Home
Post Masterpiece
Register
Login
ဤခရီး နီးသလား၊
“ဤခရီး နီးသလား၊ ငါးနာရီ လာရ၏။ မီးရထား စီးလာပါ။ အလားကားမစီးရ။”
စီးရမည့္ ယာဥ္၊ ၾကာမည့္အခ်ိန္ သိႏိုင္ေသာ ခရီးမွန္း မသိႏိုင္ေအာင္ပင္ ျဖဴစင္လြန္းေသာ အရြယ္ ငယ္ငယ္က ရြတ္ဆိုခဲ့ေသာ စာသားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
စကၠန္႔သံကို ခိုစီးရင္း လိုက္ပါလာခဲ့သည္မွာ ေမးခြန္းမ်ားစြာ ေရွ႕မွာ ေစာင့္ၾကိဳေနၾကသည္လား။
ယခု……. ကြၽန္ေတာ္သြားေနေသာ ခရီးကေရာ… ဘယ္ခရီးပါလဲ…၊ ဘယ္ရထားႏွင့္ပါလဲ…..၊ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာမွာပါလဲ….. ဘယ္ေလာင္စာႏွင့္ ေမာင္းေနပါသလဲ…. …။ ေမးခြန္းမ်ားစြာပါ……။
အေျဖကို စဥ္းစားရင္းႏွင့္ပင္ ျဖစ္သန္းခဲ့ေသာ မိုင္တုိင္မ်ားစြာ….. ျဖတ္သန္းရဦးမည့္ ဘူတာမ်ားစြာ…. ခရိးမ်ားစြာ….. ေရွ႔မွာ….။
ဆံုမွတ္မ်ား…….လမ္းခြဲမ်ား…….လမ္းလႊဲမ်ား…….
ေမွာင္မိုက္ေနေသာ လမ္းမ်ား…….ေခါင္ခုိက္ေနေသာလမ္းမ်ား…….
တစ္ကိုယ္ေတာ္ခရီးမ်ား…….ေနေပ်ာ္ေသာခရီးမ်ား…….
ေထာက္မစြာ ေဖးကူျခင္းမ်ား…….ေတာက္ပေအာင္ လင္းေစျခင္းမ်ား…….
အသူရာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးမ်ား…….မာယာေထာင္ေခ်ာက္မ်ား…….
ေရွ႔ဆက္ရမည့္ ခရီးမ်ား…….နင္းျဖတ္ရမည့္ ခရီးမ်ား…….
ခရီးမ်ား…….
ခရီးမ်ား…….
ၾကိဳလင့္ေနတာလား……
ၾကိဳလင့္ေနပါလား…….။
ခရီးမ်ားရယ္…….
အစီအစဥ္မက်ေပမယ့္…….စနစ္ေတာ့ က်ပါရေစ…….
ေလာင္စာကို ညွိေနရေပမယ့္…….ခရီးေတာ့ သိပါရေစ…….
သတိေတြ ရွိေနရေပမယ့္…….ဆႏၵေတြ မိပါရေစ…….
ဘီးတစ္ခ်က္ လိမ့္လိုက္တိုင္း…….ေက်ာရုိးစိမ့္ေအာင္ထိန္းရင္း…….
ေမာင္းႏွင္ေနရတဲ့…….ရင္ကို သိမ့္သိမ့္လိႈက္ေစတဲ့ ခရီးမ်ားရယ္…..
တစ္ေန႔ေတာ့…….
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ပန္းမ်ား…….
လန္းစြင့္ေနတဲ့…….
ခရီးဆံုးမွတ္တိုင္ဆီ ေရာက္ရဦးမွာပါ…….။
(ဂၽြန္မိုးအိမ္)
