လမင္းသုိ႕ (R) အသည္းစားဘီလူး နိဂုံး…

ေကာင္မေလး…
မင္းကပဲ ေတာကၽြမ္းလြန္းတာလား
ငါကပဲ ေျပးမလြတ္တဲ့ ပစ္ကြင္းေလလား…

မင္းရဲ႕ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းအခ်စ္
သက္ျပင္း တစ္ခ်က္ခ်င္းက
ငါ့ရင္ ပစ္ခြင္းမယ့္ ကမ္ဘာပ်က္ေတာ္လဲသံေလလား…

ဒါကပဲ.. မင္းရဲ့ ကၽြမ္းက်င္တဲ့ ကေ၀ပညာလား
မရြယ္ဘဲ ပစ္လႊတ္လုိက္တဲ့ ျမွားတံေလလား
ကံဆုိးသူ ေမာင္ကံ ဒီဒဏ္ကုိ ခံေနရပါၿပီ…

မင္းဖုန္းသံ ေမွ်ာ္ရတာ
ကုိယ္ပုိင္ အဆိပ္သီးကုိ ကုိယ္တုိင္စားသုံးၿပီး
ကုိယ္ေသမယ့္ရက္ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ေရတြက္ေနရသလုိပါပဲ…

၀ဋ္မွအၿမဲဆုိ
ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႕ေၾက
ေနာင္ဘ၀မွာ ေအးခ်မ္းစြာ ဆုံေတြ႕ပါရေစ…

In: ကဗ်ာ Posted By: bhonelattyone Date: Jan 9, 2012

Leave comment commentinfo

4 Comments & 317 views

By: အသဲကြဲမိုး at Jan 9, 2012

really nice.
so good to read.
but,,i don’t believe next life.
oppositely,i believe past life & prefer present life.

By: ei lay at Jan 9, 2012

a khu ei lay ne kwat ti pe,,;) 😉

By: ei lay at Apr 26, 2012

၀ဋ္မွအၿမဲဆုိ
ဒီဘ၀ ဒီမွ်နဲ႕ေၾက
ေနာင္ဘ၀မွာ ေအးခ်မ္းစြာ ဆုံေတြ႕ပါရေစ…