ဘဝက ကဇာတ္မ်ဳိးစုံနဲ႔ ေျပးလႊားေနတဲ့
အရြယ္ေတြမုိ႔ ပန္းမ်ဳိးစုံကုိလည္း ပန္ဆင္ဖူးမယ္
ပန္းေျခာက္ေတြလည္း ပစ္လြတ္ဖူးမယ္
မေရရာတဲ့ ျမဳိ႕ျပဇာတ္ေလာကဓံေတြလည္း
ေတြ႔ဆုံခဲ့ဖူးမယ္ ဒီေတာ့ ေက်နပ္စရာ
ေရာင္ရဲစရာ ေတာအလွ ေတာင္ဇလပ္ေတြကုိ
ပန္ဆင္သရင္း မနက္ျဖန္အတြက္
ႏြမ္းရမွာလည္း ေၾကာက္ေနမိတယ္ ဒီအတိတ္….။

ကာလာေတြ စုံညီညာလွတဲ့ ဒီဝန္းက်င္ထဲ
အလွတရားေတြလည္း ျမင္ခဲ့ဖူးမယ္
အဆုိးေတြလည္း ျမင္ခဲ့ဖူးမယ္
ဒီေတာ့ အေကာင္းအဆုံးႏွစ္တန္ ရင္ျခင္းဆက္ေနတဲ့
ဒီေလာက ဒီနယ္ပယ္ထဲ မင္းနဲ႔ ငါဟာ…
ေပတံေတြတုိင္းတာ ဓနနဲ႔ခ်မ္းသာ
ဂုဏ္နဲ႔ပါဝါေတြကုိ ျပသရင္း
မွ်တမႈမဲ့တဲ့ အာဃာတေတြနဲ႔
နားလည္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့လုိ႔
ေျခရာေတြတုိင္း ေျခရာတုိင္းမွာ
ဒဏ္ရာေတြျဖစ္ခဲ့တယ္ ဒီပစၥဳပၸန္……။

အခ်ိန္တုိင္း အခ်ိန္တုိင္း……..
လြဲေနျမဲ လြဲေနခဲ့တဲ့ ငါဘဝလြင္ျပင္ထဲ
အမွတ္တရ သိမ္းထားေနတဲ့ အရာေတြက
ဒီေန႔ေတာ့…
အရာရာတုိင္းမွာ တန္ျပန္မႈေတြနဲ႔
သက္ေရာက္မႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွယ္ေနေပမဲ့
တန္ျပန္္သက္ေရာက္မႈ မရွိတဲ့
ငါ့… အိပ္မက္ေတြ အေတြးေတြ
ငါ့… တိမ္တုိက္ေတြက ေလတုိက္ရာကုိ
လြင့္ေမ်ာေနရင္း ေခ်ာက္ခ်ားလွတဲ့
ေန႔တေန႔ရဲ႕ ေနေရာင္ျခည္ေအာက္
ေႏြးေထြးမႈေတြကုိ ခံယူေနတုန္း
စိတၱဇေျမေခြးတေကာင္က ေျခာက္လန္္႔လုိ႔
ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့တယ္ ဒီအနာဂတ္….။

တည္ျငိမ္ေအာင္ က်ဳိးစားေနဆဲ
အားထုတ္ေနဆဲ ဂနာမျငိမ္တဲ့
ငါ့ ေမတၱာလြင္ျပင္ထဲ ေလယူရာကုိ တိမ္းခဲ့တဲ့
သူအေငြ႔အသက္ေတြက ငါ့ကုိ ၾကီးစုိးေနဆဲလား….
အေျဖကုိ ငါ ကုိတုိင္ မသိေတာ့ လုိက္ရွာမိတယ္..
အဲဒီေန႔က အစာငတ္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားကုိ
မကုသႏုိင္ခဲ့လုိ႔ ဒဏ္ရာေတြ ေအာ္ဂလီဆန္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့
ေဝဒနာေတြသာ ထင္က်န္ခဲ့လုိ႔ ႏွလုံးသားသုႆာန္ျပင္မွာ
မွတ္တုိင္တခု ဘဝအတြက္ ထုိးစုိက္ခဲ့တယ္ ဒီေန႔အထိေပါ့…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.myatminnpoem.blogspot.com