ေမးထူးေခၚေျပာေတာင္ လုပ္လုိ႔မရတဲ႔ဒီကမာၻဟာ

ေဆာင္းၾကိဳးျပတ္ ရနံ႕ေတြနဲ႔ပဲ လူးလြန္႔ခဲ႔ရ

ဒီရာသီနဲ႔ ဒီအေငြ႔အသက္ေတြက အိေျဒ႖ၾကီးတခြဲသားနဲ႔

မိႈင္းညိုျပေနတာ ရင္ဘတ္ေတြေတာင္ ပက္ၾကားအက္ကုန္ျပီ

အပူရုပ္ကုိ ဟန္လုပ္ျပီး ျပဳံးျပဳံးျပရတာလဲ ၾကာေတာ႔ကႏၱာရဆန္လာတယ္

ခ်စ္သူ … နင္ သိပါရဲ႕လား

ငါ ခ်စ္ျခင္းမွာနာဖ်ားတဲ႔အခါတုိင္း နင္က်န္းမာပါရဲ႕လားလုိ႔စိတ္ပူမိတယ္

ငါ နာက်င္ေၾကကြဲျခင္းမွာ ငုိေၾကြးတုိင္း နင္ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစလုိ႔ ဆုေတာင္းမိတယ္

ငါ လြမ္းေမာျခင္းမွာအဆိပ္သင္႔တုိင္း နင္အဆင္ေျပပါေစလုိ႔ ေမွ်ာ္လင္႔မိတယ္

ငါ ရႈံးနိမ္႔ျခင္းမွာဒူးေထာက္ရတုိင္းေတာ႔ နင္႔ရဲ႕အမည္နာမကုိတုိးတုိးေလးေရရြတ္မိတယ္

(မၾကားႏုိင္မွန္းသိရက္နဲ႔လည္း ငါတုိးတုိးေလးေခၚေနမိအုံးမွာပဲ)

နင္ သိပါရဲ႕လား အမွတ္ရစရာေတြအမ်ားၾကီးမရွိတဲ႔ ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အတိတ္ကုိ

ငါ အခါခါအသက္သြင္းေနတာဟာ နင္႔ကိုေမ႔ေလ်ာ႔မသြားခ်င္တဲ႔ ငါ႔စိတ္ရဲ႕ေတာင္းဆုိမႈ႔တစ္ခုဆုိတာ

(တေန႔ နင္႔ကုိေျပာခြင္႔မွရွိပါေတာ႔မလား)

ခ်စ္သူ တကယ္ေတာ႔ ငါဟာေကာင္းကင္ေတာ္ကုိတမ္းတေနတဲ႔

“လမင္း”တစ္စင္းနဲ႔တူျပီး … နင္ကေတာ႔ တိမ္တစ္ဆုပ္စာေလာက္

ပက္ၾကဲဖုိ႔ကုိေတာင္ေမ႔ေလ်ာ႔ေနတဲ႔ ငါ႔ရဲ႕အထီးက်န္ေကာင္းကင္ေတာ္ေပါ႔

…………………………….

ခ်စ္သူ … နင္ သိပါရဲ႕လား

သီးျခားရပ္တည္လုိ႔မရတဲ႔ေကာင္းကင္နဲ႔လမင္းရဲ႕အေၾကာင္းေပါ႔

(နင္သိရဲ႕လား ခ်စ္သူ  … နင္ သိမွသိပါရဲ႕လား)

လမင္းရဲ႕ဆြဲအားေၾကာင္႔ ေကာင္းကင္ျဖစ္တည္ေနတာမဟုတ္ဘဲ

ေကာင္းကင္ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈ႔ေၾကာင္႔ လမင္းရွိေနတာဆုိတဲ႔အေၾကာင္း

တေန႔ေတာ႔ ငါ႔ရဲ႕ေကာင္းကင္နဲ႔တူတဲ႔ေကာင္ေလး (နင္)သိေအာင္ေျပာျပရအုံးမယ္

နတ္သမီး