စံပါယ္လည္းမဟုတ္…ႏွင္းဆီလည္းမဆန္

ေတာ္၀င္ တန္း လည္း..မ၀င္ဘူး

အပြင့္ရဲသလို….ေၾကြျပရဲတဲ့ခေရမ …

နင္ကေတာ့..တယုတယနဲ႕..ေထြးပိုက္ထားေသးတယ္။

ငါမလွပါဘူး..ခ်မျပရဲတဲ့အတိတ္မွာ ဒဏ္ရာေတြပံုပင္ခ်ီ

နင္ယံုခ်င္စရာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး

အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္

ငါ့…က်ရွံုးခန္းမ်ား ဒ႑ာရီတခုမ်ားလား..ျမင္မွတ္ရေလာက္တဲ့ထိ

ဒါေပမယ့္..

နင္ကေတာ့…ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ျငိ.

တပ္မက္စြာ

ငါ့အျပံဳးတခ်က္အတြက္..

.နင့္အသည္းညွာေလး..မီးျမိဳက္ကာဆက္သ…

ျပာက်ေနပါတယ္.ဆိုသူကိုမွ..သိကၡာေတြ..ခ၀ါခ်

ခစားခြင့္ ..မွန္..သမွ်…ေတာင္းပန္ကာ.ဒူးေထာက္ေနခဲ့တယ္။

ဒါ..ဘယ္လို အရူးမ်ိဳးပါလိမ့္….

တခါရယ္မွ်..မၾကံဳဖူးပါဘူုးး…….

မျမင္ဖူးတဲ့..ႏူးညံ့ျခင္းေတြနဲ႕…အသည္းမေကာင္းတဲ့ဒီလူအတြက္

ေရလို..ေလ..လို..ေအးျမ

အရိပ္တခုထက္ ပို မို ေႏြးေထြးေစခဲ့သူ

ငါဟာ…သည္လို…အခ်စ္မ်ိဳးနဲ႕ ထိုက္တန္သူ..တစ္ဦး

မဟုတ္…မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး….ကြယ္

ထားလိုက္ေတာ့…

ငါ့

လူတကာေျခနင္း..ခင္းခဲ့ရေသာ ႏွလံုးသားအစုတ္အျပတ္အတြက္

နင့္

သံသရာစာ..ရွာ ရ ခက္ ေသာ အၾကင္နာမ်ားနဲ႕…ရူးမိုက္စြာ

အလဲအထပ္ရိုက္ေၾကးဆို

နင္…ေစ.စား.ရာ အနာဂတ္လမ္းထဲ

နင့္လက္ကိုတြဲ  ရဲရင့္ျခင္းေတြ နဲ႕

(အရင္လူ..အရင္လို..အရင္..အေၾကာင္းေတြ ငါ

ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္ မေတြးေတာ့ပဲ)

အမုန္းေတြေ၀းးေသာ ကမၻာ သစ္ တခု

ငါတည္ေထာင္…လို႕..နင့္ေျခရင္း..၀ပ္တြားကာ..ဆက္သထားပါ့မယ္

ႏွလံုးသားလွတဲ့ ငါ့ကမၻာ က ျမိဳ႕စားမင္းရယ္

နင့္ကို..ဘယ္ေတာ့မွ…ခ်စ္လို႕ တင္းတိမ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ပါဘူးကြယ္။

(ေရးထားတာေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ၾကာျပီဗ်..ကၽြန္ေတာ္ကဗ်ာမတင္တာၾကာျပီမို႕…..)