Home
Post Masterpiece
Register
Login
ရိုက္ခတ္လာတဲ့အလင္းျပန္လိႈင္းေတြမွာ နင့္ကိုဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူးျဖဴျဖဴ-ေရႊၾကယ္မိုး
ငါေျပာခဲ့တယ္…ျဖဴျဖဴ
အဲ့ဒီ့ မႈန္မႈန္၀ါး၀ါးေဆာင္းကို
ငါ…ေအာ္ဟစ္ေျပာခဲ့တယ္…
ျမဴေတြၾကားမွာ…အလင္းမႈန္ေတြၾကားမွာ
မရွိေတာ့တဲ့ နင့္ကိုျပန္ေခၚလာခဲ့ဖို႔…
ငါကိုယ္တိုင္က…နွင္းစက္ေတြၾကားမွာ
အသံေတြစေတးပစ္…ကိုယ့္ကိုကိုယ္အာေခါင္ျခစ္ပစ္လိုက္ရင္း
တစ္ရပ္တစ္ေက်းမွာလည္းမရွိ…ငါေနတဲ့အရပ္မွာလည္း မရွိေတာ့တဲ့
နင့္ကို…တေမွ်ာ္တေခၚ လွမ္းေအာ္ေခၚတယ္…
ေအးစိမ့္ေနတဲ့ မနက္ခင္းက်င္းစအခ်ိန္မွာ လည္ေခ်ာင္းေတြက
ကြဲရွေျခာက္ေသြ႔လို႔…
ဟိုးအရင္နွစ္က ေဆာင္းမွာဆို
နင္ဟာ ငါ့ေဘးမွာ အေႏြးဓါတ္တစ္ခု…
နင္ခ်မ္းလိုက္တာလို႔ေျပာတိုင္း
နင့္ျဖဴလြလြလက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို
ငါဟာ…ဆုပ္ကိုင္ေပးေနက်…
အခုေတာ့ နင့္ရဲ႕ျပာႏြဲ႔ႏြဲ႔အုတ္ဂူေလးဆီေတာင္
ငါလာဖို႔အားအင္ခ်ည့္နဲ႔ေနတယ္…
အတိတ္က
နင့္ရယ္သံေတြက ပစၥဳပၸန္ထိေအာင္
ပဲ့တင္ထပ္လို႔…
ရိုက္ခတ္လာတဲ့ အလင္းျပန္လိႈင္းေတြမွာ
နင့္ကိုငါဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဘူး
နင္အခုဘယ္ကိုရာက္ေနမလဲ…
နင့္၀ိညာဥ္ ဘယ္ကိုလြင့္ေနမလဲ
တစ္ခါတစ္ခါေတာ့ တမလြန္ဆီကနင့္ရဲ႕
ဆက္သြယ္မႈေတြကို စိတၱဇဆန္ဆန္ ငါရရေနတယ္…
ငါတို႔ေလာကၾကီးနဲ႔ နင့္ကိုလိပ္ျပာခြဲလိုက္တဲ့ေန႔တည္းက ဆိုပါေတာ့
အခုေတာ့
တစ္ကိုယ္ထဲရြက္လြင့္ရဦးမယ္ ျဖဴျဖဴေရ
………………………………………………………..။
အခုတေလာ ငါစီးကရက္ေတြ အရမ္းေသာက္ေနတယ္ ျဖဴျဖဴ
အဲ့ဒီ့အတြက္ ငါ့ကိုနင့္အခ်စ္ေတြ မေပါ့သြားပါနဲ႔…
အဲ့ဒီ့အျဖစ္ကို ျမင္လိုက္မိတဲ့အခါ နင့္ရင္ေတြမဆို႔နင့္သြားပါနဲ႔…
ငါမေပ်ာ္တဲ့၀င္သက္ထြက္သက္ေတြၾကားမွာ ငါ့အဆုတ္ေတြကို
အေကာင္းဆံုးသန္႔စင္ထားေစခ်င္လို႔ပါ…
ငါ…နင့္ကိုအရမ္းသတိရတာပဲျဖဴျဖဴ
အဲ့ဒီ့ညေနဆိုးသာ မရွိခဲ့ရင္ ငါတို႔ေ၀းၾကရမွာမဟုတ္ဘူး
အခုဘတ္(စ္)ကားနွစ္စီးအျပိဳင္ေမာင္းတာျမင္ရင္
နင့္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ကို ငါေျပးေျပးျမင္တယ္…
သံထည္ပ်က္ေတြၾကားမွာ…မီးခိုးမႈန္ေတြၾကားမွာ
နင္ဘယ္ေလာက္ေတာင္ နာက်င္ခဲ့ရမလဲ…
ေဖေဖၚ၀ါရီဆယ့္တစ္ရက္ဟာ နင္ခြဲခြါသြားတဲ့ သံုးလျပည့္
ေဖေဖၚ၀ါရီဆယ့္ေလးမွာေကာ ငါဘယ္လိုေနရမလဲ…
ပလူပ်ံေနတဲ့ ေခ်ာကလက္ေတာင့္ေတြၾကားမွာ…
နင့္ရွနာၾကင္ေနတဲ့ ၀င္သက္ထြက္သက္ေတြၾကားမွာ…
“ငါတို႔…ေက်ာင္းၾကီးျပီးသြားတဲ့အခါက်ရင္
အလုပ္တစ္ခုကို အတူတူလုပ္လက္တြဲၾကမယ္ေနာ္…
ဒါမွဘ၀တစ္ခုကို မခြဲအတူ ျဖတ္သန္းၾကရမွာ…”
