ခဲြ ခြာ ၿခင္း ဆိုတဲ ့ အသိတရား ၀င္ေရာက္လာတဲ ့အခါ

တိတ္ဆိတ္ ၿခင္း ..ၿငိမ္ သက္ၿခင္း နဲ ့အတူ

နင္ / ငါ  ..ကြယ္ ရာမွာ က်မယ္ ့မ်က္ရည္ေတြ

စတိ သေဘာ အၿဖစ္ ရုန္း ထြက္ လာ….

နင္ မ်က္ႏွာ ၿငိဳးႏြမ္း ငယ္စြာ

ေမွ်ာ္ လင့္ၿခင္း ေကာက္ရိုးတစ္မွွ်င္ ကို လိုက္လို ့ရွာ ေနတယ္

ငါ  ့မွာ ေအးစက္စြာ ေၿပာစရာ စကားလံုးမရွိ

နင့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ ရွဳ ေနရန္ မွ တစ္ပါး

ထို အခ်ိန္ အခိုက္အတန္ ့ေလးက…

ခု…. ပူေဆြးလြမ္းဆြတ္ မွုေတြကို နမိတ္ဖတ္ေလရဲ  ့…

တိတ္ဆိတ္စြာ..ၿငိမ္သက္စြာ..ၾကင္နာစြာ

နင္ကို ငါေငးေမာရင္း…ငါကို နင္ေငးေမာရင္း..

နင္/ ငါ …ႏွလံုးသားကို နင္/ ငါ လွည္  ့စားဖို ့ၾကိဴးစားရင္း

နင္ေက်ာခိုင္းရာဘက္ ..ငါ အားငယ္စြာ မ်က္ႏွာမူမိ

ခဲြခြာၿခင္း…ဆိုတဲ ့အသိတရားေနာက္မွၾ

ေသဆံုးၿခင္း…မဟုတ္ ဆိုေသာ

ေလေၿပ ေလညွင္းေလး ၀င္ေရာက္လာခဲ့တယ္..

ထိုအခ်ိန္ အခိုက္အတန္ ့ေလး

ႏွလံုးသားထဲ ေသြးေၾကာေတြထဲ

ေႏြးေထြးေသာ စိးဆင္းမွု တစ္ခု စီးဆင္းသြားရင္း

ႏွုတ္ဆက္ေတးသြား ဆိုညည္းၿခင္းကို ေခါင္းခါလိုက္မိ

နင္လည္း ႏွုတ္ဆက္ၿခင္း သေကၤတ လက္ၿပၿခင္း ကို မသိက်ိဳးကၽြန္ ၿပဳ ခဲ ့ရင္း..

တစ္ေရႊ  ့ေရႊ  ့နဲ ့..နီးစပ္ဖို ့ …ေ၀းကြာသြား…………။       ။(လုင္ ငယ္ေသြး)

မွတ္ခ်က္..။တို႔နွစ္ေယာက္ ခြဲခြာၾကေတာ႔ ( ဘိုင္ရြန္ ) ၏ ကဗ်ာကို ဖတ္ၿပီးခံစားေရးသားသည္