“ခ်စ္စထုံးေႏွာင္……………..”(အပုိင္းႏွစ္)

 

“သမီး  ေမာင္ေ၀ နဲ႔ လက္ထပ္ဘုိ႔ အခ်ိန္တန္ျပီ ထင္တယ္”

လုိ႔ေမေမေျပာေတာ႔ က်မမွာ ေျဖစရာအေျဖမရွိပါ။

က်မမွာ ကိုေ၀ကုိ ျငင္းပယ္စရာအခ်က္မရွိပါ။

ရွိခဲ႔ရင္လဲေမေမ တုိ႔လက္မခံဘူးဆုိတာကိုလဲအေသအခ်ာသိျပီးသား။

ဘာမွျပန္မေျပာတဲ႔ က်မကုိ ေမေမက တုိက္စစ္အရွိန္ထပ္ျမွင္႔လာပါတယ္။

“သမီးနဲ႔ တြဲေနတဲ႔ေကာင္ေလးကို ေမေမတုိ႔ သေဘာမက်ဘူးလုိ႔ေတာ႔ မဆုိခ်င္ေပမယ္႔

သမီးက ေမာင္ေ၀နဲ႔လက္ထပ္ပါမယ္ဆုိလုိ႔ ေမေမတုိ႔လူၾကီးေတြကလဲစီစဥ္ျပီးသား။

ေနာက္ကိုယ္လက္ထပ္မယ္႔သူရွိရက္နဲ႔ အျခားေယာက်္ားေလးနဲ႔တြဲေနတာကလဲ

သဘာ၀မက်ဘူး၊

 ေမာင္ေ၀ကုိလဲ အားနာစရာေကာင္းတယ္။

ေနာက္ျပီး သမီးေနတာက မိဘအုပ္ထိန္းမွဳ႔နဲ႔ေ၀းတဲ႔ တစ္ျမဳိ႔တစ္ရြာမွာေလ။”

“သမီး ကိုေ၀ကုိလက္မထပ္ခ်င္ဘူး ေမေမ”

“အခုမွေျပာလို႔ မရေတာ႔ဘူးေလ အားလုံးက စကားအျပီးေျပာထားျပီးသား။

ဒါကလဲသမီးကိုေမးျပီး လက္ခံပါတယ္ဆုိလုိ႔ ေမေမတုိ႔စီစဥ္တာေလ “

“အဲဒီတုန္းက သမီးမွာမွ ခ်စ္သူမရွိေသးတာဘဲေမေမရယ္  ”

“သမီး ဒါေတြအခုမွလာေျပာမေနနဲ႔ေတာ႔ေလ။

 ေမာင္ေ၀နဲ႔အျမန္ဆုံးလက္ထပ္ဖုိ႔ စီစဥ္ေတာ႔မယ္

ေနာင္ၾကာရင္ မ်က္ႏွာပ်က္စရာေတြျဖစ္ကုန္မယ္ ”

 

ညပုိင္းေရာက္ေတာ႔ မနး္ေလးကန္ေတာ္ၾကီးေစာငး္က 12ပန္းနားမွာထမင္းသြားစားၾကပါတယ္။

ကန္ေရျပင္  အစပ္နားမွာ သီးသန္႔ထုိင္လုိ႔ရတဲ႔ လုံးျခင္းတဲေလးေတြေဆာက္ေပးထားပါတယ္။

ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ တင္ပလႅင္ေခြထုိ္င္ျပီးစားရတဲ႔ေနရာေလးပါ။

သီးသန္႔ျဖစ္ျပီး ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာလုိ႔ရပါတယ္။

အဲဒီဆုိင္မွာလူၾကဳိက္မ်ားတာကေတာ႔ ေကာက္ရုိးမီးၾကက္ကင္နဲ႔ငါးမန္က်ည္းသီး ပါ။

က်မတုိ႔သုံးေယာက္ ထမင္းစားရင္းနဲ႔ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြ ဇာတိေျမနဲ႔ေ၀းကြာ

ေနတဲ႔က်မကို ရပ္ရြာအေျပာင္းအလဲေတြကို တစ္ေယာက္တလဲေျပာျပေနၾကတာ အခ်ိန္ေတြ

ဘယ္လုိကုန္သြားမွန္းေတာင္ မသိဘူး။

စကားေျပာေနရင္း က ေမေမသန္႔စင္ခန္းသြားခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ က်မအေဖာ္လုိက္အသြား

