က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အမွန္တကယ္ေတာ႔ အမ်ားမထိခိုိက္ေအာင္အတြက္ အသံခ်ဲ႕စက္ေတြနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔ ဥပေဒေတြ ကေတာ႔ အပီအျပင္ အေသအခ်ာရွိျပီးသားပါ။
ဒါေပမဲ႔ ဥပေဒဆုိတာကုိ စာအုပ္ထဲမွာထားလုိက္ျပီး မလုိက္နာၾကတာမ်ားပါတယ္။
ႏုိင္ငံျခားမွာဆုိရင္ေတာ႔ ဘယ္ရလိမ္႔မလဲ။
ခက္တာက က်ေနာ္တုိ႔ဆီမွာက အားလုံးက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာနာတာရယ္ ေနာက္ ဘာျဖစ္ျဖစ္သိပ္အလြန္အကဲၾကီးမဟုတ္ဘူးဆုိရင္ ခြင္႔လႊတ္လုိက္ၾကတာရယ္
ေနာက္ရုံးျပင္ကနားသြားရမွာ ကိုိစိတ္မ၀င္စားတာေၾကာင္႔လဲ ဥပေဒနဲ႔လုပ္ရင္ရေပမယ္႔လဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလုိက္တာမ်ားပါတယ္။
ဟုိအရင္က က်ေနာ္တုိ႔အိမ္ရွိတဲ႔ မစိမ္းစိမ္းရဲ႕ ေရႊမန္းဆီသို႔ သီခ်င္းထဲမွာပါတဲ႔ ” ျမိဳ႕ေတာင္ဖ်ားဆီ မွန္းရည္ မဟာျမတ္မုနိကိုယ္ေတာ္”ရွိရာအရပ္က ေအးေဆးျငိမ္သက္ေသာ
လူေနက်ဲပါးေသာရပ္ကြက္ေလးေပါ႔။
ေစ်းနဲ႔လဲနီးတဲ႔အရပ္ေလးျဖစ္ေတာ႔ အရင္ကထက္စာရင္ လူစည္သထက္စည္လာပါတယ္။
အခုေတာ႔ လူဦးေရကမ်ားလာ ေတာ႔ေနစရာလဲ တစထက္တစ ရွားပါးလုိ႔လာပါတယ္။
ေျမေနရာရွားပါးတယ္ဆုိတဲ႔ နုိင္ငံမ်ားကေတာ႔ မုိးေပၚကို တက္နုိင္သေလာက္တက္လုိ႔ ျမင္႔သထက္ျမင္႔ေအာင္ တုိက္ေတြေဆာက္ၾကပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔လုိေျမေပါေသးတဲ႔ နုိင္ငံမ်ားကေတာ႔ ရသေလာက္ေနရာေလးကုိ ရသေလာက္ေဆာက္ျပီး လူေတြျပြတ္သိပ္ျပီးေနၾကပါတယ္။
ဒီေတာ႔ အရင္ကျခံက်ယ္ ၀င္းက်ယ္ေလးနဲ႔ေန ေနရာကေန ကိုယ္ပုိင္တဲ႔ေျမေလးကုိ ဖဲ႔ေရာင္း ဖဲ႔ငွားလာရင္းကေန တအိမ္နဲ႔တအိမ္ “နံရံတစ္ခ်ပ္ျခား”ဘဲေနရာလြတ္က်န္ေတာ႔တဲ႔ဘ၀ကိုေရာက္လာပါေတာ႔တယ္။
အဲဒီအခါမွာ အသံေတြကလဲ အတားအဆီးေတြကုိ ေဖာက္ထြက္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔တစ္ေတြရဲ႕နားစည္ထဲကုိမေခၚဘဲေရာက္လာပါေတာ႔တယ္။
အခုေခတ္မွာ အသံနဲ႔ပါတ္သက္တဲ႔စက္ေတြကလဲ တရုပ္ျပည္ကေန ၀င္လာလုိက္တာ ေဖာခ်င္းေသာခ်င္းကုိးဗ်။
