မိုးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္ ေလဆန္မခြင္းလည္း
အေတာင္ကိုကား ေလလာရာအရပ္
ရင္ကို ေကာ့ဆန္႕ ေျခဖ်ားေထာက္လို႕
ေျမျပင္မွာေတာ့ မနိမ့္မျမင့္ ပ်ံတတ္ေလတယ္
ေရထဲငုပ္လွ်ိဳး ေဖ်ာက္တတ္တဲ့ ပဥၥလက္
မက်င့္တတ္လည္း အလွဆုံးဂေဟဆက္
ဆန္းဆန္းျပားျပား အကအလွနွင့္
မ်က္ေစ့ၾကည္ေအာင္ေတာ့ သူ ကူးျပတတ္တယ္
စြန္ရဲ လင္းယုန္ သူတို႕လို မာန္္မထုတ္လည္း
အသံတစ္ခုေလာက္နဲ႕ ရန္သူကို အားျပဳတတ္တယ္
ျခံလုံေအာင္လည္း ထိန္းတတ္တယ္
အၾကည့္တစ္ခ်က္နွင့္ စိတ္ဆိုးလြယ္တဲ့ ဟန္ပန္က
ခ်စ္စရာ့ ကေလး အသြင္ပါ
ျခံသာေအာင္လည္း ေနျပတတ္တယ္
ေကာင္းကင္ တက္ပ်ံေတာ့မယ္ အလွေတြနွင့္
အို… ေငြငန္းျဖဴရယ္….။      ။

နရီထက္
( ၂၁ ၊ ဇန္န၀ါရီလ ၊ ၂၀၁၂ )