးသားမ်ားကို ဟားတိုက္လိုက္ပါရဲ႕..

သင္တို႕ညာ သံ မ်ား

တံခါးေခါက္မွားခဲ့ႀကၿပီ….။

အဲဒီ က်ရံႈးလြယ္…

ထိခိုက္လြယ္….

ခံစားလြယ္ခဲ့တဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ဟာ

အခု..ဘာကိုမွ ေတြးမေႀကာက္မဲ့ ယံုႀကည္မႈနဲ႕

မာတိကာသစ္ကို ဖြင့္လွစ္လိုက္ၿပီ…။

အဲဒီတစ္ ေခတ္မွာ..

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲက လိုမ်ိဳး

ယံုႀကည္မႈအသားတံဆိပ္အၿဖစ္

တီသွ်ပ္ေတြထက္မွာ

ငါ့မ်က္နွာကို ခတ္နွိပ္ ၀တ္ႀကပါေစ…။

ေႏြကုန္မွ ရြာက်ရတဲ့ မိုးကိုလည္း….

ဘယ္ေတာ့မွ မကိုးကြယ္ေတာ့ဘူး…

ကိုယ့္ရင္မွာ ေတာက္တဲ့ မီးကို ခ်ိဳးဖို႕

ကိုယ့္ မိုး ကို ကိုယ္ ပိ်ဳး ရ မယ္ …..

ကိုယ္ပိုင္ တိမ္ခိုး တိမ္ မွ်င္ တို႕ကသာ..

မိုးစက္ မ်ားကို ရြာက်ေစရမယ္…။

ကဲ…

ငါ့ေနာက္္ေက်ာကိုမွ ဓါးမိုးထားတဲ့ ကံႀကမၼာေရ…

မညီညာတဲ့ လမ္းေပၚက

ေကြ႕ေကာက္ေကာက္ လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ

လူေတြရဲ႕ အၿမင္ကို

အေႀကြေစ့တစ္ေစ့လို ပစ္ေၿမာက္ ေဆာ့ကစားၿပ လိုက္ေပရဲ႕…။

ဘ၀ရဲ႕ တစ္ေက်ာ့ၿပန္ မာနကို

ငါ့ကဗ်ာေတြအတြက္ ၿပန္လည္ ေမြးဖြားလိုက္ၿခင္းလည္း ၿဖစ္တယ္..။

အဲဒီအခါ..မွာ

သံလြင္ၿငိမ္းခက္ ေခၚ မိသံလြင္..

ငါ့ရင္ခြင္ရဲ႕ ဟိုးအတြင္းနက္နက္ကေန ငါ့ကိုအားေပးပါ…

အဲဒီ ခြန္အားနဲ႔ဘဲ…

ေသြးေဆာင္ ေခၚငင္သူ

ပံုရိပ္ေယာင္ ႀကိဳး၀ိုင္းထဲကို ငါမ၀င္…

ပံုရိပ္စစ္ ႀကိဳးစင္ထက္ကိုသာ

(ပံုရိပ္စစ္ရင္ ႀကိဳးစင္သာ ၿဖစ္ပါေစ)

ငါ….. ရင္ေကာ့ ၿပီးတက္ခဲ့မယ္….

မ်က္ ေတာင္ မ ခတ္ စ တမ္း ေပါ့….။

( နိဂံုး  သို႕မဟုတ္  နိဒါန္း )

အေသခ်ာဆံုး တစ္ခုအၿဖစ္…

အညစ္… အဖ်က္…နဲ႕.. နတ္ဆိုးမ်ား…ခင္ဗ်ာ

သင္တို႕ညာသံမ်ား တံခါးေခါက္ မွားခဲ့ႀကေလရဲ႕….

နိူးဆက္ ေန႔