ေသေလာက္ပါ၏

ဘ၀တေလွ်ာက္လံုး

ၾကည္ၾကည္လင္လင္နဲ႕ေလာကကို ျမင္ရတာဆိုလို႕

မနက္အိပ္ရာ ႏိုးခ်ိန္ေလးပဲ ရွိေတာ့တယ္။

ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြ

ေထြးပိုက္ ခ်က္က

အသက္ရႈေတာင္ က်ပ္တယ္။

အံုမိႈင္းေနလိုက္တာ

အိမ္ျပင္ထြက္ဖို႕ေတာင္

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ မလံုျခံဳသလို ခံစားေန ရတယ္။

ပတ္၀န္းက်င္တခုလံုးႀကီး  ငါ့ကို

ထမ္းထားရတာ

ေျခဖ၀ါးေတြေတာင္

ေသြးစို႕တယ္။

ေထာင္နန္းမစံဘူးလို႕

လူလိမၼာလို႕ သမုတ္တာလား။

သြားမလုပ္နဲ႕ ေသတတ္ တယ္ေနာ္။

ကန္႕သတ္ခ်က္မရွိတဲ့

တစံုတေယာက္ေလာက္နဲ႕

စကားေျပာခြင့္ေပးပါ။

စကားအႀကီးႀကီးေတြနဲ႕

စကား ေသးေသးေလးေတြကို

မႏွိပ္ကြပ္တတ္ပါဘူး။

တံခါးဖြင့္ထားတာ

အကုန္၀င္ဖို႕ပါ

ၾကြပါ။

ညတိုင္း ေမွ်ာလြင့္ခြင့္ေပးတဲ့

အိမ္မက္ေတြကိုလဲ

ေက်းဇူးဆပ္ရအံုးမယ္။

ဒါေပမယ့္ ..ငါ

ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္ လမ္းေဖာက္ခဲ့တာ

မင္းအတြက္ျဖစ္သြားတယ္။

FiйaL mUtaTioй

19.10.2010 ( 10:17 pm)