မ်က္ရည္တခ်ဳိ႕က်ဆင္းေနတဲ႔ ငါ႔အတိတ္
တျဖည္းျဖည္း ေမွးမွိန္လာခဲ႔
ရယ္သံတခ်ဳိ႕နဲ႔ ျဖည္႔စြက္ေနဆဲ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒဏ္ရာ အေတာ္အသင္႔ က်က္ေလာက္ၿပီ……။

စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ေပ်ာ္ပါး
အခ်ဳပ္အေနွာင္တစ္ခု ေလ်ာ႔နည္းသြားၿပီ
ဘယ္လို အေၾကာင္းေၾကာင္႔
ဘယ္သူနဲ႔ပါဆိုတဲ႔ အခါခါရွင္းျပရျခင္း
ငါ႔ ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ေပ်ာက္ရွေနတာ ကာလေတြ ၾကာေနခဲ႔….။

တယ္လီဖုန္းသံေတြ တိတ္ဆိတ္လို႔
အမွတ္တရေတြ ေျခာက္ကပ္
အရင္က ဒီလိုအခ်ိန္ဆို
ငါ႔ရင္ခုန္သံတို႔ စိုးရိမ္ၾကီးစြာ ပူပန္ရဖူးတယ္….။

မေမ႔ပါနဲ႔ အၾကိမ္ၾကိမ္မွာၾကား
အခ်စ္ေတြ ၿမဲ…ငါတို႔မခြဲရေအာင္
ငါ ၾကိဳးစားေနခဲ႔……..
ဒါေပမယ္႔ နင္ အစီအစဥ္စြဲ
ခုဆို နင္လည္း……..
………တူညီတဲ႔လူနဲ႔ ေပ်ာ္စရာေတြ ဆက္ေနေလာက္ပါၿပီ….။

သံေယာဇဥ္ကို ပိုးလိုေမြး
သစၥာတရားကို အသက္လိုထိန္းခဲ႔တဲ႔ငါ…..
အဲဒီ႔အခ်ိန္ေတြက
နင္မၾကိဳက္တဲ႔ ဘယ္အရာကိုမွ
စိတ္နဲ႔ေတာင္ မေဖာက္ျပားမိခဲ႔
အခ်ိန္ေတြၾကာေတာ႔လည္း……
နင္ ေကာက္ခ်က္ခ် သြားပါတယ္….
ဒါက…..မုသားသက္သက္ပါတဲ႔…..။

တလြဲေတြေတြး….တယူသန္အေမးေတြနဲ႔
နင္ ညွင္းဆဲခဲ႔တဲ႔
အတိတ္က ငါ……..
ခဏခဏ ဒီေလာကက လြတ္ေျမာက္သြားဖို႔ စီရင္ခဲ႔မိတယ္…။

နင္နဲ႔ငါ……
နာမ္စားေတြျခားနားရုံသာမက
ခံစားခ်က္ပါ အခ်ဳိးမတူေတာ႔တဲ႔အခါ
နင္ ငါ႔အနားက ထြက္သြားခဲ႔တယ္….။
အရင္က ရူးသြပ္ခဲ႔
အထီးက်န္ခဲ႔
ငိုေၾကြးခဲ႔….စိတ္ဆင္းရဲခဲ႔ဖူးေသာ……..အရာရာတိုင္းအတြက္
လြတ္ေျမာက္ျခင္းေတြနဲ႔သာ…..
ငါ အၿမဲ…..ေရရြတ္ေနမိခဲ႔….
နင္ မရွိေပမယ္႔
နင္ရွိတုန္းကထက္……ငါေပ်ာ္ပါတယ္….။    ။

အလြမ္း(ေကသရီ)