ခဏေလးဘဲဆုိျပီး ဟန္းဖုနး္ကုိခုံေပၚမွာ အမွတ္တမဲ႔နဲ႔ ထားခဲ႔ပါတယ္။

အဲဒါ က်မအမွားတစ္ခုက်ဴးလြန္မိတယ္ဆုိတာ ေနာက္မွ ေနာင္တမ်ားစြာနဲ႔သိရပါတယ္။

က်မတုိ႔ျပန္လာေတာ႔ “ေနာင္မပါတ္သက္္ရင္ေကာင္းမယ္ဗ်ာ”လုိ႔ကိုေ၀ေျပာေနတာကို

နားစြန္နားဖ်ားၾကားလုိက္ရပါမယ္။

ဒါေပမယ္႔က်မကိစၥေျပာတယ္လုိ႔မထင္မိဘူး။

သူကိစၥသူေျပာတယ္ဘဲမွတ္ေနတာပါ။

 

က်မတုိ႔ တည္းတဲ႔ေဟာ္တယ္ျပန္ေရာက္လာေတာ႔ ညကိုးနာရီစြန္းစြန္း။

အခန္းထဲမွာေမေမနဲ႔စကားေျပာေနတုန္း “ျမနဲ႔ေမာင္နဲ႔ခုမွေတြ႔တာ”

ဆုိတဲ႔အသံေလးၾကားရျပန္ပါတယ္။

အဲဒါနဲ႔က်မအခနး္အျပင္ထြက္ျပီးစကားေျပာေတာ႔

ညေနပုိငး္ဖုနး္ဆက္တာေမာင္ျဖစ္ေနတာသိရပါတယ္။

ကိုေ၀ ကေမာင္႔ကို မာမာတင္းတင္းနဲ႔ ေနာင္မပါတ္သက္ဘို႔ေျပာလုိက္တာခုမွသိရပါတယ္။

ေမာင္ကလဲသူေၾကာင္႔ က်မတုိ႔မိသားစုအတြင္းျပႆနာတက္မွာကိုေတာ႔စုိးရိမ္ပါတယ္။

တကယ္ဘဲ မဆက္သြယ္ရေတာ႔ဘူးလားလုိ႔ေမးေတာ႔က်မမွအေျဖရအေတာ္ေလးခက္သြားပါတယ္။

က်မ ကိုေ၀ကို စိတ္လဲအေတာ္ေလးတုိသြားပါတယ္။

ဒါနဲ႔ဲ႔ ကိုေ၀အခန္းတံခါးကိုေခါက္ျပီးအျပင္ထြက္ဘုိ႔ေခၚလုိက္ပါတယ္။

“ဘာလုိ႔က်မဆီဖုန္းလာတာကို ေနာက္မဆက္သြယ္နဲ႔လုိ႔ေျပာလုိက္ရတာလဲ”

“ မဆက္သြယ္ေစခ်င္လုိ႔ေပါ႔ မိသြယ္ရ “

“ အဲဒါ နင္႔ကိစၥမွ မဟုတ္တာ ကိုေ၀ရာ“

“ ဘာလုိ႔ငါ႔ကိစၥမဟုတ္ရမွာလဲ မိသြယ္ရ ငါတု႔ိက လက္ထပ္ၾကေတာ႔မယ္႔သူေတြေလ“

“ ကိုေ၀ရာ ငါ႔ကိစၥ ငါေျဖရွင္းပါမယ္ နင္အသာေနစမ္းပါ“

“ ေအး နင္းမရွင္းရင္ အလုပ္ထြက္ျပီး မုိးကုတ္ျပန္လာရုံဘဲ“

“အဲဒါ ငါ႔အပုိင္းပါ ။

 ေနာက္ငါ႔ကိစၥထ ဲနင္လုံး၀မပါနဲ႔။

အခုခ်ိန္မွာ သေဘာတူထားကလြဲရင္နင္နဲ႔ငါ ဘာမွမဆုိ္င္ေသးဘူး။

ေအး နင္နဲ႔လက္ထပ္ျပီးရင္ေတာ႔ နင္႔သေဘာ “

“ငါ ကေတာ႔လုပ္စရာရွိတာလုပ္မွာဘဲမိသြယ္  နင္စိ္တ္မမ်ားနဲ႔”

