ေပ်ာ္ရႊင္မႈအျပည့္ မေပးႏုိင္ခဲ့တဲ့
ဘဝနဲ႔ လြပ္လပ္တဲ့ မိသားစု အိမ္ေထာင္ေရးထဲ
စြန္႔လြတ္မႈေတြ ကာရံတံတုိင္းဖြဲ႔ရင္း
ခါးသီးတဲ့ မုိးစက္ေတြကုိ
ရင္ဆုိင္တုိက္ခုိက္လုိ႔ အဆင္မေျပတဲ့
ေလာကဓံစက္ဝုိင္းထဲ နားလည္မႈေတြ
ကုိယ္စီကုိယ္စီ ေပးခဲ့တဲ့ သူ႔ဇနီးအတြက္
တဖတ္က ေမတၱာျဖင့္ ေပးဆပ္
တဖတ္က စစ္အတြက္ တုိက္ခုိက္
ဇာတိမာန္ထက္လွတဲ့ သူ႔အတြက္
တစ္မုိးေအာက္မွာ ထစ္ခ်ဳန္းမုိးေတြ ရြာသြန္းလုိ႔
ေလာကဓံဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ လဲျပဳိခဲ့လည္း
မစြန္႔ေသာ ရဲစြမ္းသတၱိတုိ႔နဲ႔ ခြန္အားေတြတုိ႔က
အမ်ားအတြက္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔လုိ႔
၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီမွာ အမိႏုိင္ငံအတြက္
ေမြးေန႔ရွင္ သူ႔ကုိ … ေမြးဖြားခဲ့တယ္…။ 

သက္ႏုသစ္ပင္ေတြမွာ သဘာဝဒဏ္ရာေတြနဲ႔
ေလတုိက္တုိင္း လႈပ္ခတ္ခဲ့ရ
ေၾကြက်တုိင္း ႏြမ္္းလ်ာခဲ့ရ
တုိင္းတပါးက လႈပ္ခတ္လည္း
ယိမ္းႏြဲ႔ခဲ့ရ ေၾကြက်ခဲ့ရသလုိ
ႏွလုံးသား ေျမမ်က္ႏွာျပင္မွာ
မ်က္ရည္မုိးေတြ ပုလဲခခဲ့ရတဲ့
၁၃ ေဖေဖာ္ဝါရီကုိေရာက္တုိင္း
လြမ္းဆြတ္ခဲ့ရသလုိ ညီညြတ္ေရး
ေပါင္းစည္းေရး မတူတာကုိ
တူညီေအာင္ လမ္းျပလုိ႔ တုိ႔ျပည္ တုိ႔ႏုိင္ငံထဲ
ေမြးေန႔ရွင္ သူ႔.. ေျခရာေတြ တုိ႔ ႏွလုံးသားေျမျပင္မွာ
ေျခရာေတြ ထင္က်န္ေနတုန္း လြမ္းဆြတ္ေနတုန္း.ငုိေနတုန္းေပါ့….။ 

ဘဝေတြက ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာေတြ
အထပ္ထပ္ ကြဲျပားေနပါေစ
ႏွလုံးသားထဲ ဒီရင္ခြင္နန္းထဲမွာ
ကဗ်ည္းတင္ ေက်ာက္စာတင္ခဲ့သလုိ
အတိတ္ပင္လယ္ျပင္ နန္းသမုဒ္ျပင္ထက္က
ေက်ာင္းသားအရြယ္ ကေလးဘဝ
အတန္းေက်ာင္း စာသခၤန္းထဲမွာ
ေၾကာင္ ပုဇြန္စားပမာ ဆုိခဲ့ရတဲ့
ကဗ်ာေတြထဲ သူ႔သမုိင္း သူ႔အေၾကာင္းေတြ စုိးမုိးေနဆဲ
လြမ္းဆြတ္ေနဆဲ ငုိေနဆဲေပါ့…။