ေလေၿပရယ္
သူမ ရနံ႔ေတြကုိ အေ၀းသာ သယ္ေဆာင္သြားပါေတာ့
ငါ့မွာ ေနထြက္တုိင္း ရူးလုိ႔
ေ၀းခ်င္ေနတဲ့ ဒီစိတ္ဟာ
သူမ မ်က္၀န္းေတြမွာ အတိတ္ကုိ အခါခါေမ့တယ္
တမင္တကာေတြ႔ေအာင္ ေစာင့္ဆုိင္းခဲ့တယ္
အေ၀းကေန လွမ္းေငးလုိက္ရရင္ ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့
ဒါေပမဲ့…
မီးၿခစ္ဆံနဲ႔ေဆာက္တဲ့ ေမွ်ာ္စင္ေလးလုိ
ကႏြဲ႔ကလ်နဲ႔
သူမ ကုိ သတိရတယ္
သူမ ကုိ ေမ့တယ္
သူမ ကုိ ေသဆံုးေစတယ္ (အေတြးထဲမွာ)
မတတ္နုိင္ပါကြယ္
သူမ ဟာ ေလေၿပလုိ
သူမ ဟာ ငလ်င္လုိ
သူမ ဟာ မုိးဥတုလုိ
ခန္႔မွန္းရခက္လြန္းတယ္
ဘာေၾကာင့္မ်ား ေ၀းခဲ့ရလဲ
ဘာေၾကာင့္မ်ား နီးေနသလဲ
ဒီခဏငယ္ေလး ေတြဟာ
အသိကုိ တတိတိ ကုိက္ၿဖတ္ရင္း
ေလမွာ၀ဲပ်ံေန တဲ့ စြန္ လုိ
ဦးတည္ရာမဲ့
တလူလူလြင့္
အဲဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ပဲ ေဆာင္းခုိေနာက္က်ခဲ့တာပါ
ခုေတာ့ သူမေပးတဲ့ အခ်မ္းဒဏ္ နဲ႔
ညဟာ ေအးစက္တတ္လာတယ္
ေ၀းရမယ္မွန္းသိရက္နဲ႔ တြယ္တာခ်င္တယ္
ေအာ္…
မာတုဂါမ မ်ားကုိ ေရွာင္ၾကဥ္ပါ၏။ ။