အရမ္းတကယ္ၾကင္
အကၽြမ္းတ၀င္ရွိၿပီးမွ
အလြမ္းရာဇ၀င္တင္သင့္လား
ေအမီခ်ိဳေရ ——–

ေ၀စည္စုိ ပင္ယံအလွမွာ ၿပံဳးခဲ့ၿပီးမွ
ေနျခည္ညိဳ၀ကၤႏၱမွာ  အမုန္းမဖြဲ႕နဲ႔
အရွံုးသမားအတြက္
မင္း ႏွလံုးသားေလး လွလုိက္ပါ —-

မင္းမ်က္၀န္းတဖိတ္ဖိတ္
ကုိယ္ရင္မွာတၿငိမ့္ၿငိမ့္
တစိမ့္စိ့မ္ၾကည့္ခဲ့
 ခ်စ္ရက္ေတြ တုိလြန္းေပမဲ့
ခ်ိဳၿမိန္တဲ့ ဒီရသ
ခုထိကုိ ထိရွေနဆဲ

ပံုရိပ္ေတြ က ဆြဲငင္

စံုမွိတ္လည္း စြဲထင္

ကုိယ့္ရင္မွာ အၿမဲျမင္ဆဲ —-

အခ်စ္လွိဳင္းမွာ
အသစ္သမုိင္းမထင္
ဟုိစဥ္က ေပ်ာ္ရိပ္သြင္
ခုထိ တစ္သက္အစဥ္
မက္ၿမဲဆဲ ——-

သက္တန္႔ေပၚက သည္ပုိးႀကိဳး
က်လာလိမ့္ႏုိးႏုိး
ေမွ်ာ္ကုိးလုိ႔ စုိးထိတ္
အိပ္မရတဲ့ညေတြရက္ဆက္
သည္အိပ္မက္က ထြက္ခ်င္ေပမဲ့
သိပ္ကုိခက္ခဲ
မက္ေနၿမဲေပါ့ ေအမီခ်ိဳ ———

အုိ ေဒ၀တာ
ေသခ်ာတာေလးတစ္ခု
ဖန္ဆင္းမွဳျပဳေပးပါလား
ကမ္းမရွိတဲ့လွိဳင္း
လြမ္းအတိနဲ႔သမုိင္းလွဖုိ႔
ရင္ကၽြမ္းတာေတြ မရေစေၾကာင္း
သင္ခန္းစာေကာင္းေကာင္းျပ
လွိဳင္းဘ၀ကုိ
မွိဳင္းမေတာ္မူပါ အရွင္ ———–