အဆုံးစမဲ့ ဘဝခရီးၾကမ္း

အေလ်ာ့ေပးလုိက္တဲ့

ဘဝေကာင္းကင္ေပၚက

ဝဲပ်ံေနတဲ့ စြန္ဟာ

မွန္စာတုိက္ထားေပမဲ့

မာနကုိ ခဝါခ်လုိ႔

ရစ္လုံးေနာက္ကုိ လုိက္ခဲ့ရတယ္..။

 ဒါေပမဲ့…. ဘဝဆုိတာ

ကာလာမ်ားတဲ့ ေကာင္းကင္က

ပန္းခ်ီကားလည္း မဟုတ္သလုိ

စကၠဴစြန္လည္း မဟုတ္ဘူးေလ….။

ႏူးညံ့စြာနဲ႔ ယုယုယယ

ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ထားတဲ့

ဘဝဆုိတဲ့ ပုံရိပ္ထဲက

ခႏၱီလြင္ျပင္မွာ

သည္းမခံႏုိင္ျခင္းေတြ

ျဖစ္လာေပမဲ့ ႏႈတ္ဆိတ္လုိ႔

ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ဖန္တီးခဲရတယ္..

ဒါေပမဲ့… ဘဝဆုိတာ

ဂိတ္မရွိတဲ့ တံခါးတစ္ခ်က္ပဲေပါ့..။

အရြယ္ေရာက္လာတဲ့

ဘဝဇာတ္အိမ္ထဲ

ဇာတ္လုိက္လုပ္ရင္း

မဖြင့္ဖူးခဲ့တဲ့ မီးခလုတ္တခ်က္ကုိ

လွ်ဳိဝွက္ခ်က္ ေသာ့ခ်က္

သံေယာဇဥ္ဆုိတဲ့ ၾကဳိးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔

တြယ္တာတတ္ခဲ့တယ္…

ဒါေပမဲ့… ဘဝဆုိတာ

အဆုံးစမရွိတဲ့ ခရီးတစ္ခုေပါ့..။

မုိးမျမင္ ေလမျမင္တဲ့

တိမ္တုိက္ေတြၾကားက

ၾကဳိးႏွစ္ေခ်ာင္းရဲ႕ စိတ္ကူယဥ္ဆန္တဲ့

အိပ္မက္ေတြထဲ ခ်ဳိျမိန္လြန္းေသာ

သစၥာမုိးေတြကုိ ေသာက္သုံးခဲ့ၾကတယ္..

ဒါေပမဲ့ ဘဝဆုိတာ အိပ္မက္ထဲက

ရုန္းထလာတာမွ မဟုတ္တာေလ…။

ဘဝဆုိတာ ဖြားျမင္လာကတည္းက

ထိခုိက္လြယ္တာဆုိတဲ့ နိယာမတစ္ခုဟာ

မွန္ေနေပမဲ မာနကုိ ခဝါခ်လုိ႔

ဥေပကၡာေျခလွမ္းေတြနဲ႔

အေထာက္ကူ လက္ကုိင္ တုတ္ကုိ

အေဖာ္ျပဳလုိ႔ ထြက္ခြာခဲ့ရတယ္..

ဒါေပမဲ့… ဘဝဆုိတာ

တည္ေဆာက္ျပီးမွ ထြက္ခြာဖုိ႔

လြယ္တာမွ မဟုတ္တာ…။

မ်က္လုံးတဖက္ ကန္းသြားတဲ့

ဘဝရင္ခြင္ထဲ ေျခာက္ေသြ႔ေနတဲ့

သစ္ပင္ၾကီးတစ္ခုလုိ ေနထုိင္ရင္း

က်ဆုံးသြားတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ရဲ႕ ပုံရိပ္ေတြကုိ

အေတြးအိမ္မွာ တဖန္ေမြးဖြားရင္း

က်လာတဲ့ မုိးစက္ေတြကုိ

ေသာကေရကန္ထဲ သြန္းေလာင္းမိတယ္..

ဒါေပမဲ.. ဘဝဆုိတာ

ေကြကြင္းျခင္းရဲ႕ အဆုံးစမဲ့

ေကာင္းကင္ၾကီး တစ္ခုေပါ့…။

တကၠသုိလ္ျမတ္မင္း