သစ္ပင္ေတြၿငိမ္သက္
ေလကလဲၿငိမ္သက္
ငါ့မွာသာငွက္တစ္ေကာင္လုိဂနာမၿငိမ္
စာကေလးေတြရဲ႕ ခြန္းတုံ႕သံကုိၾကားမွ
အတၱဘ၀မွန္ကုိ ေအာက္ေမ့ဆင္ျခင္မိရဲ႕

ငယ္ငယ္တုန္းကမွားခဲ့တယ္
ႀကီးလာေတာ့လြဲခဲ့တယ္
ေသကာနီးေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
၀ိမုတၱိေကာင္းကင္မွာ ပ်ံသန္းဖုိ႕
အေတာင္အလက္ကမစုံ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကုိယုံခဲ့တယ္
ဒုကၡသစၥာကုိယုံခဲ့တယ္
ေငြကုိေတာ့ မယုံတစ္၀က္ယုံတစ္၀က္
သံသရာက ညႇီေစာ္နံေနၿပီ
အဲဒီပန္းပုကုိ ဘယ္ဟင္းလင္းျပင္မွာထားမလဲ
ပန္းပုမွာကုိက ဟင္းလင္းျပင္ရွိၿပီးသားပါ

႐ူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕ရတယ္
ဒါေပမဲ့ေသခ်င္ေယာင္ေဆာင္လုိ႕မရဘူး
ငါ့ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကုိ သတ္မွတ္ဖုိ႕
ႏုိင္ငံသားကဒ္ျပားတစ္ခုပဲရွိတယ္
ခုခ်ိန္ထိ မိသားစုသန္းေခါင္းစာရင္းထဲက
႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ေသး
ငါ့ရဲ႕ ေရြ႕ေျပာင္းပုံစံ
ဘယ္ေန႕မ်ားဘယ္သူ႕ထံေရာက္မွာလဲ

ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ
ဖိနပ္တစ္ရံေပၚက ငရဲကုိသိခဲ့ၿပီ

တစ္ေန႕ထမင္းႏွစ္နပ္စားသလုိ
တစ္ေန႕ကဗ်ာႏွစ္ပုဒ္ဖတ္လုိ႕ မလုိအပ္ဘူးလား
ေခတ္ႀကီးတစ္ခုလုံးအေၾကာေပးထားလုိက္ခ်င္တယ္
သတင္းနဲ႕နည္းပညာ ေခတ္ႀကီးၿပီးရင္
ကဗ်ာေခတ္ႀကီး မလာဘူးလုိ႕ဘယ္သူေျပာႏုိင္မလဲ။ ။

ၾကည္ေမာင္သန္း
ကဗ်ာ ၁၀၀ ႏွင့္ ကဗ်ာဆရာကြယ္လြန္ျခင္း