“ေညာင္ပင္တေစၦ ေ၀ေလးေလး
နင္ ဘယ္ကိုင္းမွာ ေန…”
အသံျပဳရုံနွင့္ ေၾကာက္လန္႕ေနရသလား
ႏြယ္အဆင္းေတြနွင့္ ဘ၀င္ က ပ်က္ရခ်ည္
ေမွာ္ခ်ည္မွ်င္ေတြနွင့္ ေတြးရခ်ည္
တိတ္ဆိတ္မႈေတြနွင့္ ညိႈ႕ရခ်ည္
အျမင္ေတြၾကားမွာ ဒ႑ာရီဆန္လိုက္ေသးတယ္
ရုကၡစိုးက အုပ္ထိန္းသူ အသြင္
၀ိညာဥ္ေတြက လွည့္စားတစ္ခ်က္
ဖုတ္သဘတ္ေတြက ေျပးလႊားတစ္ဖက္
ေခြးတစ္သိုက္က အအူ… မျပတ္
၀ံပုေလြမ်ား ေပ်ာ္ျမဴးၾကတယ္
လျပည့္ညက သည္းေျခပ်က္စရာေတြနွင့္ရယ္
ရြာအ၀င္ ေနေဆာင္းတစ္ခ်ဳိ႕မွာ
ခပ္သုတ္သုတ္နွင့္လွမ္းရတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ား
ပုံတိုပတ္စေတြနွင့္ ေခ်ာက္ရတဲ့ ညသန္းေခါင္ပုံျပင္မ်ား
ေနာက္ေက်ာက ေျခသံေတြနွင့္ အရိပ္ေတြမ်ား
ေလသံတိုးတိုးမွာ …. ရွဲရွဲသံေလးမ်ား
လိပ္ျပာလြင့္စင္… ေၾကာက္ေသးေပါက္ခ်င္တယ္
ေနာက္ ….. မေခ်ာက္ပါနဲ႕… ဆိုၾကျမဲပါ…
နံနက္ခင္းမွာ ေနျခည္တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ေပါက္နွင့္
ဆည္းလဲသံတစ္ခ်ဳိ႕နွင့္ အၾကည့္တစ္ခ်က္က ေကာင္းပါတယ္
“လက္ပံပင္ ဆရက္က်” သတဲ့လား
က်ီးကန္းတစ္သိုက္က ဆူညံအျပည့္နွင့္
ေပ်ာ္စရာေတြကို ဇာတ္ခင္းရွာေနတယ္
ေညာင္သီးေတြက တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြက်လိုက္
ေျမတလင္းက ေညာင္သီးပဲ့ေၾကြစေတြနွင့္
အလွဆင္ထားလိုက္တာ ဆည္းဆာအားလုံးကို
ိပိုင္စိုးမယ့္ ေမွာ္၀င္ပိုင္ရွင္လားကြယ္….။      ။

နရီထက္
( ၀၅ ၊ ဒီဇင္ဘာ ၊ ၂၀၁၁ )