မင္းတုိ႔ လက္ေအာက္မွာ အက်ဥ္းက်ခဲ့ရတဲ့
အခ်ိန္တုိင္းမွာ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိ ျဖည့္စြမ္းဖုိ႔
က်ဳိးစားခဲ့ဖူးတယ္ ရုန္းကန္ခဲ့ဖူးတယ္…
ဒါေပမဲ့….
အၾကိမ္ၾကိမ္ နာခဲ့ဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြက
ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ေဝဒနာကုိ က်ိတ္မွိတ္ခဲ့ရေတာ့
ပူေလာင္တဲ့ ေႏြလယ္ မြန္းတီးခ်ိန္ကုိ ေရာက္သလုိ
တင္းက်ပ္မြန္းသိမ့္လြန္းလုိ႔ ေျပးခ်င္ရာကုိ
ထြက္ေျပးဖုိ႔ အားထုတ္ခဲ့တာ အခုထိေပါ့…
သုိ႔ေသာ္…..
အဆိပ္တက္ေနတဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ
လႈပ္ရွားေနတဲ့ အေတြးေတြက
ဂနာမျငိမ္ ဆူထြက္ရင္း
စိတၱဇအျဖစ္နဲ႔ ရူးသြပ္ေတာ့မလုိ႔….
အင္..
ေျခသံေတြ ငါ့နားထဲမွာ ၾကားေနတယ္
အနီးနား မေရာက္ခင္ ေရွာင္ထြက္ဖုိ႔
ငါ က်ဳိးစားေနဆဲ ရုန္းကန္ေနဆဲ….။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း