“အဂြမ္းဇယားေတြနဲ႔လြင္႔သြားတဲ႔ကံစမ္းမဲ”

 

တစ္ခ်ဳိ႔လူေတြက ပစၥည္းကိုမက္တာမဟုတ္ေပမယ္႔ကံစမ္းမဲေပါက္ဘူးခ်င္တာ။

မဲေပါက္တယ္ဆုိတာ ကံေကာင္းမွေပါက္တယ္လုိ႔ယူဆထားတာကုိးဗ်။

က်ေနာ္သိတဲ႔တစ္ေယာက္ဆုိ ကံစမ္းမဲေပါက္ခ်င္လြန္းလုိ႔ မဲပါတယ္လုိ႔ဆုိတဲ႔ပစၥည္းမွန္သမွ်

၀ယ္စား ၀ယ္သုံးလုပ္ပါတယ္။

ေကာငး္ေကာငး္ မေကာင္းေကာငး္မဲပါတဲ႔ ဆပ္ျပာမူန္႔ကို၀ယ္သုံးပါတယ္။

အနံ႔ၾကဳိက္ ၾကိဳက္ မၾကဳိက္ၾကဳိက္ ကံစမ္းမဲပါတယ္ဆုိ တဲ႔ ကုိယ္တုိ္က္ဆပ္ျပာကုိ  ေျပာငး္သုံးပါတယ္။

သူ႔မိန္းမက သူ႔ကုိ ခ်စ္စနုိးနဲ႔ “ေမာင္ကဲ” လု႔ိေခၚပါတယ္။

သူကေတာ႔ အဟုတ္ေတြမွတ္လုိ႔ ဟုိက ရႊဲ႔ျပီး သူကုိ႔ “မဲေကာင္”လို႔ေခၚတာ သူမသိရွာဘူး။

 

စက္ဘီးပါတယ္ TV ပါတယ္ပန္ကာ ပါတယ္ေရႊဆြဲၾကဳိး ပါတယ္ မီးပူ ပါတယ္ေငြသား ပါတယ္လုိ႔ေျပာတာနဲ႔

သူ႔မွာ၀ယ္လုိက္ရတဲ႔ေနၾကာေစ႔ထုပ္စားလုိက္ရတာလဲပါးစပ္ေတြေတာင္ေပါက္လုိ႔။

တစ္ခါတစ္ေလမ်ား သူမစားခ်င္ရင္ေတာင္မွ ကေလးေတြကုိ ၀ယ္ေပးျပီး

ကေလးေတြက ေနၾကာေစ႔စား သူက ကံစမ္းမဲယူေပါ႔။

အဲေလာက္ေတာင္ ဇြဲၾကီးရွာတာပါ။

သူ႔မွာ ျခင္းေတာင္းနဲ႔တစ္လုံးအျပည္႔ သိမ္းထားပါတယ္။

“ေက်းဇူးတင္ပါသည္”အိပ္မက္လွလွမက္ပါေစ”တုိ႔

“သင္ကံေကာင္းလာျပီ”ဆုိတဲ႔စာရြက္အပုိင္းေလးေတြကိုေပါ႔။

မဲထည္႔ေပးတဲ႔ဆုိင္ကုိေတာင္ သူက ျပန္လက္ေဆာင္ေပးလုိ႔ရတယ္။

သူ႔မိန္းမကေတာ႔ မဲလက္မွတ္တစ္ေစာင္ဆုိရင္ဘယ္ေလာက္ဆုိတြက္ျပီး ႏွေမ်ာေနပါတယ္။

သူကေတာ႔ တေန႔တလံဘယ္ေျပးမလဲ သူမဲေပါက္တဲ႔ေန႔အရင္းေက်ျပီသေဘာထားပါသတဲ႔။

 

