ေရွးစာဆိုတုိ႕
ဖဲြ႕သီက်ဴးတဲ့ ……….စံပယ္ပန္းငယ္
အပြင့္ႏုပ္လည္း
ျဖဴစင္မႈဂုဏ္ …….ရနံ႕လိႈင္ေၾကာင့္
စံပယ္တို႕ဂုဏ္
ကဗ်ာ့သမုိင္းထဲ …….ၾကဴေမႊးခဲ့သည္။

ပန္းဆိုတာ ပြင့္ဖူး
ရနံ႕ထူးတာ ဓမၼတာမို႕လား………

ခုမ်ားေတာ့ျဖင့္
ဓမၼတာက်ိဳးေပါက္
ပန္းတုိ႕သစၥာ
ေငြေရေလာင္းလုိ႕
ပ်က္ယြင္းခဲ့ပီ

ဖူးေသာ္ ယုိင္
ပြင့္ေသာ္ (ရနံ႕)ျပယ္………

(ပန္းဆုိတာ ပြင့္ဖူး
ရနံ႕သစ္ေ၀တာ ဓမၼတာမို႕)

ကဗ်ာ့ရင္ခြင္ သမုိင္းတေလွ်ာက္
ေမႊးပ်ံ႕ခဲ့ေသာ ပန္းတုိ႕ဂုဏ္လည္း
ေလွ်ာက် ပ်က္စီး
တန္ဖိုးမဲ့လာေလပီ……………
…………………………..
……….

(17-3-2011)
လိပ္ျပာ