ဓမၼေတးသံေတြကို တဝီးဝီး ၾကားေနရတယ္
တနလာၤအၿဖဴကလည္း ေႏြတလူလူမွာ ဆုေတြေတာင္းလုိ႔
ကိုယ္ပိုင္ သကၠရာဇ္ (၃၀) ေက်ာ္ခ်ိန္မွာ တစ္ကိုယ္ရည္ဖြဲဖြဲရြာတယ္
ေကာင္မေလးရယ္ ..
ဘယ္လို ႏွင္းရာသီမ်ိဳးက်မွ .. ၿမိဳ႕တံခါးက ပြင့္မွာလဲ
နက္ၿဖန္ခါမဟုတ္ရင္ေတာင္ နက္ၿဖန္ခါမွာ ၿပန္လာပါ
နင့္နာမည္ေလး ရနံ႕ တဝူးဝူးကို
သင္းကြဲ ဘီလူးၾကီးလို ငါ .. ေအာ္ေခၚေနမိတယ္။

တခ်ိဳ႕အလြမ္းေတြက ေတာ္ရံုတန္ရံု ဒိုေရမီဖာ နဲ႔ မရဘူး
တၿခားကဗ်ာဆရာေတြလိုလည္း ပင္လယ္ကို ပြတ္သီးပြတ္သပ္ မလုပ္ခ်င္ဘူး
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မိုးကေလးညိဳလိုက္ၿပီး ၿပန္ဆင္ၿခင္တယ္ ..
ေသခ်ာတယ္ ေကာင္မေလးရယ္ ..ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ လြမ္းတယ္ ..။

အုတ္နဲ႔ စီထားတဲ့ နတ္ဆိုးနီနီမ်ားကလည္း
တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ၿပားလ်ားၿပီး လာရပ္မေနဘူး
တကယ္ေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး .. ဘာမွမရွိလုိ႔ ဘာမွကို မရွိဘူး
ေနာက္ဆံုးမွာ .. ဥကၠာပ်ံ တစ္ခဲလို စုန္းဝုန္း နစ္ၿမဳပ္ဖို႔
(မွတ္မွတ္ရရၾကီး ..) ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၉ ကို ငါ့ ဓားေကာက္နဲ႔ ထစ္လုိက္တယ္. ..။ ။

တာရာမင္းေဝ

/* စာေရးဆရာမ အစ္မ မေနာ္ဟရီ ရဲ႕ ကၽြန္မခ်စ္ေသာကဗ်ာမ်ား ဆိုတဲ့ေနရာက သူသည္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ ၿဖစ္သည္  ဆိုတဲ့ post က ဖတ္ခြင့္ရၿပီး တစ္ဆင့္ ေဖာ္ျပတာပါ */