Professional Authors

အဆိပ္သင့္ခဲ့ၿပီ ပန္းဘုရင္ – ဒီေရလွိဳင္း

လူ႔ဘ၀ဆုိတာ
သမုဒယနဲ႔ မကင္းေပမဲ့
အႏုအလွ နဲ႔
အတုအပ ခ်စ္ျခင္းေၾကာင့္
သုခအလင္းကုိ ငါမရ
ျပဳသမွ် အျပစ္ယြင္းစြာ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္
အမုန္းဇာတ္နဲ႔
အဆံုးသတ္အဆံုးသတ္
မၿပံဳးတတ္တဲ့ ဘ၀မွာ
ႏွလံုးရပ္မတတ္ငါ
မေသယံုတမယ္ ၊ ငါရွင္သန္ေနခဲ့ရတယ္ ။

ပန္းဘုရင္ကုိ
နန္းခြင္မွာ
လွမ္းျမင္ၿပီး
အရမ္းၾကင္လုိ႔
နမ္းခ်င္ေပမဲ့
ကမ္းမျမင္ ၊ လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ေၾကာမွာ
ေမ်ာ္ခင္တုိင္းေမ်ာ ေမာခ်င္တုိင္းေမာေနရသူမုိ႔
ေနရသူမုိ႔
အႏြမ္းရင္မွာ
ၾကြမ္းအစဥ္နဲ႔
မလြမ္းခ်င္ပဲ အလြမ္းေတြခက္
တစ္သက္တာအတြက္
အခက္ျဖာလုိ႔ မသက္သာစြာ
ရတက္အနာနဲ႔သာ ငါေနခဲ့ရတယ္ ။

အတိတ္မညစ္ေပမဲ့
အရိပ္ျဖစ္ေနတဲ့
အဆိပ္သင့္ ႏွလံုးသားေၾကာင့္
သိပ္ခ်စ္ေပမဲ့လည္း
ၿမိဳသိပ္လုိ႔ တိတ္တခုိးအေတြးနဲ႔
ႀကိတ္ပုိးေဆြးတဲ့ အျဖစ္ၾကားမွာ
အျပစ္ကင္းတဲ့
ခ်စ္ျခင္းကုိ ငါမရ
ျမစ္တစ္စင္းလုိ ၀ကၤႏၱနဲ႔
မာယာအလွ ၊ မခ်ိဳျမတဲ့ ရသထုိထုိကုိ
လက္ေဆာင္ ပ႑ာသ သလုိ
အခါခါ ငါရခဲ့ပါတယ္ ။

In: ကဗ်ာ,Others Posted By: Date: Jul 17, 2012

Leave Comments

Name*

Email*
Website
Email me whenever there is new comment