တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
ဟိုအရင္လို
ရင္မခုန္ေတာ့ေပမယ့္လည္း
ရင္ထဲမွာ
တစ္စံုတစ္ခုကို
ဆံုးရႈံးလိုက္ရသလိုပဲ
ခံစားေနရၿမဲ …

တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
ရင္ထဲက
ဟာသြားတဲ့ ကြက္လပ္ဟာ
ပုိၿပီး က်ယ္ျပန္႕သြားသလိုပဲ …

တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
ဟိုအရင္လို
သူမရဲ႕ေဘးနား
ျပန္ခုိဝင္ေနခ်င္သလိုပဲ …

တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
မာနေတြနဲ႕
မ်က္ႏွာလႊဲထားေပမယ့္လည္း
ဟုိအရင္က
သူမရဲ႕ အၿပံဳးမ်က္ႏွာဟာ
ရင္မွာ
ထင္လာတတ္စၿမဲ …

တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
တက္ၾကြေနဆဲ ေျခလွမ္းေတြဟာ
ေႏွးေကြး ေလးလံလာတတ္ၿမဲ
ဖ်က္လတ္ေနဆဲ
မ်က္ဝန္းမ်ားဟာလည္း
ရီေဝစြာ ေငးငိုင္လာတတ္စၿမဲ …

တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
တံတိုင္းခတ္ထားတဲ့ စည္းရုိးဟာ
ယုိင္နဲ႕လာတတ္စၿမဲ
ပုိင္းျဖတ္ထားတဲ့ စိတ္ဓာတ္ဟာလည္း
အဓိ႒ာန္ ပ်က္လုမတတ္ပါပဲ …

တစ္ခါတစ္ရံ
သူမကို ျပန္ေတြ႕မိတုိင္း
ဟိုအရင္ အခ်ိန္ေတြ
ျပန္လိုခ်င္မိေပမယ့္လည္း
သူမကေတာ့
လမ္းခြဲသြားခဲ့ၿပီပဲ ….. ။

ေမာင္ရြာ