အရက္ပုလင္းအဖုံးမွာကံစမ္းမဲပါတယ္ဆုိရင္လဲ အရက္လဲ တကယ္မၾကဳိက္ပါဘဲန႔ဲ၀ယ္ေသာက္။

စာလုံးေလးေတြစုပါ ဆုိတဲ႔ ကံစမး္မဲအတြက္သူ႔မွာစုလုိက္ရတဲ႔ စာလုံး။

နုိ႔မူန္႔ပုံးနဲ႔အျပည္႔။

ဒါေပမယ္႔ မဲကဘဲမပါတာလား သူကဘဲကံမေကာင္းတာလားေတာ႔မသိဘူး

သူ ကံစမ္းမဲ ၾကီးၾကီးမားမားေပါက္တယ္ဆုိတာ

ၾကားကုိ မၾကားဘူးတာေတာ႔အမွန္ပါဘဲ။

ဒီေတာ႔လဲ သူ႔ကုိ  ကံမေကာငး္တဲ႔လူတစ္ေယာက္လုိ႔ဘဲသတ္မွတ္ရမယ္ထင္ပါတယ္။

ေပါက္ဘူးတဲ႔လူေတြကေတာ႔ေပါက္တာကိုးဗ်။

ကံေကာင္းသူ ကံထူးသူလုိ႔ဘဲသတ္မွတ္ရမယ္ထင္ပါရဲ႕။

ေပါက္တဲ႔သူကိုေျပာတာပါ။

ထားပါေတာ႔ ဒါေလးက ၾကဳံတုနး္ပြားၾကည္႔တာပါ။

 

 

ကံစမ္းမဲေတြ စလုပ္ၾကတုံးကေတာ႔ အမွန္အကန္ပါဘဲ။

ထည္႔ေပးသူကလဲ အမွန္တကယ္ထည္႔ေပး၊

၀ယ္သူကလဲ အမွန္တကယ္ကုိ အားေပးၾကပါတယ္။

ဒါေပမယ္႔ ထည္႔တဲ႔ကံစမ္းမဲက အားလုံးနီးပါးေပါက္တယ္ ေပးရတယ္ဆုိေတာ႔လဲ

တစ္ခ်ိဳ႔ေသာသူမ်ားက ေရရွည္မွာ ႏွေမ်ာလုိ႔လာပါတယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မ်ဳိးမွာေတာ႔ အင္မတန္မွ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ေသာသူမ်ားက ဥာဏ္နီဥာဏ္နက္ေတြသုံးလုိ႔

“စားလဲစား ကုန္လဲမကုန္ေပ႔ေစနဲ႔”ဆုိတဲ႔ဇာတ္လမ္းေတြခင္းပါေတာ႔တယ္။

ထုံးစံအတုိငး္ ကလိန္ကက်စ္လုပ္ခ်င္သူမ်ားကေတာ႔ ကံစမ္းမဲကုိ

အမွန္အကန္ကေန အၾကံအဖန္ျဖစ္ေအာင္လုပ္ၾကပါေတာ႔တယ္။

 

ကနဦးကံစမ္းမဲစထည္႔စဥ္က ခုေပါက္ခုယူ ေငြသားကံစမ္းမဲကိုထည္႔ေပးပါတယ္။

အဲေတာ႔ေရာင္းေပးရတဲ႔ဆုိင္ေတြက သူတုိ႔မွာ ေရာင္းသာေပးရတယ္ဘာခံစားခြင္႔မွ မရဘူးဆုိျပီး

ျပႆနာရွာလုိ႔ထုတ္လုပ္တဲ႔သူေတြဆီကေန အခြင္႔အေရးေတြ ေတာင္းဆုိၾကပါတယ္။

အဲေတာ႔လည္း ေရာငး္ေပးတဲ႔ဆုိင္ပါ ရေအာင္ဆိုျပီးနည္းလမ္းေတြရွာေတာ႔

ခဲျခစ္ကံစမ္းမဲကုိ ထြင္လုိ္က္ၾကပါတယ္။

ခဲျခစ္ကံစမ္းမဲကေန  ေပါက္တဲ႔ေငြတုိ႔ ပစၥည္းတို႔ကို နီးစပ္ရာဆုိင္ေတြမွာျပန္ျပီးလဲခိုင္းပါတယ္။

လဲေပးတဲ႔ဆုိင္ကုိလဲ 10% တုိ႔ 15%နူန္းတုိ႔ကို၀န္ေဆာင္မူ႔အေနနဲ႔ျပန္ေပးပါတယ္။

အဲဒီေတာ႔လဲ သူလဲ ခဲျခစ္ ကိုယ္လဲခဲျခစ္ဆုိေတာ႔ စားသုံးသူပရိသတ္ၾကီးေတြအတြက္က

ခဲျခစ္ကံစမ္းမဲေတြက ရုိးသြားျပီလုိ႔ ဆုိျပန္ေတာ႔ စာလုံးဆက္တာေတြကို စလုိ႔ထြင္ၾကပါတယ္။

 

ဥပမာေပးရရင္

KOPAUK ဆုိပါေတာ႔။

ဒီအဂၤလိပ္စာလုံးေလးေတြကို တစ္လုံးစီခြဲလို႔ ေရာငး္တဲ႔ ဘူးေတြခြက္ေတြ အိတ္ေတြထဲမွာထည္႔ေပးထားလုိက္ပါတယ္။

