ညိဳျပာျပာ လတာျပင္ေျခရင္း။
လိႈင္းတက္ရာ ေဗဒါသက္ ၊ လိႈင္းသက္ရာဆင္း။

ဆင္းရလဲ မသက္သာ။
အုန္းလက္ေျကြ ေရေပါေလာ၊ ေမ်ာစုန္လို ့လာ။
အဆင္းနဲ႕အလာ၊ ေဗဒါမ အေထြး။
အုန္းလက္ေျြကသူ ့နံေဘး၊ ေဆာင့္ခဲ့ရေသး။

ေဆာင္ခဲ့လဲ မသက္သာ။
ေနာက္တစ္ခ်ီ ဒီတစ္လံုးက ၊ ဖုန္းလိုက္ျပန္ပါ။
ျမဳပ္ေလေပါ့ ၊ ေပၚမလာ၊ မေဗဒါအလွ။
တစ္လံကြာ လိႈင္းအျကြ၊ ေပၚလိုက္ျပန္ရ။

ေပၚျပန္လဲ မသက္သာ။
ေခ်ာင္းအဆြယ္ ၊ ေျမာင္းငယ္ထဲက ၊ ဘဲထြက္လို႕လာ။
ဘဲအုပ္မွာ တစ္ရာႏွစ္ရာ ၊ မေဗဒါက တစ္ပင္ထဲ။
အယက္အကန္ခံလို႕
ေဗဒါပ်ံအံကိုခဲ ၊ ပန္းပန္လ်က္ဘဲ။ ။

ေဇာ္ဂ်ီ
(တကၠသိုလ္ အိုးေဝမဂၢဇင္း၊ ၁၉၆၀)