တစ္ေယာက္ထဲ အထီးက်န္ရတဲ့ ညဆိုးေတြမွာ
ေႏြးေထြးတဲ့ အိမ္ ကို တမ္းတမိပါရဲ႕
ကမၻာေလာကအက်ယ္ႀကီးထဲမွာ
ငါ့အတြက္ ေႏြးေထြးတဲ့ တစ္ေနရာစာေတာင္ ေက်ာခ်စရာမရွိဘူးတဲ့လား
အသိခက္ခက္ အ၀င္နက္တယ္ပဲဆိုဆုိ
ေရြးခ်ယ္ခြင့္မရတဲ့အရာေတြအတြက္
ဖန္တလဲလဲ နာက်င္ရပါမ်ားလာေတာ့လည္း
ကံၾကမၼာကိုပဲ အျပစ္ဖုိ႔ယံုလြဲလုိ႔ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာတဲ့လဲ
ေျပးစရာေျမမရွိတဲ့ဘ၀မွာ အနာဂတ္ဆိုတာလည္း
မိွန္မွိန္ဖ်ဖ်ေတာင္ မျမင္ႏုိင္ဘူး
Family ဆိုတဲ့စကားလံုးက တကယ္ေတာ့လည္း
ေက်ာခ်င္းကပ္ရက္ျဖစ္ေနတဲ့ ၃ နဲ႔ ၄ လို ပဲ
ဆုတစ္ခုေတာ့ ေတာင္းခ်င္ပါတယ္
ငါ … ဒီေနရာကေန ေပ်ာက္ဆံုးဖို႔ အခြင့္အေရးေပးပါ …
မထိခိုက္ မနာက်င္ေစပဲ
အရာအားလံုးကိုခ်န္ထား တိတ္တဆိတ္ပဲ ေပ်ာက္ဆံုးခြင့္ေပးပါ ကံၾကမၼာ။