ထိုးဇာတ္နဲ႔ အရွိတရားေပါ့
ပံုတူလူသားႏွစ္ေယာက္လို တစ္ေယာက္ကို
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေၾကာင္စီစီ
ၾကည့္ၿပီးဆက္သြားၾက
ဗီယက္နမ္..အို ဗီယက္နမ္
ဘယ္ဗီယက္နမ္ဟာ ဘယ္သူ႕အတြက္ ဗီယက္နမ္
ငုရင္ဗန္ထရြိဳင္း
ဟႏြိဳင္းကို ညဗံုးႀကဲခရီး
စကားလံုးဗံုးေတြ ရုပ္ပံုစစ္ရဟတ္ယာဥ္ေတြ
သစၥာမရွိတဲ့ ငါ့လက္ေမာင္းမွာ မင္းအိပ္စက္ပါ အခ်စ္ရယ္
              ၀ ဟ ေအာ္ဒင္
မင္းမွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္၊ ငါ့မွာလည္း အျပစ္ရွိတယ္
မ်က္ႏွာဖံုးမခြာရဲ႕တဲ့ အူေခြေတြနဲ႔ တုပ္ေႏွာင္လို႔
ႏွလံုးသားဗံုးတစ္လံုးနဲ႔ (တစ္က္တစ္က္တစ္က္တစ္က္)
အေသခံေဖာက္ခြဲေရးသမား ရန္သူ႕ေသနတ္ေျပာင္း၀ထဲ
ပန္း၀ါေလးတစ္ပြင့္ ထိုးထည့္လုိက္တယ္
အေကာင္းျမင္၀ါဒနဲ႔ ေသေၾကမႈစာရင္းကြာဟ
ၾကည့္သူနဲ႔ အၾကည့္ခံၾကားမွာ
မီဒီယာရဲ႕ ဇာတ္အိမ္အကြက္အကြင္း
ကမၻာႀကီးက ၾကည့္ေနတယ္
ကမၻာႀကီးက ၾကည့္မေနဘူး
ကမၻာႀကီးက ေနမၾကည့္ဘူး
အျမင္အာရံုေၾကာထဲ ခဲေနတဲ့ပံုရိပ္ေသေတြ
ဘုရင့္ေနာင္ရဲ႕ လက္မထိပ္ကေနအဆံုးထိ
စိုက္၀င္ေနတဲ့သံတစ္ေခ်ာင္း

လက္တစ္ေခ်ာင္းကို ႏွစ္ေခ်ာင္းျမင္တာနဲ႔
ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ေခ်ာင္းတည္းျမင္တာ
ဘယ္ဟာပို အျပစ္ႀကီးလဲ

ငါ့ကို ဒီေနရာမွာပဲထားရစ္ခဲ့ပါ
ငါ့ကို ပစ္မသြားၾကပါနဲ႔

ရွင္ ကၽြန္မခံစားခ်က္ေတြကို အသိအမွတ္မျပဳေတာ့ဘူးလား
ကၽြန္မခံစားရတာေတြကို ရွင္……..

သာမန္ေန႔စဥ္ျဖစ္ရပ္တိုင္းဟာ
သာမန္ေန႔စဥ္ ျဖစ္ရပ္တိုင္းသာဆိုရင္….

အယူ၀ါဒတစ္ခုကို ထမ္းပိုးထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းမႈလား
အဲသလိုအဆံုးသတ္မ်ိဳးကေန အခုထိနလံမထူႏိုင္ေအာင္
အမွန္တရားဆိုတဲ့ ငနဲနဲ႕ အီစီကလီ
လြတ္လပ္မႈကေန လြတ္လပ္ခြင့္လုိခ်င္သတဲ့
ကံၾကမၼာဟာ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့
ရက္စက္တဲ့ အဂၤ ါတစ္ေခ်ာင္းပဲ