KO ဆုိရင္ ငါးေသာင္းတုိ႔ ုKOP ဆုိရင္တစ္သိန္းတုိ႔

ျပီးရင္ KOPAUK ဆုိတဲ႔စာလုံးအျပည္႔ရရင္ ဆယ္သိန္းေပးမယ္တုိ႔ ဆယ္႔ငါးသိန္းေပးမယ္ဆုိေၾကျငာလုိက္ပါတယ္။

သူတုိ႔က K တုိ႔ O တုိ႔ A ဆုိတဲ႔စာလုံးေလးေတြကို အေရအတြက္ မ်ားမ်ားထည္႔ေပးလုိက္ပါတယ္။

P ရယ္ U ရယ္ဆုိတဲ႔စာလုံးေလးေတြကိုေတာ႔ ေလ်ာ႔ထဲ႔ပါတယ္။

P လုိစာလုံးမ်ဳးိကုိေတာ႔ တစ္လုံးထဲ ဘဲထည္႔ထားပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ ကလိန္ကက်စ္ပညာခန္းေတြစေတာ႔တာပါဘဲ။

ႏွစ္သစ္ကူ း အထူးအစီအစဥ္တုိ႔ မုိးရာသီကံစမ္းမဲတုိ႔ သီတင္းကြ်တ္လက္ေဆာင္တုိ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ

ေခါငး္စဥ္ေတြတပ္လုိ႔ ကံစမ္းမဲပြဲေတာ္ၾကီးကုိ ဖြင္႔လွစ္လုိ္က္ၾကပါတယ္။

ကံစမ္းမဲ ကုန္ဆုံးရက္ကိုေတာ႔ ထုတ္လုပ္တဲ႔ေန႔ကစလုိ႔  တစ္လ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္လ

ထားလုိ႔ ဘယ္ေန႔ေနာက္ဆုံး ဆုိျပီး ရက္သတ္မွတ္ေပးလိုိက္ပါတယ္။

U လုိစာလုံးမ်ဳိးပါတဲ႔ ပစၥည္းေသတၱာကို  အထက္ျမန္မာျပည္ဘက္ကုိသြားတဲ႔ဘက္(ဥပမာ တရုပ္ျပည္နယ္စပ္ဘက္က မူဆယ္တုိ႔ ကခ်င္ျပည္နယ္ဘက္က ပူတာအုိတုိ႔ အိႏၵိယနယ္စပ္ တမူးဘက္တုိ႔)ကုိထည္႔။

ေနာက္တစ္လုံး P ကိုေတာ႔ ေအာက္ျမန္မာျပည္ဘက္က ေခါင္တဲ႔ေနရာ ေရး ဘိတ္ ထား၀ယ္ ေကာ႔ေသာင္းတုိ႔ ကိုးကိုးကြ်န္းတုိ႔လုိ ဆန္႔က်င္႔ဘက္အရပ္ကုိ သြားတဲ႔အထဲမွာထည္႔ပါတယ္။

 

အဲေတာ႔ စာလုးံစုံမွ ကံစမ္းမဲေပါက္မယ္ဆုိေတာ႔ ေတာင္တစ္လုံးေျမာက္တစ္လုံးနဲ႔ဘယ္လုိမွအခ်ိန္မွီမေပါက္နုိင္ေတာ႔ပါဘူး။

တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ႔လဲ P လိုတစ္လုံးထဲပါတဲ႔ စာလုံးမ်ဳိးကုိ ေတာ္ေတာ္နဲ႔မထည္႔ဘဲထား။

ကံစမ္းမဲပိတ္ခါနီးအခ်ိန္မွထည္႔ေပးလုိက္ပါေတာ႔တယ္၊။

အဲေတာ႔ ကံစမ္းမဲကာလသာကုန္သြားတယ္။

အျမင္႔ဆုံးဆုၾကီးေပါက္တဲ႔သူကစာလုံးအစုံမရတဲ႔အတြက္ထြက္မလာေတာ႔ပါဘူး။

“ေပးကားေပး၏မရ” ဆုိတာ ဒါမ်ဳိးကို ဆုိလုိတယ္ထင္ပါရဲ႕ေနာ္။

 

ေနာက္သူတုိ႔ကံစမ္းမဲထည္႔ထားတဲ႔ပစၥည္းေတြကလဲ ပုံမွန္ေရာင္းနုိင္တဲ႔ပမာဏထက္ပုိျပီးထုတ္ထားတဲ႔အတြက္

