ဇရပ္
ခနေလာက္ရပ္ၾကည့္တယ္
ငါ့အမိုးက ၀ုန္းဒိုင္းၾကဲအသံေတြေၾကာင့္  ျပန္ထြက္သြားတယ္။
ခနေလာက္နားၾကည့္တယ္
မလံုျခဳတဲ့ ငါ့အကာအရံေတြေၾကာင့္ ညီးတြားၾကတယ္။
ခနေလာက္ ေနၾကည့္တယ္
ယိုင္နဲ့နဲ့ၾကမ္းခင္းေတြေၾကာင့္ ဆဲဆိုၾကတယ္။
ငါ့အမိုးေတြျပဳျပင္ အကာအရံေတြဖာေထး
ၾကမ္းခင္းေတြ အေကာင္းအတိုင္း ျပန္ဆင္ထားမိတယ္။
ခနေလာက္၀င္တည္းၾကတယ္
တိတ္ဆိတ္လြန္းေတာ့ ေျခာက္ျခားစရာတဲ့
ထြက္သြားၾကျမဲ။
ဒီေနရာမွာ ငါတစ္ဦးတည္း ငုတ္တုတ္
ဘယ္သူမွမလာ လက္လဲမခံေတာ့
ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကို အပိုင္းပိုင္းခုတ္
ထင္းလုပ္ မီးရိွု  ့ျပီး အခ်မ္းေျဖၾကတယ္..
ေၾသာ္…..လူ့ အလိုနတ္မလိုက္ႏိုင္ျခင္းပါလား။
Leave Comments
								 Email me whenever there is new comment
								
																
Copyright © 2022 PoemsCorner. All rights reserved. Terms of Service
                                           	
                                    		
                                        


