ပင္လယ္ဝဆီက
ဒီတက္စလိႈင္းေဘာင္ဘင္။
မေဗဒါတဟုန္ထိုး၊ ေခ်ာင္း႐ိုးကိုဝင္။
မိုးမျမင္ ေလမျမင္၊ ပန္းဆန္ခ်င္ေလတိုင္း။
ေရထဦးေပမို႕
စိတ္ကူးယဥ္ ယဥ္ေလတိုင္း၊ ပန္းထင္ရာစိုင္း။

အထက္ေခ်ာင္းက်ေတာ့
ဒီေညာင္းစေခ်ာင္းေရသာ။
မေဗဒါကိုယ္႐ွိန္သတ္၊ လွမ္းတတ္ႏိုင္ပါ။
စိုင္းခဲ့တဲ့ ခရီးတာမွာ၊ သာနာစံုပံုခဲ့။
ေရသင္ျဖဴးေပမို႕
ပြင့္ဖူးစံုငံုတံနဲ႕၊ ပန္းမူရာႏြဲ႕။

ပန္းအလွ မေဗဒါ … တဲ့။
က်ဴ႐ိုး႐ွင္ပီပီကေလး၊ ေတးသံကသာ။
ပင္လယ္ဝဆီက
ဒီေရက်ခြန္းစလာ၊ လြမ္းစရာပါတကား။
မိုးမျမင္ေလမျမင္နဲ႕
ထီမထင္စုန္ခ်င္တိုင္း၊ စိုင္းဦးမွာလား။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(တကၠသိုလ္ အိုးေဝမဂၢဇင္း၊ ၁၉၆၀)