ဒီရုပ္တုဟာ ဒီကဗ်ာရဲ႕ေခါင္းစဥ္ပဲ
အာဒံနဲ႔ဧ၀ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အဖိုးနဲ႕အဖြားပဲ ျဖစ္ျဖစ္
အေဖနဲ႔အေမပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္နဲ႔မင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေၾကာင့္
အေသြးအသားေၾကာင့္
အဓိပၸာယ္ဖြင့္ရခက္တဲ့ တစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္
သူေတာ္စင္ေတြတားျမစ္တဲ့
မစားေကာင္းတဲ့သစ္သီးဆိုလည္း
နယ္လြန္ရပ္မွာ
တစ္သိမ့္သိမ့္စီးေမ်ာဖို႔
တစ္ခ်ိန္တစ္ခါမွာေတာ့
ဒီတြင္းနက္ထဲ
ဒီမီးလွ်ံထဲ
ခ်စ္သူတို႔
လက္ခ်င္းခ်ိတ္ ခုန္ခ်ဖို႔အသင့္ရယ္။
ေနာင္တရေနစရာမလို
ရံႈ႕ခ်ေနစရာမလုိုု
ဒါက ျမင့္ျမတ္ျခင္းမဟုတ္သလို
ယုတ္ညံ့ျခင္းလည္း မဟုတ္ဘူး
ဒါက ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြကိုခ်ည္း
ေဆာင္က်ဥ္းလာမွာမဟုတ္သလို
၀မ္းနည္းျခင္းေတြကိုခ်ည္း
သယ္ေဆာင္လာမွာမဟုတ္ဘူး
အိုး…..ဒါက အငန္ဓာတ္ကဲေနတဲ့
ပင္လယ္ေရကြဲ.
ေသာက္ေလေသာက္ေလ ငတ္မေျပတယ္။