 ကာရာအုိေကဆုိလုိ႔ရတဲ႔ စက္မရွိတဲ႔အိမ္ဆုိတာလဲ လူမေသဘူးတဲ႔အိမ္ကမုန္ညင္းေစ႔လုိျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲေတာ႔ မီးလာျပီဆုိတာနဲ႔ ရွိသမ်ွအိမ္ကတုိင္းက ကိုယ္႔ရပ္ကြက္ ကို ကာရာအုိေကသီခ်င္းမ်ားနဲ႔ ျပန္ျပီး ဧည္႔ခံၾကပါတယ္၊
အရြယ္စုံက်ားမ မေရြးဆုိလဲ ဆုိႏုိင္ၾကပါေပတယ္။
တစ္အိမ္က13ႏွစ္ေလာက္ေကာင္မေလးက “သာယာခ်ိဳျမိန္ေသာ အနမ္းနဲ႔ညဳိ႕တဲ႔သူ ……….သူဟာေလ က်မရဲ႕ၾကင္နာသူ “ဆုိျပီး ရင္ထဲခံစားခ်က္ေတြကုိ အံထုတ္ပါတယ္။
နည္းနည္းၾကီးတဲ႔ ေကာင္မေလးေလးကေတာ႔ “ပုဂံရာဇ၀င္ခ်စ္ဇာတ္လမ္းမွာ မွတ္တမ္းတင္ရ ……………ႏွလုံးသားကုိသာ နားမလည္ႏိုင္ေသာ …………………”လုိ႔ဆုိျပီး အင္မတန္မွ သနားစရာေကာင္းတဲ႔အသံေလးနဲ႔ အသံကုန္ေအာ္ပါတယ္။
ဟုိဘက္အိမ္က အန္ကယ္ၾကီးေတာ႔ “သူ႔မ်က္နွာ က်ေနာ္႔အသဲထည္း……………စြဲေနတယ္”တုိ႔ ” ေမာင္႔မ်က္နွာရုပ္၀ါဆင္းျပင္ ယမင္းအလွခ်စ္သူျမင္ေစခ်င္” ဆုိတဲ႔သီခ်င္းေတြကုိ
အသံတုန္တုန္ေလးနဲ႔ ဖီးလ္ေတြ အျပတ္ထဲ႔ျပီးဟဲပါတယ္။
အေနာက္ဘက္အိမ္က ေကာင္ေပါက္စနေလးေတြကေတာ႔ ရဲေလးသီခ်င္းကုိဖ်က္လုိ႔ “မင္းအေဖက မင္းအေမေၾကာက္တယ္ဆုိ” လုိ႔တစ္ေယာက္က ဆုိလုိက္ရင္ က်န္တဲ႔ေကာင္ေတြက
“မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ “ဆုိ၀ုိင္းတဲ႔ျပီး သံကုန္ေအာ္ၾကပါတယ္။
အဲ ရဲေလးျပီးေတာ႔ ေဂ်မီအလွည္႔ “ကဲလုိကဲ သဲလုိသဲ ေရမကူးတတ္တဲ႔ဘဲလိုဘဲ”ဆုိတဲ႔သီခ်င္းကုိ အားလုံး၀ုိင္းေအာ္ျပီးရင္
စုိင္းစုိ္င္းအလွည္႔ ေယာက္ခမကေရာ႔ …………..ကုိသံျပဳင္ေအာ္လုိက္ၾကတာ တစ္ေပ်ာ္တစ္ပါးၾကီးပါ။
ခဏေနေတာ႔ ဒီကေလးေတြကုိ သူ႔ထက္အၾကီးေကာင္က ေမာင္းထုတ္ပါတယ္။
သူကေတာ႔ အာဇာနည္တုိ႔ေလးျဖဴတုိ႔သီခ်င္းေတြနဲ႔ေဖ်ာ္ေျဖေပးပါတယ္။
ဆုိလုိက္တဲ႔သီခ်င္းေတြကေတာ႔ နာမယ္ၾကီးသီခ်င္းေတြကုိသူကလဲ ဟန္အျပည္႔ မာန္အျပည္႔နဲ႔ဆုိလုိက္တာ သီခ်င္းအစအဆုံးတစ္လုံးမွ တီးတာနဲ႔မကိုက္ေအာင္တလြဲဆုိနုိင္တာ ခ်ီးက်ဳးစရာပါ။
