အတိတ္ေတြက ေျခာက္ကပ္ကပ္နဲ႔
ပစၥဳပၸန္ေန႔ရက္ေတြမွာ သုိေလွာင္ရင္း
သင့္ေလွ်ာ္ျခင္း မရွိေသးတဲ့
ေဆးဆုိးပန္းရုိက္သလုိ ခ်ဳိ႕ယြင္းခ်က္ေတြနဲ႔
ငါ့ရဲ႕စိတ္ဓာတ္ေတြ မႈိတက္လုိ႔
စြန္႔ပစ္လုိက္ရတဲ့ ပစၥည္းတခုအျဖစ္
အမႈိက္ပုံထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္…။ 

ဇြဲအားသန္သန္ စိတ္ဓာတ္မာန္နဲ႔
ရည္ရြယ္ရာ ခရီးလမ္းကုိ
ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ရင္း ၾကမ္းတမ္းလွတဲ့
ဘဝလမ္းၾကမ္းၾကမ္း ေလာကဓံကုိ
အႏုိင္မခံ အရႈံးမေပးတဲ့
စြမ္းအားေတြနဲ႔ ေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့တာ
အင္အားေတြလည္း ကုန္ခမ္းလုိ႔
ပန္းတုိင္ေရာက္ဖုိ႔လည္း ခက္လွတယ္..။ 

ငါ..ကလည္း အေတြးေခၚ ႏုႏု
သူတုိ႔လည္း အေတြးေခၚ ႏုႏု
အေကာင္းေတြစုလုိ႔ မညီမွ်သလုိ
ေလွနံ တဖက္တည္း နင္းခဲ့လုိ႔
ပန္းတုိင္ေပ်ာက္မွာလည္း စုိးေၾကာက္မိပါရဲ႕…။ 

ဒါေပမဲ့….
ငါ့မာန္ေတြ ငါ့အင္အားေတြ
ငါ့စိတ္ဓာတ္ေတြ မေလ်ာ့တဲ့ ဇြဲနဲ႔
ေျဖာင့္မွန္တဲ့ အသိတရားကုိ
လက္သုံးေတာ္ သံမဏိဥပေဒ ဓားလုိ
ကုိင္ေဆာင္ခဲ့ရင္း အခုေတာ့လည္း
ပန္းတုိင္အဝင္ ခရီး တဝက္ဆီသုိ႔
တက္လွမ္းလုိ႔ လာခဲ့ျပီ….။ 

ေရာင္နီအလင္းေတြ ျဖာထြက္ေနတဲ့
ေကာင္းကင္ေအာက္မွာ ေက်းငွက္ေတြလည္း
ေလာကၾကီးအတြက္ သီခ်င္းဆုိၾကသလုိ
ငါတုိ႔လည္း သီခ်င္းသံေတြ
အိမ္ေနာက္ေဖးက အုိးသံေတြ
အိမ္ေရွ႕က ကေလးသံေတြ
ကာလသား ေနာက္ပုိးသံေတြ
ေစ်းထဲက ငါးေရာင္းသံေတြ
ေတေလေတြရဲ႕ ေတာင္းရမ္းသံေတြ
လူငယ္ေတြရဲ႕ စိတ္ဓာတ္အင္အားသံေတြ
ငါတုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ရုိက္ခတ္လုိ႔
အေတြ႔အၾကဳံေတြ ခံစားမွတ္သားရင္း
ငါတုိ႔ ကုိယ္တုိင္ အတၱဆန္ခဲ့တဲ့
မူဝါဒ လမ္းစဥ္ေတြ ဖယ္ရွားလုိ႔
လြတ္လပ္ေသာ ပညာေရး
စီးပြားေရး လူမူေရးေတြနဲ႔
ငါတုိ႔ ေအာင္ပန္းရွိရာကုိ တက္လွမ္းခဲ့ျပီ…။ 

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း

http://www.myatminnpoem.blogspot.com