ဟိုးအရင္ကနင္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေလး…
နားထဲကိုအခုသံရည္ပူလို စီး၀င္တယ္
အခုငါ…ငါတို႔ျမိဳ႕ေလးက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာ
ကုသိုလ္ျဖစ္အလယ္တန္း ေက်ာင္းဆရာလုပ္ေနတယ္ျဖဴျဖဴ
နင္…ေရာက္ရွိေနတဲ့အရပ္…ေရာက္ရွိေနတဲ့ဘံုကေန
သာဓုေခၚပါ…
ငါနာက်င္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ နင္အားေပးခဲ့ျပီး
နင္နာက်င္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ငါရွိမေနနိုင္ခဲ့တာကို
နင္…ခြင့္..လႊတ္..ေပး..ပါ
နင္…ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ…ျဖဴျဖဴ
နင္…ေကာင္းရာသု…ဂ..တိ..လား….ပါ..ေစ
ေရႊၾကယ္မိုး
(၁၂.၂.၂၀၁၂.ညေန ၆နာရီ ၄၁မိနစ္)
You may also like to read
နွင္းေတြကြယ္၀ွက္ထားခံရတဲ့ေဆာင္း-ေရႊၾကယ္မိုး - နွင္းေတြကြယ္၀ွက္ခံထားရတဲ့ ေဆာင္း -ေရႊၾကယ္မိုး
- အိမ္ျပန္ဖို႔ ကားခခ်န္ထားၾကဦး…ေဟာင္းေလာင္းပြင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕အတင္း L.P အေရးသားေတြေပလို႔-ေရႊၾကယ္မိုး
- ဂဂၤါရဲ႕ ခ်စ္သူ ျပည့္တန္ဆာႏြံနစ္ သတ္ကြင္းထဲကေကာင္မေလး မိဧရာ၀တီ-ေရႊၾကယ္မိုး
- အသြားေစခိုင္းသူကနင္…သစၥာေဖာက္ကငါ-ေရႊၾကယ္မိုး
- ရွင္ကြဲ-၃-ေရႊၾကယ္မိုး
7 Comments
& 155 views
Comment #2
ညီေလး . . . . .
နင့္ေနတာပဲ
ငိုခ်င္တယ္
ခ်စ္ခင္လွ်က္ . . .
ကိုသွ်ား
By: ကိုသွ်ား at Feb 15, 2012
Comment #3
ဒီကဗ်ာေလးနဲ ့ထပ္တူထပ္မွ်ေၾကကြဲသြားမိပါရဲ့ဗ်ာ……
By: moehtetaung18 at Feb 15, 2012
Comment #4
poor u,,
so sorry to know
By: ei lay at Feb 15, 2012
Comment #5
ဒီကဗ်ာေလး ဖတ္ရတာစိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ
ကိုေရႊၾကယ္မိုးေရ ခင္ဗ်ားဘယ္ေလာက္ေၾကကြဲေနမလဲဆိုတာကိုမသိေပမယ့္ ဒီကဗ်ာေလးဖတ္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္အျဖစ္ကို ဝမ္းနည္းမိတယ္ဗ်ာ
ကဗ်ာေလး စိတ္မေကာင္းစြာနဲ႔ဘဲအားေပးသြားတယ္ ။
By: X - ray at Feb 16, 2012
Comment #7
ငါကိုယ္တိုင္က…နွင္းစက္ေတြၾကားမွာ
အသံေတြစေတးပစ္…ကိုယ့္ကိုကိုယ္အာေခါင္ျခစ္ပစ္လိုက္ရင္း
တစ္ရပ္တစ္ေက်းမွာလည္းမရွိ…ငါေနတဲ့အရပ္မွာလည္း မရွိေတာ့တဲ့
နင့္ကို…တေမွ်ာ္တေခၚ လွမ္းေအာ္ေခၚတယ္…
ေအးစိမ့္ေနတဲ့ မနက္ခင္းက်င္းစအခ်ိန္မွာ လည္ေခ်ာင္းေတြက
ကြဲရွေျခာက္ေသြ႔လို႔…
By: zawthetoo at Feb 16, 2012
Comment #1
ငါေျပာခဲ့တယ္…ျဖဴျဖဴ
အဲ့ဒီ့ မႈန္မႈန္၀ါး၀ါးေဆာင္းကို
ငါ…ေအာ္ဟစ္ေျပာခဲ့တယ္…
ျမဴေတြၾကားမွာ…အလင္းမႈန္ေတြၾကားမွာ
မရွိေတာ့တဲ့ နင့္ကိုျပန္ေခၚလာခဲ့ဖို႔…