နင္ မ ေပး ႏုိင္ ေသာ ၁၅၀၀
နင္ တစ္ စံု တစ္ ေယာက္ ကို တမ္း တ ေန ခ်ိန္ မ ျမင္ ႏုိင္ တဲ့ တစ္ ေန ရာ မွာ ငါ့ မ်က္ ရည္ ေတြ မ ျမင္ ေအာင္ သိမ္း ဆည္း ရင္း နင္ နဲ႔ သူ ကို အ ဆင္ ေျပ ေစ ခ်င္ ခဲ့ ပါ တယ္ ငါ နင့္ ကို အ ရမ္း ခ်စ္ တယ္ ဒါ ေပ မယ့္ ငါ ခ်စ္ မိ သြား ခ်ိန္ မွာ နင့္ အ ခ်စ္ ေတြ ကို ငါ ပိုင္ ဆိုင္ ခြင့္ မ ရွိ မွန္း တ ေျဖး ေျဖး သိ လိုက္ ရ တယ္ နင္ ေပ်ာ္ ရႊင္ ရင္ ငါ့ ရင္ ဘတ္ နာ က်င္ ေႀက ကြဲ တာ ဥ ေပ ကၡာ ျပဳ ျပီး လိုက္ ဝမ္း သာ ေပး တတ္ ျပီ နင္ ေပ်ာ္ ရႊင္ ဖို႔ အ တြက္ ငါ ေနာက္ ဆုတ္ ေပး ခဲ့ ပါ တယ္ ငါ့ ကို နင္ ေျပာ ဖူး တယ္ ေနာ္ ငါ့ အ နား မွာ တစ္ ခါ တစ္ ေလ သူ ငယ္ ခ်င္း တစ္ ေယာက္ လို တစ္ ခါ တစ္ ေလ အစ္ ကို ႀကီး တစ္ ေယာက္ လို တစ္ ခါ တစ္ ေလ ေမာင္ ေလး တစ္ ေယာက္ လို အ ျမဲ ရွိ ေန ေပး မယ္ ဆို မွ ေတာ့ နင္ မ ေပး ႏုိင္ တဲ့ ၁၅၀၀ ငါ ေမ့ ပစ္ လိုက္ ပါ ျပီ
Comment #2
i like that
Comment #3
၁၅၀၀ ဆိုတာပူေလာင္ပါတယ္ လင္း… သူငယ္ခ်င္းအခ်စ္… ေမာင္ႏွမအခ်စ္ဆိုတာ အေရာင္အဆင္းကင္းၿပီး အတၱမရွိပါဘူး… အဲ့ဒီအခ်စ္မ်ိဳးက ပိုမေကာင္းဖူးလား…
တကယ္လို႔ ၁၅၀၀ အခ်စ္မွလုိခ်င္တယ္ဆိုရင္လဲ ေတာင္းၾကည့္ေပ့ါ… သူေပးႏုိင္မွာပါ…
ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ သူလဲ ပုထုဇဥ္တေယာက္ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲေလ…
ေလးစားလ်က္…
Comment #1
This is my 11111 comments at poems corner.
As a rememberance,,I’ll keep this meaningful poem in my memory.
So much touching to my heart deeply.
Make me feel numerous thoughts.