မရွိျခင္းထဲ၊ ပယ္ျခင္းထဲမွာ
ကၽြန္မလို အရိပ္ေတြလိုက္ရွာရ

ကၽြန္မဟာ ဟာ ဟာေနတယ္
ဟာေနတဲ့ ကၽြန္မဟာ ဘာဟာေနလဲမသိရ

တစ္ေန႔ေန႔မွာ ျမင္းျဖဴႀကီးစီးလုိ႔
(အဲေလ။ ဟုတ္ေပါင္) ကားျဖဴႀကီးစီးလို႔
ကၽြန္မရဲ႕ ႏွလံုးသားေျခတစ္ဖက္ကို
သူ႕ဆႏၵဖိနပ္တစ္ဘက္နဲ႔ စြပ္ၾကည့္မယ္
အဲဒီ ေရႊမင္းသားေလး…….
အဲဒီ သတိုးသားေလး……..
အဲဒီ သူတို႔သားေလး……..

ရွင္ဟာ ေယာက္်ားလား
ရွင္ဟာ ေယာက္်ားမဟုတ္ဘူးလား
ရွင္ဟာ ေယာက္်ားတို႔ အလုပ္မစြမ္းႏိုင္ဘူးလား

အို….သဘာ၀နဲ႔ မဆိုင္လိုက္ေလ
ႏို႔…သဘာ၀ဆိုတာဘာလဲ

ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္ေျပာသလို
ဗ်တ္၀ိထံမွ အစီရင္ခံစာေပးပို႔ျခင္း

ဤကိစၥကို သင္ဆက္ဖတ္ရန္ စိတ္၀င္စားပါသလား

လွ်ပ္တစ္ျပက္ ၀င္ေရာက္လာတဲ့ ေၾကာ္ျငာကို
မိမိတို႔ဘက္မွ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ပါ

မသိရ၊ ႀကိဳတင္မသိရ
မသိလည္းရတယ္
ရလည္းမသိ
(ဒါဆိုဘာသိသလဲ
ႀကိဳတင္အသိေပးထား)

သိမႈေဗဒကို ေက်ာက္ဒိုးတစ္လံုးလိုပစ္ၾကစို႔
ေက်ာက္ဒိုးခ်င္းရိုက္ၾကစို႔
သိတယ္ဆိုတာဘာလဲ

အေမမေသခင္ အေမပဲသိတဲ့
သမီးနဲ႔ သမီးပဲ သိတဲ့အေမ့ပံု
ဓာတ္ပံုရိုက္ခ်င္လို႔
ကင္မရာတစ္လံုး လီဆယ္ယူခဲ့တယ္

“မိန္းမဆိုတာ
မွိန္းနဲ႔ ထိုးၿပီးမ, ထားတာလား”

ကၽြန္မရဲ႕ နံၾကားကရွင္ထိုးသြင္းတဲ့လွံေသြးနဲ႔
ရွင့္ကို ကၽြန္မေပြ႕ဖက္ေခၽြးသိပ္ေပးပါ့မယ္

ေသခ်ာမႈကို ေသခ်ာမွန္းသိတဲ့ရယ္သံနဲ႔

တစ္ကုိယ္လံုးေပါက္ကြဲသြားေအာင္
ေအာ္ရယ္ပစ္ခ်င္လိုက္တဲ့ ျမဴဟာထူထပ္တယ္
စၾကာ၀ဠာဆိုင္ရာသိမႈ အမွားမ်ားအတြက္

ငါဟာ ငါ့အေရျပားၿဂိဳဟ္ေလးထဲမွာ ျပစ္ဒဏ္က်ခံရမွာလား

လိုခ်င္ရင္ေျပာေပါ့ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး
စိတ္တိုင္းက် ထပ္တူထပ္မွ်ျဖစ္ေစရမယ္

သူ႔ကို အားလံုးမုန္းၾကတယ္
အဲဒီအမုန္းနဲ႔ပဲ သူတို႔ဘ၀ေတြဟာ
အတိုင္းအတာ
တစ္ခုအထိ လြတ္ေျမာက္သြားၾကတယ္