က်မတုိ႔စကားမ်ားေနတာကို ေမေမၾကားသြားသလားေတာ႔ မသိဘူး။

အခန္းျပင္ထြက္လာတာနဲ႔ ေျပာလက္စ စကားရပ္ျပီး အခန္းထဲ၀င္လုိက္ရပါတယ္။

အခနး္ထဲေရာက္မွ က်မ မ်က္ရည္ေတြ တစိ္မ္႔စိမ္႔က်လာပါေတာ႔တယ္။

“ သမီး ေမာင္ေ၀နဲ႔စကားမ်ားလာသလား“

“ဟုတ္တယ္ ေမေမ စကားမ်ားလာတာ။

ညေနက သမီးဆီလာတဲ႔ဖုနး္ကုိ သူေျပာခ်င္တာေတြေျပာလႊတ္လုိ္က္တာ။

 သမီး လူကို သူဘာမွ၀င္ေျပာစရာ အေၾကာငး္မရွိဘူး “

“ ေနာက္သူနဲ႔သမီးက လက္ထပ္ၾကေတာ႔မွာဘဲကြယ္“

“စိတ္ခ် ေမေမ သမီးကိစၥကို သမီး ျပီးျပတ္ေအာင္လုပ္မွာပါ “

“ သမီးရယ္ ေမေမတုိ႔ကလဲ လူၾကီးခ်င္းက ႏွစ္အိမ္႔တစ္အိမ္လုိျဖစ္ေနေတာ႔ မ်က္နွာပ်က္ရမွာကိုစုိးရိမ္တယ္ေလ“

“ ေမေမ ကိုေ၀ သာ ၀င္မပါ ပါ႔ေစနဲ႔။

ေပးထားတဲ႔ကတိအတုိင္းသမီးကိုေ၀ကိုဘဲလက္ထပ္မွာပါ“

ေမေမလဲက်မအနားက ခြာသြားေတာ႔မွ ကုတင္ေပၚမွာ လွဲအိပ္ေနရငး္ငိုမိပါတယ္။

ဖ်ပ္ကနဲ႔ေမေမ႔ကို လွမး္ၾကည္႔မိေတာ႔ ေမေမ႔မ်က္နွာလဲမေကာင္းပါဘူး။

ဒါနဲ႔ေမေမ႔အနားကုိသြားျပီး

“ေမေမ သမီးဘ၀မွာ ဘယ္သူနဲ႔မွ မပါတ္သက္ခဲ့တာလဲ ေမေမသိပါတယ္။

ေမာင္နဲ႔က်မွ သမီးဘယ္လုိခ်စ္မိသြားတယ္ဆုိတာေတာ႔ မေျပာတတ္ဘူး။

ေမေမ သမီး ေပးျပီးတဲ႔ကတိကို မဖ်က္ပါဘူး။

သမီးကုိ အခ်ိန္နည္းနည္းေပးပါ။

ဒီႏွစ္ကုန္ရင္ ကိုေ၀ ကိုလက္ထပ္ပါမယ္။

အခုဒီတစ္ေယာက္နဲ႔ျပတ္ အိမ္ကေပးစားတဲ႔လူနဲ႔ခ်က္ျခင္းလက္ထပ္ေတာ႔ မလုပ္ခ်င္ဘူးေမေမ”

“ ေအးပါ သမီးရယ္ သမီးေကာင္ေလးနဲ႔ကိစၥကုိ သမီးအျမန္ဆုံးရွင္းထား။

ေမေမလဲ နက္ျဖန္ မနက္ျပန္မယ္။

လက္ထပ္ဘုိ႔ကိစၥကို တေပါင္းပြဲ မတုိင္ခင္ စီစဥ္လိုက္မယ္ေနာ္“

“ ရတယ္ေမေမ သမီးေပးထားတဲ႔ကတိအတုိင္း လက္ထပ္မွာပါ“

ေမေမနဲ႔စကားေျပာအျပီး က်မအိပ္ယာထဲ၀င္ေခြေနမိပါတယ္။

ည ဆယ္နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေမာင္႔ဆီက ဖုန္းထပ္လာေပမယ္႔ မကုိင္ေတာ႔ဘဲ ဖုနး္ကိုပိတ္ထားလုိက္ပါတယ္။

ေမာင္႔ကို ဘယ္လုိေျပာရမယ္ဆုိတာ စဥ္းစားရင္း အေတြးေတြခ်ာခ်ာလည္။

ႏုိးတစ္စိပ္ အေတြးတစ္စိပ္အိပ္တစ္၀က္နဲ႔  စိတ္ပ်က္စရာ ညတစ္ညကို လြန္ေျမာက္ခဲ႔ရပါတယ္။

???????????? ????????????????? ????????????????????? ??????????????????

