မင္းဟာ ငါ့တစ္ေန႔စာအေကာင္းအဆိုးေတြကို လြယ္ပိုးေပးတဲ့ဒိုင္ယာရီစာအုပ္ေလး

တစ္ေနကုန္တစ္ေနခမ္း ပင္ပင္ပန္းပန္းငါ့အေၾကာင္းေတြေရးလည္း မင္း မျငင္းပယ္ရက္ခဲ့
တစ္ၿမိဳ႕၀င္တစ္႐ြာထြက္ မေမာမပန္းလြမ္းခဲ့သမွ်ေတြေရးလည္း မင္း မေျပာရက္မဆိုရက္ခဲ့
အၿမဲလိုလို ၿမံဳေနရတဲ့ငါ့ေဒါသေတြ မင္းရင္ခြင္ဆီ ထိမွန္ေပါက္ကြဲတဲ့အခါ မင္းေဗြမယူခဲ့ဘူး
တခါတေလေလးမ်ား ငါရရွိလာခဲ့တဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈတစ္စြန္းတစ္စ မင္းကိုဖဲ့ေပးလိုက္မိခဲ့ရင္
မင္းမွာ ေပ်ာ္မဆံုးေမာ္မဆံုး

ငါက ဘုရားျဖစ္မယ့္အုတ္နီခဲမဟုတ္ေတာ့ မင္းရဲ႕နားလည္ေပးမႈမွာ မသိႏိုးနားဆိုး႐ြားခဲ့တယ္
ငါက ၀ါးထိုးခံေနရတဲ့ေရနစ္သူမို႔ မင္းရဲ႕တြဲကူထူမမႈကို ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ဇာတ္သြင္းခဲ့တယ္
ငါဟာ ေစာင္းတန္းမွာ ကေလးေတြေရာင္းေနတဲ့ ေလွာင္အိမ္ထဲကငွက္တစ္ေကာင္ပါကြာ
ဇီိ၀ိတဒါနအေနနဲ႔ မင္း၀ယ္လႊတ္ေပးမယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါ မင္းလက္ဖ၀ါးထဲကေန
ဘယ္ကိုမွ ပ်ံသန္းမသြားေတာ့ဘူး

ဒိုင္ယာရီေရ . . . ဒီညေတာ့ မင္း ေပ်ာက္ခဲ့ေပါ့
အေမာတေကာေျပးလာတဲ့ ငါ့ရင္ထဲကခံစားခ်က္ေတြ စကားလံုးဘ၀မေရာက္ခင္ ေသတယ္
ခိုးသားဓားျပေတြမ်ား ငါ့ဘ၀အခန္းက်ဥ္းေလးထဲ က်ဴးေက်ာ္၀င္ေရာက္ၿပီး
မင္းကို ဖမ္းဆီးေခၚေဆာင္သြားၾကေလသလား
ငါေရးမယ့္မီးဆန္တဲ့ငါ့ပူျပင္းေလာင္ၿမိဳက္မႈအရာရာကိုမ်ား မင္း ေၾကာက္႐ြံ႕ထြက္ေျပးခဲ့ေလသလား

မင္းေပ်ာက္တဲ့ညက ငါ ေသြး႐ူးေသြးတန္း
ေသြး႐ူးေသြးတန္း ငါ မင္းေပ်ာက္တဲ့ညက
မင္းေပ်ာက္တဲ့ညက ေသြး႐ူးေသြးတန္း ငါ့မွာ . . .

                                                                                   ကိုသွ်ား