ကိုယ့္ဘ၀မွာ ကိုယ့္ၾကမၼာနဲ႔ ေနထိုင္ခြင့္အတြက္
ကိုယ့္အဂၤ ါတစ္ခုခုကိုျဖတ္ပစ္ေပးလိုက္ရမွာလား

ငါေသရင္ေႏြရာသီမွာ ဆီးႏွင္းသည္းသည္းက်လိမ့္မယ္

အဲသလိုေသျခင္းမ်ိဳးဟာ ၾကည့္သူအတြက္
ေတာင္ (ေတာင့္) မခံႏိုင္ဘူး
အသုဘက ျပန္လာေတာ့ကၽြန္မ၀မ္းနည္း
တာဟာ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မအတြက္
မဟုတ္ပါဘူး
သူရွိတုန္း သူ႕အသိထဲမွာကၽြန္မ
ကိုကၽြန္မ ကၽြန္မအျဖစ္ကၽြန္မ
မျပႏိုင္ခဲ့ျခင္းပဲ

ဘ၀ဆိုတာ အၿမဲ
ႏြမ္းရဲသူအတြက္ စမ္းသပ္ပြဲ

အရူးဟာ အမ်ား
သူ႕ကို ရူးမွန္းသိေအာင္
သူ႕စိတ္သူအျခားနည္းနဲ႔ ထိန္းရင္းနဲ႔

ငိုေၾကြးသံဟာ တစ္ခ်က္ပဲ
ပဲ့တင္ဟာရွည္လ်ား
……………………………………………

“ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိခ်င္ရင္
မွန္တစ္ခ်က္ေပးလိုက္ေပါ့” တဲ့

ဒါဟာမေထြျပားတဲ့
ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မအေတြး

ဒုတိယခေလး သူမ မ,ရခ်င္ပဲရသြားေတာ့
သူမသားအိမ္ အ,သြားတယ္
ဘယ္မွာလဲ ဘုရားသခင္
အို……အဲဒါဘုရားသခင္လား….

စပ္ခ်ဳပ္ထည္လို ဘ၀မွာရရာနဲ႔

ဒါဟာခစ္သမိုင္းလား ဒါဟာ
ဘယ္သူ႔ခိုးခုိး ခစ္ခစ္လဲ
လူစစ္စ္(?)ေတြကို ယူသံုးပစ္လိုက္တာ
ယူဟာေလ

အမွတ္ရမႈထဲကပတ္
ေဘထုပ္ေတြထဲက ေဘတံု႔
ပံု
“သမိုင္းဟာ ဘာသင္ေပးလဲဆိုတာ ကၽြန္မရွင္းျပပါရေစ
သမိုင္းဟာ သင္ၿပီးရင္းသင္ရင္းပဲ”
                                         -ဂါးထရုဒ္ စတိုင္းန္
“ပစၥဳပၸန္အေပါက္ႀကီးထဲ ခုန္ခ်ရင္းခုန္ရင္းပဲ”
            -အမည္မသိ

ဧရာ၀တီျမစ္ရဲ႕ ရိုက္ခတ္သံဟာ
ကၽြန္မသားအတြက္ အိုေအးေအ့ပဲ

ေခ်ာင္းၾကည့္သူဟာ ျမင္သမွ်အေပၚ
ဘာမွမတတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး

သားေလး၀မ္းက ကၽြတ္ကၽြတ္ခ်င္းပဲ
ပစ္လိုက္တဲ့မိုးႀကိဳးေတြ
ကၽြန္မတစ္ကိုယ္လံုးဟီးလို႔

သူ႕ေနာက္မွာ အသံတစ္ခု
ေနာက္ေယာင္ခံေနတယ္လို႔ အၿမဲေၾကာင့္က်
ဒါေပမယ့္ သရဲကားပဲၾကည့္ၾကစို႔