မနက္မုိးလင္းေတာ႔ ေမေမထုံးစံအတုိငး္ (84-85)ၾကား 31လမ္း၀င္းထဲက မန္းေလးရဲ႕

နာမယ္ေက်ာ္ “စုိးစုိးမုန္႔တီ”ကို၀င္စားျပီး က်မကုိအေဆာင္ျပန္ပုိ႔ ျပီးေတာ႔မွ ေမေမတုိ႔မုိးကုတ္

ကုိျပန္သြားၾကပါတယ္။

က်မအေဆာင္ျပန္ေရာက္ ညက ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ခဲ႔ရေတာ႔ မူးေနာက္လုိ႔ေနပါတယ္။

ဒါနဲ႔ဘဲရုံးကိုခြင္႔လွမး္တင္လုိက္ပါတယ္။

 က်မကုတင္ေပၚလွဲေနရငး္ကအိပ္မေပ်ာ္ခင္ေလးမွာ

 “ေမေမက သမီးစိမ္းျမ ကိုစိတ္ခ်ျပီးသား”ဆုိတဲ႔စကားေလးက

က်မကုိလွဴပ္မရေအာင္ခ်ဳပ္ေနွာင္ေနတာကုိေတြးမိျပန္ပါတယ္။

ခဏဆုိလွဲလုိ္က္တာကေန က်မအိပ္ေပ်ာ္လုိ႔သြားပါတယ္။

 “ျမနဲ႔ေမာင္နဲ႔ခုမွေတြ႔တာ”ဆုိျပီးေခါင္းအုံးေဘးနားမွာထားတဲ႔ဖုန္းျမည္သံၾကားေတာ႔လန္႔အႏုိး

နာရီကို ၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ ညေနသုံးနာရီ။

က်မအၾကာၾကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာဘဲလုိ႔ေတြးေနတုနး္

“ျမရဲ႕ေမာင္ေရာက္ေနတယ္ေဟ့”ဆုိတဲ႔ေအာက္ထပ္ကေအာ္ေခၚတဲ႔အသံၾကားေတာ႔

“ေမာင္ခဏေစာင္႔ေနာ္ ေရအျမန္ခ်ဳိးလုိက္မယ္”လုုိ႔အျမန္ေျပာရငး္ေရခ်ဳိးဘုိ႔ကမန္းကတမ္း

အိပ္ယာကထလုိ္က္ရပါတယ္။

ေရအျမန္ခ်ဳိးျပီး အေဆာင္ေအာက္ဆင္းေတာ႔ေမာင္ေစာင္႔ေနပါတယ္။

“ရွမး္ထမငး္ဆုိင္သြားရေအာင္”

“ထမင္းမစားရေသးဘူးလား”

“မနက္စာကိုမစားရေသးတာ အခုမွနုိးတာ”

ထမင္းဆုိင္ေရာက္ေတာ႔ ေမာင္က စားျပီးသားဆုိေတာ႔က်မတစ္ေယာက္ထဲဘဲထမင္းစားရပါတယ္။

စားျပီးေတာ႔ ေမာင္က ဒိန္ခ်ဥ္ ေသာက္ခ်င္တယ္ဆုိတာနဲ႔ေအးေအးေဆးေဆးစကားေျပာလုိ႔ရမယ္႔

78လမ္းေပၚက “မင္းသီဟ”ကိုသြားၾကပါတယ္။

အဲဒီဆုိင္ေလးက ဘူတာၾကီးနဲ႔နီးပါတယ္။

ဆုိင္အေပၚထပ္မွာ မွန္ေတြကာထားေတာ႔ ဖုံမ၀င္ အဲကြန္းဖြင္႔ထားေတာ႔ ေနေကာင္းရုံခပ္ေအးေအး။

ဆုိင္အျပင္အဆင္ၾကည္႔ျပီးေစ်းၾကီးမယ္ထင္ေတာ႔ ေတာ္ရုံလူမလာ။

(ေစ်းကေတာ႔ သာမန္ဆုိင္ေတြနဲ႔အတူတူယူတာပါဘဲ)