ေတာ္ေတာ္နဲ႔မကုန္နုိင္တာမွ ကံစမး္မဲကာလျပီးဆုံးလုိ႔အေတာ္ၾကာတာေတာင္ထည္႔ထားတဲ႔မဲေတြက ထြက္လာေနတုန္းပါဘဲ။

အဲဒီမွာျပႆနာစတာကေတာ႔ သူတုိ႔ပစၥည္းကိုေရာင္းေပးတဲ႔ဆုိ္င္ေတြမွာပါ။

ကံစမ္းမဲကာလျပီးသြားျပီဆုိတာကုိ မသိလုိက္တဲ႔ဆုိင္က သူဆီမဲေပါက္လုိ႔လာလဲတာေတြကုိ လက္ခံထားလုိက္ပါတယ္။

တစ္ခါတစ္ေလ မဲလာလဲေပးမယ္႔၀န္ထမး္က မွန္မွန္မလာ အခ်ိန္မီမလာတာလဲရွိပါတယ္။

တကယ္လဲမဲလဲၾကျပီဆုိေရာ

ရက္လြန္သြားလုိ႔လဲမေပးတာတုိ႔၊

စာလုံးကမပီသလုိ႔ လဲမေပးတာတုိ႔၊

စာရြက္ကအျပည္႔အစုံမပါလုိ႔ လဲမေပးတာတုိ႔ျဖစ္လာတဲ႔အခါမွာ

ထုတ္လုပ္တဲ႔ ပုိင္ရွင္နဲ႔ မဲလဲေပးထားတဲ႔(ေငြစုိက္ေပးထားတဲ႔)ဆုိင္ရွင္ၾကားမွာေျဖရွင္းလုိ႔မရတဲ႔ျပႆနာက ၾကီးလာပါေတာ႔တယ္။

အဲေတာ႔လဲဆုိင္ရွင္ေတြမွ အသားလြတ္နစ္နာေတာ႔ ကံစမ္းမဲပါတယ္ဆုိရင္ ေရာင္းမေပးခ်င္ၾကေတာ႔ပါဘူး။

ေရာင္းေပးတယ္ဆုိျပန္ရင္လဲ မဲလဲေပးဘုိ႔လာရင္ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္လဲမေပးေတာ႔ပါဘူး။

အလြယ္တကူဘဲ ကုမၼဏီမွာသြားလဲရမယ္ဆုိျပီး လမ္းလႊဲေပးလိုက္ပါတယ္။

ေပါက္တာက တစ္ရာ အလြန္ဆုံးမွတစ္ေထာင္ သြားရလာရလုိ႔ ကုန္မွာနဲ႔မကာမိေတာ႔ ကံစမး္မဲအေပၚစိတ္ကုန္လုိ႔လာၾကပါတယ္။

 

ေနာက္အခုေခတ္ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္လုိ႔အမည္တပ္တဲ႔ေခတ္ၾကီးမွာေရာင္းသူေတြက

တစ္ေယာက္ထက္တစ္ေယာက္ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ေရာင္းနုိင္ဘုိ႔ ေပသီးေတြေခါက္ၾကပါတယ္။

အေရအတြက္မ်ားမ်ား၀ယ္ရင္ ေစ်းေလ်ာ႔တယ္ အဲေတာ႔ မ်ားမ်ား၀ယ္ေစ်းေလွ်ာ႔ေရာင္းေပါ႔။

ကံစမ္းမဲေတြပါတယ္။

ေစ်း၀ယ္ထိအေရာက္မခံေတာ႔ဘူး။

မဲေတြကို ကိုယ္တုိင္ခြာလုိ႔ေဖာက္။

ရလာတာေတြကို ျပန္တြက္ ျပီး အရင္းထဲကႏုတ္။

ကုမၼဏီက သတ္မွတ္ထားတဲ႔ေစ်းထက္ေရာ႔သထက္ေရာ႔ေအာင္ေလွ်ာ႔လုိ႔

ေစ်းေလွ်ာ႔ေရာငး္……ဆုိတာေတြကို လုပ္ၾကပါေတာ႔တယ္။

(ဒါေၾကာင္႔လဲ တုံမမေတြ႔ခဲတဲ႔ဆုိင္က ကံစမး္မဲေတြခြာထားတာကိုေတြ႔ရတာေပါ႔။)

 

ေနာက္တစ္မ်ဳိးကေတာ႔ အထူးအစီအစဥ္ေပါ႔။

သူတုိ႔ေရာင္းထားတဲ႔ပစၥည္းက ဘူးခြံတုိ႔ ကဒ္ျပားအခ်ပ္တုိ႔ တံဆိပ္ပါတဲ႔အိတ္တုိ႔ဘယ္နွစ္ခုနဲ႔အတူ