ဘ၀တည္ေဆာက္မႈဆံုးရံႈးခဲ့တာ
ဘယ္ေပတံလဲ

ဇာတ္လမ္းေျပာနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ
ထိုးဇာတ္ဆင္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ
ငါတို႔ အ, ခဲ့ၾက ငါတို႔ န, ခဲ့ၾက
ငါတို႔ရခဲ့ၾက
ဆြံ႕အ, နားမေၾကား မ်က္ႏွာျပင္ေတြ
သူတို႔ အခိုင္အမာက တုတ္က်င္တူးခဲ့ၾက
စာအုပ္ဟာ ပြင့္သြားတယ္

“ရဲသူခုန္ဆင္း”တဲ့
ေလထီးရဲ႕ အရည္အေသြးဟာ ကိုယ့္သတၱိပဲ

“နံရံ” ကို “ႏံုရံ”လို႔ ေရးမိသတဲ့
အဲဒါကို မျပင္ေတာ့ဘူးတဲ့
လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ အၾကမ္းဖက္ (ဖတ္)မႈမ်ားရဲ႕
ႏြား(ရိုင္း)မိတ္(လိုက္)ပံု

မျမင္ရတဲ့ ေဆးမင္ထိုးျခင္း နာက်င္ျခင္းနဲ႔ အပယ္ခံ
ရျခင္း
“ေတာမလိုက္ဘူးေတာ့ သူ႔ကိုသူပဲမိခဲ့တယ္”
        – ေရႊေသြး
အဲသလိုနဲ႔ ပီယေဆးဟာ အစြပ္ထဲမွာအဆီအျဖစ္
ပါလာ
သလို
ခ်က္ျမဳပ္ဟာ ခ်က္လက္မွတ္ျမွဳပ္ျဖစ္သြားၿပီ
ဆိုေတာ့ကာ..ငါ့ဘ၀စတင္ရာဟာ

အမည္မေပၚတဲ့ေရာင္းကုန္ပစၥည္းလား
သံတူေၾကာင္းကြဲ ေၾကကြဲေၾကာသံ

စိတ္ဆင္းရဲရျခင္းကို ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ အႏိုင္
ပိုင္းပစ္လိုက္မယ္
“ဟုတ္ကဲ့ပါရွင္၊ ကၽြန္မနာမည္က နန္းခင္တြယ္ပါ
လူႀကီးမင္းရဲ႕ အလုိက်အတိုင္း..”
ဟယ္………………………………..

သမီးဘ၀ဟာသမီးမတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး
သမီးဘ၀ဟာ သမီးကိုဂုတ္ကခ်ီသြားၿပီ

နယ္ျခားမ်ဥ္းကို ဘယ္မွာအလိုတူ
တား/ဖ်က္ၾကရ
ေန႔စဥ္ဘ၀ လြယ္လြယ္ရ
ဘ၀ဆိုတာလဲ လြယ္လြယ္မရ

အဲသလိုတစ္ခါမွ မစဥ္းစားခဲ့ဘူး
ၾကာေတာ့အဲသလို ဆက္မစဥ္းစားေတာ့ဘူး

စႏၵာဟာ ေဆးၿပဲေနတယ္
နႏၵဟာ အေမႊးအႀကိဳင္မရွိဘူး
ဟာ ခင္ဗ်ားက ဘလိုင္းႀကီးပဲ

ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူဟာအေရျပား
တစ္ေထာက္ေအာက္
ဆင္းၾကည့္မလဲ

ငါတို႔ဟာေရပဲ
ေျမာင္းထဲျဖစ္ျဖစ္ ျမစ္ထဲျဖစ္ျဖစ္
ပင္လယ္ဆိုတာ စကားလံုးပါ
ေရစပ္နားမွာ အရိပ္ေငးရင္း

ခုန္ဆင္းခ်လိုက္ၿပီ အို…ဗီယက္
ဆိုဗီယက္……………….

ေဇယ်ာလင္း
၁၄၊မတ္လ ၂၀၀၇

/*ကဗ်ာဆရာ ေဇယ်ာလင္း ရဲ႕  “၂၀၀၇ ေဇယ်ာလင္း” ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကပါ။*/