ေနာက္တအိမ္က”မမလြမ္း”ကေတာ႔ “အုိ အခ်စ္ေရ အခ်စ္ေရ အခ်စ္ဟာေမ႔ရဲ႕ထာ၀ရပါေလ ပူျပင္းေသာေႏြမွာ…………………………..”တုိ႔
” ေမာင္႔အခ်စ္မွ်ားအသဲမွာစူး ႏုတ္လဲႏုတ္ခ်င္ေတာ႔ဘူးေလ…………………….”ကုိခံစားခ်က္အျပည္႔သြင္းလုိ႔ မူရင္းအဆုိေတာ္ၾကားရင္ လဲေသသြားခ်င္ေလာက္တဲ႔ အသံနဲ႔ဟဲပါတယ္။
ေဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးေနလုိ႔မီးလဲပ်က္ေရာ နားေတာ႔ သက္သာပဟလုိ႔ေအာင္႔ေမ႔တုန္းရွိေသးတယ္ “စိမ္းသရဖူစိမ္းရယ္ စိမ္းမွာသတင္းၾကီးတဲ႔ေမာင္႔မမစိမ္း”ရယ္လုိ႔ အသံကိုမုိင္ကုန္တင္ထားတဲ႔အသံကိုၾကားလုိ႔ လွမ္းၾကည္႔လုိက္ေတာ႔ အခ်ဥ္ေပါင္းသည္ေလးပါ။
အရင္ကအခ်ဥ္ေပါင္းသည္ေလးမ်ားက ေမာင္းကေလးကို တစ္ေမာင္ေမာင္တီးလုိ႔ ေရာက္ေၾကာင္းသတင္းပုိ႔တတ္လုိ႔ “ေမာင္ေမာင္သယ္”လုိ႔နာမယ္တတ္ခဲ႔ၾကပါတယ္။
အခုေတာ႔ ေမာင္းေလးေတြက အေဆာင္သေဘာသာခ်ိတ္ထားျပီး သူတုိ႔အၾကဳိက္တြံေတးသိန္းတန္တုိ႔ ထြန္းရင္တုိ႕နဲ႔ သူတုိ႔ေရာက္ေၾကာင္းလက္မွတ္ထုိးပါတယ္။
အခ်ဥ္ေပါငး္သယ္ေလးအိမ္ေရွ႔လြန္သြားလုိ႔မွ မၾကာေသးဘူး ဘာေရာဂါေတြျဖစ္လုိ႔ ဘယ္လုိေဆးေတြေပးလုိ႔ ဘယ္လုိေပ်ာက္မယ္ဆုိတာေတာ႔ မသိပါဘူး
နားထဲမွာေတာ႔ ” ငါးလုံးေသာက္ ” ” ငါးလုံးေသာက္ ” ” ငါးလုံးေသာက္ ”  ဆိုတာဘဲပဲ႔တင္ထပ္လုိ႔က်န္ေနခဲ႔ပါတယ္။သူကေတာ႔ ျမန္မာေဆးေၾကာ္ျငာတာပါ။
ေဟာသူ႔ေနာက္က ဆက္တုိက္ကပ္ပါလာတာကေတာ႔ ” အာမခံခ်က္ေတြ တစ္ေလွၾကီးေပးလုိ႔ ေၾကာ္ျငာေနတဲ႔ သြားခုိင္ေဆးေရာင္းတဲ႔သူပါ။
ခဏေနျပန္ေတာ႔ အလကားေနရင္း ဆရာေတာ္ေတြကို ေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္ ၾကီးတရားေတြေဟာခုိင္းတတ္တဲ႔ တရားတိတ္ေခြ ေတြ ဗြီစီဒီေတြ ဒီဗြီဒီေတြေရာင္းတဲ႔ကားကလဲ
အိမ္ေရွ႔မွာရပ္လုိ႔ တရားေတြကို ဆရာေတာ္တစ္ပါးျပီးတစ္ပါးေျပာင္းလုိ႔ဖြင္႔ပါေတာ႔တယ္။
တရားေတာ္ေတြနာရလြန္းလုိ႔ ဘုနး္ၾကီးေတာင္၀တ္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာရုံေလးရွိေသးတယ္ ေနာက္ကလုိက္လာတဲ႔အသံကေတာ့
အင္မတန္မွကုိသနားစရားေကာင္းတဲ႔ ဗညားဟန္အသံေလးနဲ႔အတူေရာက္လာတဲ႔ထီေရာင္းတဲ႔ကားအလွည္႔ေရာက္လာပါတယ္။
