/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:”Table Normal”;
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:””;
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:”Calibri”,”sans-serif”;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:”Times New Roman”;
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}

နွင္းမရွိတဲ့ေဆာင္းကို ေဆာင္းလို႔ အသိအမွတ္မျပဳေပးနိုင္ဘူး

ငါလွည့္ျပန္ခဲ့ပါတယ္…တံခါးေတြကို ပိတ္လိုက္ပါေတာ့…

ဘယ္လိုပဲ ရင္ေတြခုန္ခုန္…တံခါးေတြကို ပိတ္လိုက္ပါေတာ့…

လျခမ္းလိုလို…သံဆူးၾကိဳးလိုလိုနဲ႔ တျခမ္းပဲ့အလင္းေတြထဲမွာပဲ နာက်င္

အရိုးတြင္းထိေအာင္ရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔…ေအာ္သံဟာ ခုန္ထြက္…ခဲ့

ဆူးရိုင္းေတြဟာ ကပိုကရိုနဲ႔ ရန႔ံေတြကို ျခံခတ္လိုက္သလိုမ်ိဳး

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ေတြကို ခံ၀န္ကတိေတြနဲ႔ ကန္႔သတ္ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး

ဘ၀ဟာေၾကကြဲဖြယ္အတိေတြနဲ႔ျပီးသြားလိမ့္မလား…

တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ေတြးေတြးျပီးေၾကာက္

မီးေမွာင္ေနတဲ့အိမ္ေလးထဲ အိပ္ရင္းနဲ႔ကို အခါခါနိုးရရဲ႕…

စစ္ေၾကာေရးစခန္းက သံတုတ္ေတြ၊ က်င္စက္ေတြလိုမ်ိဳး

မင္းဟာငါ့အမွန္တရားေတြကို ခ်ိဳးဖဲ့ဖို႔ေစာင့္ၾကိဳေနတယ္…ငါသိတယ္

တံခါးေတြကို ပိတ္လိုက္ပါေတာ့…ငါလွည့္ျပန္ခဲ့ပါတယ္…

နွင္းမရွိတဲ့ေဆာင္းကို ေဆာင္းလို႔ အသိအမွတ္မျပဳေပးနိုင္ဘူး

                                                                   ေရႊၾကယ္မိုး

                                                www.poemyae.blogspot.com