ခံစားခ်က္ .. တစ္

အခ်စ္ဆိုတာဘာလဲ။ ဒီေမးခြန္းကို သူမငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားခဲ့ဖူးတယ္ အခ်စ္ေၾကာင့္ရူးသြပ္ေနခဲ့တဲ့ အခ်ိန္တုန္းကေပါ့။ အခ်စ္ဆိုတာ ရယူျခင္းလား၊ စြန္႔လႊတ္ျခင္းလား၊ ေပးဆပ္ျခင္းလား ဘယ္သူေတြဘယ္လိုပဲ ေျပာၾကပါေစ သူမအတြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ေနရရံုနဲ႔ အရာရာျပည့္စံုေနတတ္ခဲ့ပါတယ္။

 ဒီအခ်စ္ကို ေတြ႔ရွိခဲ့တာကလည္း ထူးဆန္းလြန္းပါတယ္.. အလွအပ အျပင္အဆင္ မရွိတဲ့၊ တီရွပ္နဲ႔ ဂ်င္းေဘာင္းဘီကိုပဲ စြဲစြဲလန္းလန္းၾကိဳက္တတ္တဲ့၊ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္လိုေနတတ္တဲ့ ဆံပင္ခပ္တိုတိုနဲ႔ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို မိန္းကေလးတိုင္းကစြဲလန္းႏွစ္သက္ၾကတဲ့ ဓါတုေဗဒေမဂ်ာရဲ႔ King လို့ လူတိုင္းသိၾကတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က လိုက္မိတ္ဆက္ျပီး ေနာက္က တေကာက္ေကာက္လိုက္ခဲ့ရာက စခဲ့တာပဲ။ အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ မေမွ်ာ္လင့္ရဲခဲ့တဲ့ သူ႔အခ်စ္ကို လက္ခံလိုက္ဖို႔ဆိုတာ မေတာ္တဲ့ဖိနပ္ကို အတင္းထိုးစြပ္ေနရသလိုပဲလို႔ သူမေတြးခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒီအခ်စ္ကို မပိုင္ဆိုင္ရဲတဲ့သူမဟာ ေတြ႔တဲ့အခ်ိန္တိုင္းမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပျပီး ေရွာင္လႊဲဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ ( ကြယ္ရာကေနေတာ့ အျမဲ ခိုးၾကည့္ေနခဲ့တာေပါ့ေနာ္ ) ။ ဘာကိုမွ စိတ္မ၀င္စားတတ္ခဲ့တဲ့ သူမအတြက္ေတာ့ သူဟာ ဒုတိယအသက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ သူ႔မ်က္၀န္း၊ သူ႔ႏွတ္ခမ္း၊ သူ႔အျပံဳး၊ သူ႔အသံ၊ သူနဲ႔ပတ္သက္တဲ့အရာအားလံုးကိုစြဲလန္းခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းကျပန္တဲ့အခ်ိန္တိုင္း သူေနာက္ကလိုက္လာတယ္ဆိုတဲ့ အသိကေလးကပဲ သူမအတြက္ ၾကည္ႏူးေက်နပ္စရာပါ၊ ဒီလိုနဲ႔ေပါ့ သံုးႏွစ္ဆိုတဲ့ကာလ ဟာ သူမရဲ့စိတ္ေတြကိုယိုင္နဲ႔လာအာင္ လံုေလာက္ေစခဲ့တယ္။ သူမဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္ေလ၊ ဒီေရႊဖိနပ္ကေလးကိုစီးရဖို႔ သူမရဲ့ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို ျဖတ္ပစ္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ဒါဟာထိုက္တန္တယ္လို႔။ ၂၀၀၄ ခုႏွစ္ရဲ့ တန္ေဆာင္တိုင္ပြဲေတာ္မွာေပါ့ ေကာင္ေလးက သူမကို ဒုတိယအၾကိမ္အျဖစ္ ခ်စ္ခြင့္ပန္ခဲ့ျပီး သူမကလည္းေခါင္းညိတ္ခဲ့တယ္။ ေကာင္ေလးကေျပာခဲ့တယ္ေလ သူကလြဲရင္ ဘယ္သူ႔ကိုမွထပ္မခ်စ္ေတာ့ပါဘူး ဆိုတဲ့ကတိကိုေပးပါတဲ့။ သူ မဟုတ္တဲ့အျခားတစ္ေယာက္ကို ထပ္ျပီးခ်စ္မယ္ဆိုရင္ သူဘယ္ေတာ့မွခြင့္မလႊတ္ဘူးတဲ့။ ခ်စ္သူေတြဘ၀မွာ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရပါတယ္။ ေကာ္ဖီေသာက္တိုင္း သူကိုယ္တိုင္အျမဲေဖ်ာ္ေပးခဲ့တဲ့၊ ဒီဇင္ဘာမနက္ခင္းမွာ ေအးစက္ေနတဲ့သူမေျခဖ်ားေလးေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးျပီးေႏြးေထြးေစခဲ့တဲ့၊ ဟာသေတြေျပာျပျပီး သူမကိုအျမဲေပ်ာ္ရႊင္ေစခဲ့တဲ့ သူ႔ကို သူမအရမ္းခ်စ္ခဲ့ပါတယ္။ သူမေက်နပ္တယ္ ဒီခ်စ္သူအတြက္အရာရာစြန္႔လႊတ္ရမယ္ဆိုရင္ေတာင္ေပါ့။

ကံတရားကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား၊ သူနဲ႔ေ၀းရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့အသိဟာ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုးအမွာင္က်သြားသလိုပဲ။ ဒါဟာ သူေက်ာင္းစတက္ကတည္းက သူ႔မိဘေတြ စီစဥ္ေနခဲ့ၾကတာတဲ့၊ ျမန္မာျပည္ကေန သူထြက္ခြါသြားေတာ့မယ္၊ စိတ္ၾကိဳက္ကေဖးမွာ သူနဲ႔ေနာက္ဆံုးေတြ႔ခဲ့တဲ့ေန႔က သူေနာက္သံုးႏွစ္ၾကာရင္ျပန္လာခဲ့ျပီး သူမကိုလက္ထပ္ပါ့မယ္လို႔ ကတိေပးခဲ့တယ္။ သူမ မ်က္ရည္က်ရံုကလြဲျပီး ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္ဦးမွာလဲ။ သူမကိုဆက္သြယ္ဖို႔ လိပ္စာနဲ့ ဖုန္းေတြ သူ႔ကိုေပးျပီးသူျပန္သြားတာကို ထိုင္ေငးရင္းသူမခ်န္ေနခဲ့တယ္။ မွတ္မွတ္ရရ အဲဒီေန႔က သူမက ပုဆိုး၀တ္တာသေဘာက်တယ္ဆိုလို႔ သူတခါမွ မ၀တ္ဖူးခဲ့တဲ့ ရွပ္လက္တို အျပာႏုနဲ႔ ပုဆိုးအျပာရင့္ရင့္ကို၀တ္ထားခဲ့တယ္ေလ…

       တေ၇ြ႔ေရြ႔ေ၀းကြာသြားတဲ့
       ဟိုအေ၀းက အျပာေရာင္အရိပ္ကေလးေရ…
      မင္းနဲ႔ငါ့ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြဟာ
      ဒီတေန႔တာ ေနာက္ဆံုးပဲလား….
      ေႏြးေထြးတဲ့မင္းလက္ကေလးေတြ
      ငါအျမဲဆုပ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္
      ခ်ိဳျမတဲ့ မင္းအနမ္းေတြ
      ငါအျမဲ တမ္းတေနမိတယ္
      အတူေလွ်ာက္ဖူးတဲ့ လမ္းေလးေတြလည္း
      ငါလြမ္းေနဦးမွာ ပါပဲ….
      ျပန္မလာခ်င္ေနပါအရိပ္ကေလးရယ္
      ပိုင္ဆိုင္ျခင္းထက္ေလးနက္တဲ့ခ်စ္ျခင္းေတြနဲ႔
      ကိုယ္ေရာင့္ရဲတတ္ခဲ့ပါတယ္…..

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ႏွစ္ေတြသာေျပာင္းလာတယ္။ သူ႔ဆီကေတာ့ ဘာအဆက္အသြယ္မွ မရခဲ့ဘူး။ နာက်ည္းေနရမယ့္အစား သူ႔အတြက္စိုးရိမ္ျခင္းေတြသာရွိေနခဲ့တယ္။ သူအေပၚမွာလည္းယံုၾကည္ခဲ့တယ္၊ သူ႔ကိုေပးခဲ့တဲ့ကတိအတိုင္း ဘယ္သူ႔ကိုမွလည္းထပ္ျပီးမခ်စ္ခဲ့ဘူး၊ အခ်စ္စစ္နဲ႔ခ်စ္ခဲ့တဲ့အတြက္ တေန႔ေန႔မွာ ျပန္ဆံုရမယ္ဆိုတာ ယံုၾကည္းျပီး အဲဒီေန႔ကိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနခဲ့တယ္။ သူက ဆံပင္ရွည္တာကို သေဘာက်တယ္ဆိုလို့ ထားခဲ့တဲ့ ဆံပင္အရွည္ကလည္း ခါးကိုေတာင္ေက်ာ္လာခဲ့ျပီ။ သူျမင္ရင္သေဘာက်မွာပဲဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ မွန္ၾကည့္တိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေက်နပ္ေနခဲ့တယ္။