ဗညားဟန္ျပီးေတာ႔ ပုိးအိစံအသံနဲ႔လြမ္းမလုိ႔ စိတ္ကူးတုန္းရွိေသးတယ္ သူတုိ႔ထီဆုိင္အေၾကာင္းကို အမႊန္းတင္လုိ႔ ဆုိထားတဲ႔ထီေၾကာ္ျငာသီခ်ငး္ကုိ အသံထပ္တင္လုိ႔
အက်ယ္ၾကီးဖြင္႔ပါေတာ႔တယ္။
သိပ္မၾကာပါဘူး ေနာက္ထပ္ထီအေရာင္းကားတကားထပ္ေရာက္လာျပန္ပါတယ္။
သူကေတာ႔ ေခတ္နဲ႔အညီ ဟစ္ေဟာ႔နဲ႔၀င္လာတာပါ။
ခက္တာက စက္ကမေကာင္းတာလား ဘက္ထရီကမေကာင္းတာလား ေတာ႔ မသိဘူး ထြက္လာတဲ႔အသံကေလးေလးၾကီးနဲ႔စိတ္ပ်က္စရာ။
ဒါနဲ႔ဘဲမနက္ကစလုိက္တာ ညေနလဲေစာင္းလုိ႔ အေရာင္းကားေတြျပန္လု႔ိ နားေတာ႔သက္သာျပန္ပဟဲ႔လုိ႔ အေတြးမွမဆုံးေသးဘူး
ကုိယ္အိမ္ကအစ ရွိသမွ်အိမ္အားလုံး  မီးစက္တဖုန္းဖုန္း ဖြင္႔လုိ႔ ျမ၀တီကလာတဲ႕ကိုရီးယားကားကုိအားေပးလုိက္ၾကတာ တရပ္ကြက္လုံး ၾကြက္ၾကြက္ညံေပါ့။
ဒါနဲ႔ဘဲ ညေတာ္ေတာ္ေလးမုိးခ်ဳပ္ေတာ႔ ျမန္မာ့အသံ ျမ၀တီေတြျပီးလို႔ မီးစက္ေတြလဲရပ္ နားလဲ အပူသက္သာျပီလုိ႔ထင္လုိ႔မွမဆုံးေသးဘူးေန႔လည္ကဒီဘက္ကုိမေရာက္ခဲ႔ရတဲ႔
ထီအေရာင္းကားေတြက တာ၀န္ေက်စြာနဲ႔ သီခ်ငး္ေတြကို ဖြင္႔လုိ႔ ဧည္႔ခံပါေတာ႔တယ္။
ဒါကေန႔စဥ္နဲ႔အမ်ွၾကဳံရတာပါ။
စေန တနဂၤေႏြေန႔မ်ားဆုိရင္ ပရီးမီးယားလိဂ္ေဘာလုံးပြဲ က လည္း {ဟင္ကနဲ ဟာကနဲ႔ အျပင္အားမလုိအားမရ မခ်င္႔မရဲနဲ႔ဆဲသံေလးေတြကုိလည္းအပုိေဆာင္းလုိ႔နားေထာင္ရပါေသးတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔ျမန္မာေတြမွာ အယူရွိေလးေတြရွိပါတယ္။
အခုဘ၀မွာ ပန္းလွဴရင္  ေနာင္ဘ၀မွာ ယန႔ံေမႊးပါသတဲ႔။
ဆီမီးလွဴရင္ အလင္းရပါသတဲ့။ေခါင္းေလာင္းလွဴရင္ အသံသာပါသတဲ့။
အ၀တ္အထည္လွဴရင္ အဆင္းလွပါသတဲ႔။
ေဆးလွဴရင္ အနာေရာဂါကင္းပါသတဲ႔။
က်ေနာ္တစ္ေယာက္ မနက္မုိးလင္းကစ လုိ႔ အိပ္ခ်ိန္ထိေရာက္ေအာင္ ဒီဆူညံလြန္းတဲ႔ အသံေတြႏွိပ္စက္လုိ႔ စိတ္ပ်က္ေနရတာ
အရင္ဘ၀က ဘာမ်ားလွဴခဲ႔မိသလဲဆုိတာကုိ စဥ္းစားလုိ႔ရရင္ ေျပာေပးၾကစမ္းပါအုံးဗ်ာ။
ေနာင္ဘ၀အတြက္ ၾကိဳကာခ်င္လုိ႔ပါေနာ္…………………………….

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္ အေတြးပါးပါးေလး