ဖိနပ္မပါတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔…….ႏွလံုးသားပြန္းပဲ့တာေတြမ်ားလာတဲ့အခါ……

ဒါ….ဒဏ္ရာလို႔အမည္တပ္…အၾကည့္ေတြ၂ခ်က္ေလာက္ ခပ္သြက္သြက္မွိတ္လိုက္တယ္….

မိုး..ရြာေနတယ္ထင္ရဲ႕..ကဗ်ာ…..။

အိပ္မက္မဟုတ္ခဲ့တဲ့ နင္ရယ္ ငါရယ္….အတိတ္ထဲက ကဗ်ာရယ္…..

ခု…ကိုယ့္ရင္ခြင္ကိုယ္ဖက္လို႔ အလြမ္းေတြ အေငြ႕သတ္ထားတယ္…..။

အေယာင္ေဆာင္အျပံဳးတခ်ိဳ႔နဲ႔..နင္လိုအပ္ရင္ နင့္အတြက္လို႔ ထပ္ေအာ္မယ့္သူ…

ငါလည္းပဲ လူပါကဗ်ာ……နင့္အတြက္အျဖည့္ခံဆိုျပီးေနတတ္ခဲ့ရံု….

ခု…သူလိုငါလို…ငါ……သူလိုငါလို…….

သူလိုလိုငါလိုလို အမွားေတြၾကား…ပုံျပင္ေလးလည္း သူလိုငါလိုပါပဲလား ကဗ်ာ….။

ငါ..မကမ္းခဲ့လို႔လား…ငါ..မလွမ္းခဲ့တာလား ကဗ်ာ..ဒါေပမယ့္ နင္ေသခ်ာမွတ္ထား ကဗ်ာ….

ဒါ..လမ္းမဟုတ္ဘူး…အျမဲနင္တစ္ေယာက္တည္းလွမ္းဖို႔ ခင္းထားရံဳသက္သက္…..။

“ဘ၀”မဟုတ္ဘူး…အဟား…ဒါ …..”ခဏ”တဲ့…

ငါဆိုတာရယ္ေလ……….နင္ခၽြတ္မွ ကၽြတ္မယ့္ ၀ိဥာဥ္ပါ ကဗ်ာ

နင္..ျမင္လား ကဗ်ာ ငါဆိုတာ ..ရင္ဘတ္က ေသြးေလး မစို႔မပို႔ထြက္…အဲ့ေလာက္နဲ႔

မမုန္းတတ္လို႔ပါ…..

ဒီေနရာကိုတည့္တည့္ခ်ိန္….တည့္တည့္ထိုးခဲ့စမ္းပါ…..နင္ျမင္ခဲ့ပါရဲ႔လားဟာ……။

နင္ မွန္ခ်င္မွန္လိမ့္မယ္..ငါမွားခ်င္လည္းမွားေနမယ္…နင့္ရင္ခြင္က

“ငါ”တေနရာစာအတြက္…..

ဒါေပမယ့္ ေနာက္ထပ္မ်ားေရြးခ်ယ့္ခြင့္ရွိရင္ေတာင္… “ေနာင္တ” ဆိုျပီး

ဆိုင္းဘုတ္မတပ္နဲ႔….

ငါ….ထပ္မွားဦးမယ့္ေကာင္…။

အတိတ္သက္သက္ဆိုရင္ေတာင္ အရိပ္သက္သက္နဲ႔ ေျခာက္လွန္႔ေနတဲ့စိတ္….

အခန္းတံခါးပိတ္ေတာင္မလံုျခံဳဘူး…..

ငါအဲ့ေလာက္ေလး……ရူး…သြပ္……..ရံဳ….။

နင္လိုအပ္တဲ့အခါ…ဂႏၱ၀င္မေျမာက္…ေမွာ္မဆန္ေပမယ့္…..

ငါ့ရင္ဘတ္…အစြမ္းကုန္ကုတ္ျခစ္ထားတဲ့ စာတစ္ရြက္……..

နင္ဖတ္ဖို႕႔ေခါင္းစဥ္တပ္ေပးမယ္..အဲ့ဒါ…….

………နင့္အတြက္……………………………………………………

………………..ေသြး..စြန္း..လက္..နဲ႔..ေရး..တဲ့..ကဗ်ာ…