၇ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ဟာ အရာရာကိုေျပာင္းလဲသြားေစတယ္ဆိုေပမယ့္ ႏွလံုးသားတခုကိုေတာ့ မေျပာင္းလဲေစႏိုင္ခဲ့ဘူး၊ အဲဒါဟာသူမရဲ့ႏွလံုးသားေပါ့၊ သူ႔အေပၚထားတဲ့အခ်စ္ေတြဟာ ေလာကမွာ အခိုင္ျမဲဆံုးအရာေတြထဲမွာ တခုအပါအ၀င္ျဖစ္မွာပါ။ သူမအတြက္ေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ခ်စ္ခြင့္ရေနရံုနဲ႔ အရာရာျပည့္စံုေနတတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူ႔မွာ သက္ဆိုင္သူ ( ဘ၀လက္တြဲေဖာ္ ) မရွိေသးသေရြ႔ေတာ့ သူ႔ကို သူမခ်စ္ခြင့္ ရွိေနေသးတယ္ေလ။

အင္တာနက္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနရင္း သူ႔ကိုသတိရမိတာနဲ့ ဘာရယ္မဟုတ္ဘူး သူ႔နာမည္ကို ရိုက္ထည့္ျပီးရွာလိုက္မိတာ၊ သူနဲ့ နာမည္ဆင္တူေတြ ေတာ္ေတာမ်ားမွန္း ခုမွသိရေတာ့တယ္လို႔ ေတြးမိေသးတယ္၊ ဒီလိုနဲ႔ပံုေတြေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္း…. သူမရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ခုန္လာခဲ့ရပါတယ္၊ ဟုတ္ပါတယ္.. ဒါဟာသူပါပဲ။ ရွမ္း၀တ္စံုနဲ့ ရိုက္ထားတဲ့ပံုဟာ သူ႔ပံုပါပဲ၊ ဒီလိုနဲ႔ သူမတို႔ျပန္ေတြ႔ခဲ့ၾကတယ္။ သူကလည္း ဒီအခိ်န္ထိေအာင္ သူ႔အေပၚ ခ်စ္ေနႏိုင္ေသးတဲ့ သူမကို အရမ္းအံ့ၾသေနခဲ့ပါတယ္။ ၾကည္းႏူးမႈေၾကာင့္လား သူမမ်က္ရည္ေတြက်လာခဲ့တယ္။ သူမတို႔ စကားေတြအမ်ားၾကီး ေျပာျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ သူကသူ႔ရဲ့ကံဆိုးမႈေတြကို ရင္ဖြင့္ခဲ့တယ္။ သူမ မယံုႏိုင္ပါ. ဒါဟာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေအာင္ သူမေစာင့္စားေနခဲ့တဲ့ အခ်စ္ေတြဟာ ဒီိလို အဆံုးသတ္လိုက္ရမွာလား၊ သူ လက္ထပ္ျပီးျပီတဲ့၊ မွားယြင္းတဲ့ လက္ထပ္မႈတဲ့လားကြယ္၊ သူ႔အတြက္မွားယြင္းမႈဆိုေပမယ့္ သူမအတြက္ေတာ့ ငရဲပါပဲ၊ သူ႔ကို ဆက္ျပီးခ်စ္ခြင့္ မရွိေတာ့တဲ့ ဘ၀မွာ သူမဘယ္လိုအသက္ဆက္ရွင္ရပါ့မလဲ။ တကယ္ဆို သူဒီအေၾကာင္းေတြဖြင့္မေျပာသင့္ဘူး။ ဟိုတခ်ိန္ကလိုပဲ သူဘာမွမေျပာပဲ သူမေဘးက ေပ်ာက္ကြယ္သြားရင္ေတာင္ သူမမွာ ဆက္ခ်စ္ခြင့္ေလးေတာ့ ရွိေသးတယ္မဟုတ္လား…..
                  ခုေတာ့…
                              ခ်စ္ေနခြင့္ေလးကိုေတာင္ အျပီးသတ္တားျမစ္ရက္တယ္…..
ခုေတာ့ သူမမသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး  အခ်စ္ဆိုတာ ဘာလဲဆိုတာကိုေလ……………………….