တစ္ခုခုလို႔ ေတြးမိတိုင္း
တစ္ေန႔ေန႔ကို ျပန္ထုတ္ၾကည့္မိတယ္။

ဘဝအေမာေတြကို
လက္ေရြးစင္ေတးစုတစ္ခုလို စုျဖစ္တယ္။

စက္မႈနည္းပညာေခတ္ႀကီးထဲ အရာရာကို
ဝတၱရားဆန္ဆန္ ဆက္သြယ္ခဲ့မိတယ္။

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ေငးၾကည့္ေနမိ႐ံုနဲ႔
ထီးတစ္လက္လို အလိုလိုဦးညြတ္ခ်င္ေနမိတယ္။

ဖက္တြယ္လို႔ေကာင္းဆဲ ယံုၾကည္မႈဟာ
ရင္းနီးျမွဳပ္ႏွံမႈသက္သက္သာျဖစ္ေၾကာင္း ေလ့လာခဲ့ရတယ္။

ေလ်ာ္စရာ အခြင့္အေရးမရွိတဲ့အခါ
ႀကိဳးစားသင္ယူျခင္းမွာ လုပ္ပြဲေတြမ်ားလာတယ္။

“ရင့္က်က္ျခင္းဆိုတာလည္း အထီးက်န္ျခင္းတစ္မ်ိဳးပါပဲ” လို႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ထဲ ေရးသားခဲ့ဖူးတာ သတိရတိုင္း
စိတ္ကိုမီးညွိျပီး နာမက်န္းမႈေတြကို
ကမၻာၾကီးနဲ႔အတူတူ  ထိုင္ဖြာေနမိတယ္။ ။

သက္ေထြး
၁၄ မတ္လ ၂၀၁၁ ညေန ၅း၁၅