လည္ျပန္ၾကည့္တဲ့ မင္းအၾကည့္ေတြမွာ
ခါးသီးျခင္းေတြ မပါဘူး
ငါမင္းကို ေက်ာခိုင္းလိုက္ခ်ိန္မွာလည္း
နာက်ည္းျခင္းေတြ သယ္မလာဘူး…….

ဘာေၾကာင့္လဲ……
ငါတို႔ဆံုေတြ႔မႈေတြ ဘာေၾကာင့္ေနာက္က်ခဲ့တာလဲ..
ဒါမွမဟုတ္
ေမွးမိႈန္ေနျပီးသား အတိတ္တစ္ခုကို
ဘာေၾကာင့္ အစျပန္ေဖာ္ေပးခဲ့တာလဲ….

တုိက္ဆိုင္မႈေပါင္းမ်ားစြာကို
ငါဖန္တီးယူခဲ့တာ မဟုတ္သလို
လြဲေခ်ာ္မႈေတြဟာလည္း
မင္းေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့တာမွ မဟုတ္ဘဲ
အရာရာဟာ ကံတရားအတိုင္း ရွိေနခဲ့ျပီးသား
ငါတု႔ိ ဘာမ်ားမွားခဲ့ၾကလို႔လဲ………

ခ်စ္ျခင္းမွာ အသြားအျပန္ရွိေပမယ့္
ဘ၀ေတြကေတာ့ ျပဒါးနဲ႔သံပဲ
ငါတို႔ ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ၾကမွာလဲေလ…..

ဆိုင္သူေတြ ကိုယ္စီရွိမွန္း သိရက္နဲ႕
အသဲႏွလံုးခ်င္း ထပ္မိခဲ့တယ္
ဘ၀ခ်င္းထပ္ လက္တြဲဖို႔ေတာ့
ငါတို႔ လက္ေလ်ာ့ၾကပါစို႔ အခ်စ္ရယ္….

အသက္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္က
စည္းတခ်ိဳ႕ကို ေဖာက္ဖ်က္ဖို႔ေတာ့
အင္အားေပ်ာ့လြန္းတယ္ကြယ္….

တကယ္ဆို
ေပးခ်င္ရက္နဲ႔ …ေပးဖို႔ခက္ခဲ့ျပီး
လိုခ်င္ရက္နဲ႔ …ယူဖို႔ခက္ခဲ့တဲ့
ဘ၀ႏွစ္ခုရဲ႕ ဘက္မမွ်မႈၾကားမွာ
လူ႔က်င့္၀တ္ေတြ မေဖာက္ျပားဖို႔အတြက္
ႏွလံုးသားကို ေပးဆပ္စေတး
ဟိုး…. ခပ္ေ၀းေ၀းတစ္ေနရာမွာ
ရင္ခြင္ေဟာင္းကို…. ေမ့ပါေတာ့…….