တကၠသိုလ္၀င္းထဲကို ၀င္လုိက္ရင္ပဲေအးၿမတဲ့ေလႏုေအးေအးေလးက ေထြးေပြ့ဆီးၾကိဳလာတယ္ မရတာၾကာၿပီးၿဖစ္တဲ့ တကၠသိုလ္ေတာ္ၾကီးရဲ့အေငြ့အသက္ကို  ရွုရွုိက္မိလိုက္တယ္ အရာအားလံုးကေတာ့ မေၿပာင္းလဲပဲ ဒီအတိုင္းပါပဲ ေၿပာင္းလဲသြားတာကေတာ့….. စာသင္ေဆာင္ကို ေရာက္ေတာ့ထိုင္ခဲ့တဲ့ ခံုေနရာေလးကို သြားၾကည့္မိတယ္ မေၿပာင္းလဲပဲ ဒီအတိုင္းေလးပါပဲ စာေရးစာပြဲခံုေလးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခ်ာေမြ့ရွင္းလင္းေနသည္ အရင္ကေတာ့ ဒီခံုေပၚမွာ စာေၾကာင္းမ်ားစြာ ရွိခဲ့ဖူးတယ္ စာေၾကာင္းတုိတိုေလးေတြေပါ့ ……….
လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္အနည္းငယ္ကဒီေက်ာင္းေတာ္ၾကီးမွာ အခ်ိန္ပိုင္းသင္တန္း တက္ေရာက္ဖူးခဲ့တယ္ေပ်ာ္ရြင္စြာနဲေပါ့ ရည္မွန္းခ်က္မ်ားစြာေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာနဲ့ေပါ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့သြားမယ္ လာမယ္ ဒါပဲေပါ့ အခ်စ္ဆိုတာ မစဥ္းစားခဲ့ဖူးေပ ဒီသင္တန္းကလူမ်ဳိးစံုသည္သူမ က အသန့္အလြန္ၾကိဳက္သည္ သူမထိုင္ေသာေနရာကို သန့္ေနေအာင္ထားတက္သည္ စာပြဲခံုေလးလဲ သန့္ေနေအာင္ ထိုင္ခံုလဲသန့္ေအာင္ ထားတက္သည္ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္ေသာသူမကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ခ်စ္ၾကသည္
”ပန္း ေရ ကင္းတင္းသြားရေအာင္ေလ”
”အင္း သြားမယ္ ဒါေပမယ့္ ခဏပဲေနာ္ စာက်က္ရဦးမယ္”
”ေအးပါ သိပါတယ္ စာဂ်ပိုးရယ္ ”
သူငယ္ခ်င္းမ်ားကုိ သူမ ရယ္ၿပလုိက္ေလသည္ သူမဘ၀ရဲ့ေပ်ာ္စရာက ေအးခ်မ္းခဲ့ပါတယ္
ေနာက္ေန့ေက်ာင္းလာေတာ့ ထံုးစံအတုိင္း စာေရးခံုေလးကို tissue ေလးနဲ့သုတ္တယ္ အဲဒီမွာမေမ်ာ္လင့္ပဲ စာေၾကာင္းတိုိတိုေလး ၁ေၾကာင္းကိုေတြ့လိုက္တယ္ ခဲတံေလးနဲ့ေရးထားတာ သူမၾကည့္လိုက္ေတာ့…
”စိတ္ညစ္တယ္ ဘာေတြမွန္းလဲမသိဘူး”
သူမနည္းနည္းစိတ္၀င္စားသြားသည္ အရင္က ခံုေပၚမွာစာေရးရင္ သူမအရမ္းစိတ္ဆိုးသည္ ညစ္ပတ္ေအာင္လုပ္သည္လို့ပဲၿမင္တယ္
အခုကေတာ့ စိတ္မဆိုးတဲ့အၿပင္ စိတ္၀င္စားသြားသည္ လက္ေရးကလဲ လွတယ္ မိန္းကေလးပဲၿဖစ္ရမယ္ သူမတို့အတန္းမတက္ခင္
ေရွ့မွာအတန္းရွိေသးတယ္ေလ အဲဒီအတန္းကေက်ာင္းသူ တေယာက္ေရးထားတာ ၿဖစ္မွာပဲဆိုၿပီး သူမလဲ သူငယ္ခ်င္း၁ေယာက္ရတာပဲဆိုၿပီး သူအတြက္ စာေလး ၁ေၾကာင္းေရးခဲ့တယ္
”စိတ္မညစ္နဲ့ေလ စာမရလုိ့လား”
သူမကေတာ့ စိတ္ေၿပေအာင္ေရးေပးခဲ့တယ္ ထံုးစံအတိုင္းအတန္းတက္ၿပီးၿပန္ခဲ့တယ္ ေန့ရက္ေတြကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲေပါ့ အဲဒီေန့က ေကာင္းကင္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အရင္ေန့ေတြထက္ၿပာလဲ့ေနတယ္လို့ ထင္မိလို့ လွလိုက္တာလို့ေၿပာမိခဲ့တယ္ စိတ္ထဲမွာလဲ အလုိလိုေပ်ာ္ေနမိတယ္..ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိဘူး…… အရင္ေန့ေတြထက္ေပ်ာ္ေနမိတယ္..အဲဒီေလာက္ေတာင္ပဲ
အစြမ္းရွိလားကြယ္… မၿမင္ရတဲ့ၾကိဳး တစ္မ်ွင္………..