ပုန္းကြယ္ေနတဲ့
အမွန္တရားေတြ
ထြက္လာဖို႔
ကၽြန္ေတာ့ ေခၚဖူးတယ္
သို႔ေပမယ့္
ဖြင့္ ထြက္မလာတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္အသံေတြက
ေတမိဇာတ္ခင္းေနေခ်ရဲ႕……..။
ခိုးၾကည့္ရတဲ့မ်က္၀န္းေတြဟာ
ေမာလြန္းလြန္း
အုိေနေလျပီ……….။
ရသ…..အလြမ္း……အနမ္း
ခ်စ္ျခင္း တို႔သည့္
တခါတရံ
လာခ်င္တိုင္းလာသေလာက္
တစ္ခါတစ္ရံေတာ့
မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တတ္လြန္းေတာ့ခက္ျပီ…….။
ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေတြ
ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့တဲ့ေျခလွမ္းေလးေတြ
ေၾကကြဲခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြ
ခ်စ္ခဲ့ရတဲ့ နွလံုးသားေတြဟာ
တစ္ေန႔ထက္ တစ္ေန႔ နဲ႔
ရင္ဘက္နဲ႔မဆန္႔ေအာင္
မ်ားလာေနျပီ…….။
စကားေျပာမေကာင္းတဲ့ ငါ
ရုပ္မေခ်ာတဲ့ ငါ
ပိုက္ဆံမရွိတဲ့ ငါ…..။
ခ်ိဳလြင္တဲ့ ရယ္သံေလးေတြ
ပိုင္ဆိုင္တဲ့ နင္
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့
မ်က္နွာ၀ိုင္းေလးနဲ႔ နင္
ဥစၥာျပည့္စံုတဲ့
မင္းသမီးေလး နင္…….။
နင္နဲ႔ ငါဟာ
ဆီနဲ႔ေရလိုပဲေလ
ကြာျခားတာမ်ား
ေရေတာင္မွ ေရသန္႔မဟုတ္ရေလဘူး……..။
လွလြန္းတဲ့နင္
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့နင္
ငါခ်စ္ရတဲ့နင္ဟာ
ကၾကိဳးလွလွေတြနဲ႔
ညခင္းတိုင္းမွာ
ငါ့အိပ္မက္ကို
ေရာက္ေရာက္လာေခ်ရဲ႕
စင္ဒရဲလားမဟုတ္ေတာ့
ငါရွာဖို႔ ဖိနပ္တစ္ရံေတာ့
မရွိရွာဖူးေလ………..။
ေက်းဇူးျပဳျပီး
အျပင္မွာ မပိုင္ဆိုင္ရေပမယ့္
အိပ္မက္ထဲ ကို
ေရာက္ေအာင္လာခဲ့ရတဲ့
စင္ဒရဲလားေလးကို
မနက္ခင္းတို႔ေရ
ေမာင္းမထုတ္ၾကပါနဲ႔ဗ်ာ ေနာ္………………။