သီခ်င္းကလဲခပ္တုိးတုိးေလးဖြင္႔ထားတယ္ဆုိေတာ႔ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔

စကားေျပာလုိ႔ေကာင္းပါတယ္။

“မေန႔ညက ဘာလုိ႔ဖုန္းမကိုင္တာလဲ”

“ေမေမနဲ႔စကားေျပာေနလုိ႔”

“အေျခအေနက…………”

“အမွန္အတုိင္းေျပာရရင္ မၾကာခင္ ကိုေ၀နဲ႔လက္ထပ္ရမွာဘဲ၊

ေနာက္ဆုိအခုလုိေတြ႔ရမေတာ႔မယ္မထင္ဘူးေမာင္”

“ေမ်ာ္လင္႔ထားတာ ထက္ ဆုိးသြားျပီေပါ႔”

“အရင္ကေတာ႔ အေမ႔ကို ေတာင္းပန္လုိ႔ရရင္ေတာင္းပန္ျပီး

ေမာင္နဲ႔လက္ထပ္မယ္လုိ႔ ေတြးထားခဲ႔တာေလ။

ေျပာရင္ ရႏုိင္မယ္လုိ႔လဲ ထင္ခဲ႔မိတယ္။

အခုကေတာ႔ လုံး၀ ကုိ မျဖစ္နုိင္ေတာ႔ဘူးေမာင္၊

အဓိက ကေတာ႔ ကိုေ၀ဘဲ သူကုိက လက္ထပ္ခ်င္ေနတာ။”

က်မတုိ႔နွစ္ေယာက္ရဲ႕စကား၀ုိငး္က တိတ္ဆိတ္၊

အေပၚထပ္မွေန႔လည္ခငး္ရွင္းေနေတာ႔ စားပြဲထုိးေကာင္မေလးေတြကလဲအိပ္ငုိက္။

ျပီးသြားတာကုိ မဖြင္႔ေတာ႔ သီခ်င္းသံကလဲတိတ္ဆိတ္။

“ေမာင္ေရ………ေမာင္နဲ႔မေတြ႔ခင္ကတည္းက ကိုေ၀နဲ႔က လူၾကီးျခင္းသေဘာတူျပီးသား။

ေျပာရရင္ေတာ႔အရွည္ၾကီး။

ေနာက္အဲဒီအခ်ိန္က က်မစိတ္ထဲမွာအ ခ်စ္ဆုိတာလဲ မရွိခဲ႔ဘူး။

အဲေတာ႔ လြယ္လြယ္နဲ႔ေခါငး္ျငိမ္႔ခဲ႔မိတာေပါ႔။

ေမာင္နဲ႔ေတြ႔မွ က်မ အလုိလုိေနရင္းခ်စ္မိသြားခဲ႔တာေလ။

ေမာင္နဲ႔ေတြ႔တာေပ်ာ္ေပမယ္႔ တစ္ခ်ိန္မွာအိမ္ကေပးစားသူနဲ႔ယူရမယ္ဆုိတာလဲသိျပီးသား။

အဲဒါကိုေတြးမိရင္ အိပ္မေပ်ာ္တဲ႔ညေတြလဲ အမ်ားၾကီးပါေမာင္ရာ။

ေမာင္႔ကို လွည္႔စားတာ ေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။

ရင္ထဲက ကို အလုိလုိခ်စ္မိတာ ေမာင္နဲ႔ေနရ ရင္ၾကည္ႏူးမိတာေတာ႔ အမွန္ပါ။

ေမာင္နဲ႔ေနခြင္႔ရွိသေလာက္ေလးေနမယ္ဆုိတဲ႔စိတ္ကို မတားဆီးနုိင္ခဲ႔ဘူးေမာင္ရယ္။”

က်မက သာေမာေနေအာင္ေျပာေပမယ္႔ ေမာင္ကေတာ့တိတ္ဆိတ္ျမဲ။

က်မေရွ႔သာ သူထုိင္ေနေပမယ္႔ ေၾကကြဲမူ႔ေတြစြန္းေပေနတဲ႔မ်က္၀န္းေတြက

အေ၀းတစ္ေနရာကိုေရာက္ေနသလုိ။

လူျခင္းသာမ်က္ႏွာျခငး္ဆုိင္ေနေပမယ္႔ေမာင္႔အေတြးကေတာ႔ အေ၀းမွာထင္ပါရဲ႕။

အေတာ္ေလးၾကာေအာင္ စကားမေျပာဘဲထုိင္ေနမိၾကပါတယ္။

ေနာက္မွ

“ေမာင္ ဒီေန႔ကစျပီးေမာင္နဲ႔က်မ ေတြ႔တာေနာက္ဆုံးလုိ႔ ထားလုိက္ရေအာင္ေနာ္”

