ေလၿပင္းရဲ. အၿငိဳးအေတးေၾကာင့္ ေၾကြလြင့္ခဲ့ရတဲ့ သစ္ရြက္ငယ္..
                 ပင္လယ္ရဲ. ၾကံဳး၀ါသံတို.ၾကားက …ေလေၿပညင္းနဲ. …
                 ေလၿပင္းနဲ. ေလေၿပညင္းတို. ၾကားက ပ်က္စီးခဲ့ရတဲ့ သစ္ရြက္ငယ္..
                 ရွင္သန္ၿခင္းနဲ. သိပ္ေ၀းတဲ့ ၾကားက ပ်က္စီးၿခင္းကို အရြယ္မေရာက္ေသးဘဲခံသြားရတာလား……..

                 ဘ၀ရဲ. အစ ကေကာင္းၿပီး အဆံုးေရာ……..
                 မစဥ္းစားခ်င္ဘူးေလ……….အေၿဖရဲ.ဆိုးကိ်ဳးကို မခံစားခ်င္ေတာ့လို.
                 ခဏခဏ ပ်က္စီးၿခင္း ဆံုးရံွးၿခင္းဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြၾကားမွာေနရင္းနဲ.
                 ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္းေတြနဲ. သုခဆိုတာေတြကို သိပ္မသိေတာ့ဘူး………………
 
                 အားလံုးေက်ာခိုင္းသြားခ်ိန္မွာ……….သစ္ရြတ္ကေလးကတစ္ေယာက္ထဲေလ
                 အိမ္မက္ဆိုတာၾကီး ၿဖစ္လိုက္ခ်င္တယ္ေလ……ဒါေပမဲ့ လက္ေတြ…
                 သူတို.ေပ်ာ္ရႊင္ေနက်ပါလားလို. ေၿပာရလြန္းလို. ပါးစပ္ကလဲ……အလြတ္ရေနၿပီေလ….
                 သြားပါေတာ့…….မင္းတို.ရဲ.ေနရာေလးကို.
         
                 အထီးက်န္ၿခင္းနဲ. ေၿခာက္ခမ္းၿခင္းဆိုတဲ့ ႏံြထဲမွာ ငါ အၿပံဳးနဲ.အားတင္းၿပီး ေနလိုက္ပါမယ္…………
                 သြားပါေတာ့……………