ကံစမ္းမဲပါ၀င္ ဆင္ႏြဲနုိင္ပါသည္ဆုိျပီး ထြင္ၾကျပန္တာေပါ႔။

သာမန္လူေတြကေတာ႔ အိမ္ရွိတာေလးကို ထည္႔တာေပါ႔။

တကယ္႔စီးပြားေရးေစ်းကြက္ကို ေပါက္တဲ႔သူေတြကေတာ႔ ပစၥည္းေတြကို ေလးငါးသိန္းဘုိး၀ယ္

လုိ႔ အစုလုိက္အပုံလုိက္ထဲ႔ၾကတာေပါ႔။

တစ္ခ်ဳိ႔ၾကေတာ႔လဲ ပုလင္းခြံအိတ္ခြံ ဂ်ဒ္စကၠဴတုိ႔ စကၠဴအေဟာင္းေရာငး္တဲ႔ဆိုင္ေတြကေနျပီး

ပိႆခ်ိန္ထက္ပုိတဲ႔ေစ်းနဲ႔ ၀ယ္ၾကပါတယ္။

(ျခင္ေဆးေခြဂ်ဒ္ခြံလုိဟာမ်ဳးိေတြေပါ႔)

တကယ္၀ယ္ျပီး စီးပြားေရးဆန္ဆန္လုပ္တဲ႔အခါ အမွန္အကန္လုပ္တဲ႔ကုမၼဏီနဲ႔ေတြ႔ေတာ႔ ေထာေပါ႔။

အင္လုပ္တဲ႔ ကုမၼဏီနဲ႔ေတြ႔တဲ႔သူကေတာ႔ ေငြကုန္လူေမာအျဖစ္ကို ၾကဴံရပါေတာ႔တယ္။

 

စီးပြားေရးလုပ္ၾကတဲ႔အခါသူ႔ထက္သူ သာေအာင္ စိတ္၀င္စားေအာင္ အခြင္႔အေရးေတြေပးလုို႔

ေဖာက္သည္ကို ၀ယ္ခ်င္ေအာင္ဆြယ္ၾကပါတယ္။

အဲဒီအခါမွာ တကယ္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္နဲ႔ေစတနာပါပါလုပ္တဲ႔ ကုမၼဏီက ေစ်းကြက္ထဲမွာခုိင္မာလုိ႔

ေရာင္းအားေတြတက္ျပီး လန္းပါတယ္။

 

သူမ်ားေပၚမွာတနပ္စားဥာဏ္မ်ားခ်င္တဲ႔စိတ္နဲ႔ ေဖာက္သည္ကို လိမ္တဲ႔ကုမၼဏီေတြမေတာ႔

အစက ဟန္မပ်က္ေလးေရာငး္လုိ႔ရေနရာကေန အဲလုိ အၾကံအဖန္လုပ္ခ်င္တာကုိလူမိသြားေတာ႔

လူေတြက ေစတနာပ်က္ျပီး ေရာင္းအားေတြပ်က္လုိ႔ ဂြမး္ကုန္ပါတယ္။

 

ကိုယ္႔ေစတနာကိုယ္႔အက်ဳိးေပးဆုိတာလုိ႔ဘဲ

မွန္မွန္ကန္ကန္ ကံစမ္းမဲထဲ႔လုိက္လို႔ အလန္းဇယားေတြပြင္႔ျပီးေရာင္းအားတက္သြားတဲ႔သူေတြရွိသလုိ
အၾကံအဖန္ေတြမ်ားတာေၾကာင္႔ ကံစမ္းမဲ႔နဲ႔ဖြင္႔မွ အဂြမး္ဇယားေတြနဲ႔လြင္႔သြားသူေတြလဲတပုံတပင္။

 

ေသခ်ာတာတစ္ခုေျပာရရင္ေတာ႔ ဘယ္သူမွ ကိုယ္႔အိတ္ထဲကေန အပုိထြက္တဲ႔ကိစၥမလုပ္တာပါဘဲ။

အထူးသျဖင္႔စီးပြားေရးလုပ္ေနတဲ႔သူေတြပုိဆုိးေပါ႔။

အဲေတာ႔ ကံစမ္းမဲ ပါတယ္ဆုိကုိ စ၀ယ္လုိက္က တည္းက ကိုယ္႔ထဲက အရင္စပါသြားျပီဆုိတာကို

သေဘာေပါက္တယ္ဆုိရင္ျဖင္႔……………………………………

ကိုေပါက္လက္ေဆာင္အေတြးပါးပါးေလး

(1-8-2011)