“ စိမ္းျမ စိတ္က အဲေလာက္ေတာင္ မာနုိင္သလား“

“အဲလုိ မာလုိ႔ေတာ႔ မဟုတ္ဘူးေလ…………က်မ ေမေမ႔ကိုေပးထားတဲ႔ကတိမဖ်က္ခ်င္ဘူး “

“ က်မ ရင္ထဲမွာခံစားရတာ ေၾကကြဲရတာ က်မအသိဆုံးပါ“

“ေမာင္႔ဘက္ကုိေကာ ထည္႔စဥး္စား မေပးေတာ႔ဘူးလား “

“က်မ လက္ေတြ႔က်က်ဘဲ ဆုံးျဖတ္ခ်င္တယ္ေမာင္ရယ္။

နက္ျဖန္ကစျပီး က်မကုိ မနက္လာမေခၚနဲ႔ေတာ႔ ေနာ္

ေနာက္ျပီး ဖုနး္လဲမဆက္နဲ႔ေတာ႔  “

က်မတုိ႔နွစ္ေယာက္စကား၀ုိင္းကျပန္လည္တိတ္ဆိတ္လုိ႔သြားပါတယ္။

ခဏေနမွာေမာင္က ၀န္ထမ္းေကာင္မေလးကိုေခၚ ပုိက္ဆံရွင္း။

“သြားၾကစုိ႔”တစ္ခြန္းဘဲေျပာျပီး ေအာက္ကိုဆင္းလာခဲ႔ၾကပါတယ္။

အျပန္လမ္းတစ္ခုလုံးလဲတိတ္ဆိတ္။

အေဆာင္ေရွ႔ေရာက္ေတာ႔ က်မကုိႏုတ္မဆက္ဘဲ ဆုိင္ကယ္ေမာင္းထြက္သြားပါတယ္။

အဲေတာ႔ က်မလုပ္နုိင္တာက အခန္းထဲေရာက္မွ က်ိတ္ငုိမိတာပါဘဲ။

&&&&&&&&&&&&&&&&   &&&&&&&&&&&&&&&&&  &&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

ေနာက္ရက္ေတြမွာေတာ႔ေမာင္႔ဆီက ဖုနး္မလာပါဘူး။

က်မလဲအလုပ္သာသြားေနရတာ စိတ္မပါလက္မပါ။

ရင္ထဲမွာဟာတာတာ။

အလုပ္မွာလဲ အလြဲလြဲအမွားမွား။

အစကေတာ႔ အားလုံးကသတိမထားမိၾကပါဘူး။

ေနာက္ရုံးကလူေတြက စသတိျပဳမိၾကပါတယ္။

“ျမနဲ႔ေမာင္နဲ႔ခုမွေတြ႔တာ”အသံကုိ မၾကားရတဲ႔သူေတြကေပါ႔။

ဘယ္ေပ်ာက္ေနသလဲ ……..စိတ္ေကာက္ေနၾကတာလားေပါ႔။

အေဆာင္က လူေတြကေတာ႔

“ျမရဲ႕ေမာင္လာတယ္ေဟ႔”ဆုိတဲ႔အသံတိတ္ေနတာၾကာေတာ႔

ခရီးထြက္သြားသလားေပါ႔။

အဲလုိသတိတရနဲ႔အေမးခံရရင္ က်မအတြက္ကေတာ႔ငုိခ်င္ရဲ႕လက္တုိ႔။

ဘာမွမေျဖနုိင္ဘဲ မ်က္ရည္ေတြသာ က်လာတတ္ေတာ႔အားလုံးကသနားတယ္

ထင္ပါတယ္ ေနာက္ဘယ္သူမွ မေမးၾကေတာ႔ပါဘူး။

က်မအတြက္ပုိျပီးအေနခက္ေစတဲ႔ေန႔ကေတာ႔အလုပ္ပိတ္တဲ႔ဥပုဒ္ေန႔ေတြပါဘဲ။

ခါတုိင္းဆုိရင္ မနက္ေစာေစာထ ေမာင္နဲ႔ အတူမုန္႔စား။

ဘုရားၾကီးသြား ဒါမွမဟုတ္ေအာင္ေတာ္မူ ေက်ာက္ေတာ္ၾကီး ဒါမွမဟုတ္ တေန ေနရာေပါ႔။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လဲ ေအးေအးေဆးေဆး စကားေျပာလုိ႔ရတဲ႔ ေအာင္ပင္လယ္ဘက္က

ေအးျမသန္ရွင္းတဲ႔ေလကုိရွဴရင္း တိတ္ဆိတ္တဲ႔သစ္ပင္ရိပ္မွာထုိ္င္ခ်င္ထုိင္။

တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လဲ မနး္ေလးကန္ေတာ္ၾကီးေစာငး္သြားခ်င္သြား။

ေမာင္တုိ႔အိမ္လုိက္ျပီး ေမာင္႔ေမေမခ်က္တာျပဳတ္တာကိုကူ သီခ်ငး္ေတြဆုိ

ကုိရီးယားကားေတြအတူၾကည္႔ စကားေတြေျပာ။

ရုပ္ရွင္ၾကည္႔တဲ႔အခါသြားနဲ႔ တစ္ပါတ္နဲ႔တစ္ပါတ္ မထပ္ေအာင္လည္။

တစ္ခါတစ္ေလ ေမာင္ေခ်ာ႔တာခံခ်င္ေတာ႔ အလိမ္အလိမ္စိတ္ေကာက္ျပ။

အခုေတာ႔ အဲဒါေတြနဲ႔ေ၀းေနေတာ႔ ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာ။

မ်ဳးိၾကီးရဲ႕ ကန္ေတာ္ၾကီးအင္းလ်ားလဲ မသြားခ်င္ မေနတတ္လုိ႔ဆုိတဲ႔သီခ်င္းေလးကုိ ပုိစာနာမိလာသလုိလုိ။

အခုေမာင္နဲ႔လဲ အဆက္ျဖတ္လုိက္ေရာ ဘယ္မွလဲမသြားခ်င္။

ကုန္ခဲတဲ႔အခ်ိန္ေတြ ရွည္လြန္းတဲ႔ေန႔ေတြကိုတစ္ေယာက္ထဲျဖတ္သန္းရပါေတာ႔တယ္။

အရင္ကတညး္က အတူသြားအတူလာ သူငယ္ခ်င္းက သိပ္မရွိဆုိေတာ႔ ပုိဆုိးတာေပါ႔။

တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ေရာက္ေတာ႔ က်မစိတ္ေတြမခုိင္ခ်င္ေတာ႔ပါဘူး။

ေမာင္႔ကို ျပန္ဆက္သြယ္ရင္ေကာင္းမလား။

ေမေမတုိ႔ ိုနဲ႔သေဘာတူထားတာကို ဘဲ ဇြတ္မွိတ္ျပီးဖ်က္လုိက္ရမလား။

ဆုိတဲ႔အေတြးေတြနဲ႔ေ၀၀ါးလာပါတယ္။

ေမာင္ သိပ္ေနနုိင္တယ္ဆုိတဲ႔အေတြးကလဲ က်မရင္ထဲကိုုတုိး၀င္လာတဲ႔အခါ ငိုမိပါတယ္။

တစ္ရက္ တိတ္ဆိတ္တာအေတာ္ၾကာေနတဲ႔

“ျမနဲ႔ေမာင္နဲ႔ခုမွေတြ႔တာ…………..”ဆုိတဲ႔အသံေလးျမည္လာပါတယ္။

က်မစိတ္ထဲမွာအရမး္ေပ်ာ္သြားပါတယ္။

၀မ္းလဲ၀မ္းသာမိပါတယ္။

က်မဖုနး္ေလးကို ေကာက္ကုိင္မယ္အလုပ္

ေမ႔ေမ႔ရဲ႕

“ေမေမက သမီးစိမ္းျမ ကိုစိတ္ခ်ျပီးသား”ဆုိတဲ႔ေလးကို ဖ်တ္ကနဲၾကားမိလုိက္ေတာ႔။

 

 

(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

 

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေဆြးပါးပါးေလး

(17-2-2012)